Category Archives: Της γης οι κολασμένοι

στιγμές από τον Αγ. Παντελεήμονα στην Αχαρνών

150 αναρχικοί/ές-αντιεξουσιαστές/τριες δήλωσαν παρουσία σήμερα από τις 6 έως τις 7 το απόγευμα στην πλατεία αγ. παντελεήμονα μοιράζοντας κείμενα και παρεμβαίνοντας στις απογευματινές ρατσιστικές παρελάσεις των φασιστοειδών της “επιτροπής κατοίκων” ενάντια στους μετανάστες της περιοχής τις τελευταίες μέρες. Επιπλέον, οι διαδηλωτές “απήγηγαν” την πόρτα της παιδικής χαράς, την οποία οι μισάνθρωποι είχαν κλειδώσει με λουκέτο για να αποκλείσουν την πρόσβαση των μεταναστών και των παιδιών τους. Να σημειώσουμε ότι μέχρι και ο δεξιός αντιδήμαρχος του δήμου αθήνας προπηλακίστηκε από την “επιτροπή” σε μια του προσπάθεια να ανοίξει την συγκεκριμένη πόρτα πρόσφατα…

[kaltura-widget wid=”zapmbahue8″ width=”410″ height=”364″ addpermission=”2″ editpermission=”2″ /]

φαίνεται πόσο φρόνιμη ήταν η γειτονιά σήμερα, η γειτονιά που τις άλλες μέρες είτε επιχαίρει είτε ανέχεται τους τραμπουκισμούς της “επιτροπής” της σε βάρος των μεταναστών….

[kaltura-widget wid=”v17tswlgc3″ width=”410″ height=”364″ addpermission=”2″ editpermission=”2″ /]

η πόρτα της παιδικής χαράς που λείπει… με φόντο μια διμοιρία

[kaltura-widget wid=”cjpzl2rlvs” width=”410″ height=”364″ addpermission=”2″ editpermission=”2″ /]

το πανώ…

[kaltura-widget wid=”dpsm3ke5vc” width=”410″ height=”364″ addpermission=”2″ editpermission=”2″ /]

…και η πόρτα καθώς ανηφορίζει προς την Πατησίων.

Όλοι Παρασκευή 6μμ στο αντιρατσιστικό συλλαλητήριο στην Ομόνοια

Το σκίσιμο του Κορανίου την Τετάρτη 20 Μαΐου ήταν η κορυφή του παγόβουνου που χρόνια τώρα γιγαντώνεται:

Με την εξευτελιστική αντιμετώπιση των μεταναστών από τους ρατσιστικούς μηχανισμούς του κράτους,
Με τις άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας τους,
Με τις απανωτές επιχειρήσεις – σκούπα στις γειτονιές και τις πλατείες,
Με τους εξευτελισμούς και τις δολοφονίες στην ουρά της Πέτρου Ράλλη,
Με τους εργάτες γης στη Μανωλάδα,
Με τους χιλιάδες πνιγμένους στα νερά του Αιγαίου και τους χιλιάδες στοιβαγμένους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Με το ποδοπάτημα του Κορανίου την Τετάρτη 20 Μαΐου το παγόβουνο αυτό έγινε ηφαίστειο. Οι μετανάστες βγήκαν στο προσκήνιο, όπως και σε άλλες δυτικές πόλεις τα προηγούμενα χρόνια, συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής της δημοκρατίας, διεκδίκησαν πίσω την καταπατημένη τους αξιοπρέπεια.
Σ’ αυτόν τον αγώνα των μεταναστών και σε κάθε τους αγώνα για αξιοπρέπεια και χειραφέτηση στεκόμαστε δίπλα τους αλληλέγγυοι/-ες.

Πέρα από εθνικούς και θρησκευτικούς διαχωρισμούς,

Αλληλεγγύη στους μετανάστες!

Πρωτοβουλία μεταναστών/-στριών, προσφύγων και αλληλέγγυων

*Από το μπλογκ της πρωτοβουλίας
http://filoxenoi.wordpress.com

Το "κοράνι" και δυο-τρεις βασικές κοινοτοπίες

Τι είναι αυτό που κάνει τους μετανάστες να ανέχονται τρεις νεκρούς στην Πέτρου Ράλλη και να μην εξοργίζονται; Τι είναι αυτό που τους κάνει να στέκονται σε μια ουρά ατέλειωτες ώρες υφιστάμενοι τα πάνδεινα, κρύο και ζέστη, προσβολές και ξύλο για ένα κουρελόχαρτο και να μην εξοργίζονται; Τι είναι αυτό που κάνει τους μετανάστες να ζουν μέσα στο πρώην Εφετείο της Σωκράτους χωρίς νερό, τουαλέτες, κινδυνεύοντας να πεθάνουν από βαριές αρρώστιες και να μην εξοργίζονται; Τί είναι αυτό που τους κάνει να ανέχονται καθημερινές ασκήσεις ρατσισμού και να μην εξοργίζονται;

Είναι γιατί δεν τους φαίνεται παράξενο να τους συμπεριφέρονται σαν ξένους. Γιατί καταλαβαίνουν -χωρίς να δικαιολογούν βέβαια- ότι θεωρούνται φόρτωμα. Γιατί έχουν συνηθίσει την ασχήμια. Γιατί ο πόλεμος γι’ αυτούς δεν σταμάτησε ποτέ να βρίσκεται παντού μέσα στη ζωή τους.

Υπάρχει, όμως, ένας χώρος μέσα στην συνείδηση των ανθρώπων αυτών που τους συνέχει και γι’ αυτούς είναι ιερός. Υπάρχει ένα πεδίο μέσα τους όπου αναγνωρίζουν την ανθρωπινότητα, το πρόσωπό τους και το πρόσωπο της κοινωνίας τους, ένα άβατο που θωρακίζεται όλο και πιο πολύ, όσο περισσότερο εκτίθενται στη λεηλασία της ζωής τους. Και ενισχύεται η ιερότητά του. Γι’ αυτούς αυτός ο χώρος είναι το «κοράνι». Είναι το δικό τους άβατο που ποδοπατήθηκε από δυο ασπόνδυλα της αστυνομίας κεφαλαιοποιώντας την κρατική χυδαιότητα σε μια και μόνο κίνηση. Δεν είναι το «κοράνι» η αιτία. Το «κοράνι» ήταν το όριο πέρα από το οποίο σταματάει η ανοχή, η θυματοποίηση και η προσβλητική συνήθεια του ρατσισμού από τους μετανάστες.

Μετά ξεδιπλώνει η οργή τα επιχειρήματά της…

Για τους γύπες της Δημοτικής Αστυνομίας

Τον τελευταίο μήνα, και μαζί με τον ερχομό της άνοιξης, έχουν κάνει και πάλι την εμφάνισή τους, στους δρόμους του Αιγάλεω, οι γύπες της Δημοτικής Αστυνομίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάνουμε αναφορά στη μίζερη αυτή κατασταλτική-εισπρακτική συμμορία. Μια συμμορία επανδρωμένη από ανθρωπάκια -ανθυπομπάτσους- που τις περισσότερες φορές αντλούν από τη στολή και την εξουσία προεκτάσεις της μικροαστικής τους ματαιοδοξίας: δημόσιοι υπάλληλοι χωρίς ιστορική προϋπηρεσία εξουσιαστικού κύρους, που αν δεν τους σεβόμαστε θα προσπαθήσουν πολύ να τους φοβόμαστε…

Αυτή η ένστολη συμμορία, πέρα από το αξιολύπητο λειτούργημα του να περιφέρεται και να κόβει κλήσεις σε σταθμευμένα αυτοκίνητα, τον τελευταίο καιρό επιδίδεται σε νταηλίκια, σε σόου μαγκιάς που εκτυλίσσονται σχεδόν καθημερινά στην πλατεία του ΜΕΤΡΟ όπου μετανάστες μικροπωλητές απλώνουν τις πραμάτειες τους. Δεν φτάνει λοιπόν σ’ αυτά τα ανθρωπάκια μόνο το ότι η ίδια τους η παρουσία (ακόμη και όταν εποχούμενοι περνούν φευγαλέα από την κεντρική πλατεία) κάνει τους μετανάστες να μαζεύουν όπως όπως τις πραμάτειες τους και να τρέχουν φοβισμένοι. Και ας μην έχουν σκοπό να τους συλλάβουν. Σκοπός τους είναι να κάνουν παραστάσεις τσαμπουκά, στέκονται στη μέση της πλατείας και φωνάζουν μηρυκάζοντας την θρασυδειλία τους: “Ξέρεις πώς θα σε πάρουν αν σε ξαναδώ εδώ” ή “Μην με κοιτάζεις έτσι γιατί ξέρεις που θα βρεθείς”. Έπειτα, με το ύφος της ευχαρίστησης που τους προσέδωσε το κραυγαλέο τους Τίποτα, περιφέρονται σε όλη την πλατεία φαντασιώνοντας, αν όχι δάφνες και χειροκροτήματα από τους περαστικούς, τουλάχιστον ένα νεύμα κοινωνικής αποδοχής.

Γλίσχρες ασκήσεις! Του εξευτελισμού, της περίσσιας μαγκιάς και του καβατζωμένου τσαμπουκά, των ειρωνικών χαμόγελων που τρέφονται από πράξεις ταπείνωσης . Πρόκειται για την αίσχιστη μιζέρια του να ρίχνεις σφαλιάρες στους ανυπεράσπιστους, να τους προσβάλλεις και να τους ταπεινώνεις, να τους τρομάζεις και να παίζεις με τη δυστυχία τους και αυτό να σημαίνει ότι «κάνεις καλά δουλειά σου». Εξάλλου, και οι ναζί στη δίκη της Νυρεμβέργης δήλωναν ότι «εκτελούσαν εντολές» στα κρεματόρια…

Μάλιστα… Όταν λοιπόν αυτά τα ανθρωπάρια, θα διαπομπεύονται κοινωνικά ας γνωρίζουν ότι δεν είναι «δουλειά» να παίζεις με την δυστυχία των άλλων. Είναι επιλογή και ως τέτοια θα αντιμετωπιστεί…

Υπόθεση βιασμού μετανάστριας σε αστυνομκό τμήμα

Τα χαράματα της Πέμπτης 31 Ιούλη 4 αστυνομικοί βίασαν 26χρονη ρωσίδα μετανάστρια μέσα σε κελί του Αστυνομικού Τμήματος Κυψέλης. Η μετανάστρια προσήχθη στο τμήμα μαζί με συνομήλικη συμπατριώτισσά της για ασήμαντη αφορμή και μετά από λίγες ώρες κατέληξε στο νοσοκομείο ΚΑΤ βιασμένη, χτυπημένη, ταπεινωμένη. Αυτό το συμβάν είναι ένα από τα εκατοντάδες «μεμονωμένα περιστατικά», τους εκατοντάδες βιασμούς που χαρακτηρίζουν την μεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους. Αυτό που κάνει την περίπτωση αυτή ξεχωριστή είναι η κατάθεση μήνυσης από το θύμα. Και φυσικά, η απάντηση από μεριάς σύσσωμου του κράτους είναι μια προσπάθεια συγκάλυψης του βιασμού και μάλιστα με τρόπο που προεκτείνει τον βιασμό με το να φροντίζει το βιαστή, να αποκαθάρει την «υπηρεσία» και να εξευτελίζει δημόσια το θύμα. Έτσι, η βιασμένη μετανάστρια “ήταν μεθυσμένη” για να «ασθενήσουν» τη μνήμη της, “ήταν χτυπημένη από πριν” για να δικαιολογήσουν τους κραυγαλέους μώλωπες, “λέει ψέματα μια και δεν αναγνωρίζει όλους τους βιαστές της” χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι δεν μπορείς να δεις κατά πρόσωπο υπανθρώπους όταν σε βιάζουν «παρά φύσιν». Τέτοιο μεγαλείο η ΕΛΑΣ! Τέτοιο μεγαλείο η ελληνική δημοκρατία!

Όμως, το γεγονός ενός βιασμού μετανάστριας σε αστυνομικό τμήμα που δημοσιοποιείται δεν είναι παρά η κορυφή ενός παγόβουνου. Συμπυκνώνει το πνεύμα της «ελληνικής φιλοξενίας» που δεκαετίες τώρα διαφημίζει τον ρατσισμό και τη στυγνή εκμετάλλευση. Γιατί αν το ξεζούμισμα στα εργοτάξια και η καχυποψία και η απαξίωση στις γειτονιές είναι καθολική συνθήκη για όλους τους μετανάστες, τα πράγματα επιβαρύνονται ακόμη περισσότερο για τις μετανάστριες. Η επιτακτική ανάγκη των γυναικών αυτών για ένα μεροκάματο, για μια οριακή επιβίωση «επιτρέπει» σε κάθε είδους εγχώριο αρσενικό να εκβιάσει μια διαθεσιμότητα χωρίς όρια. Δεν είναι μόνο μια εχθρική γειτονιά, ούτε ένα σκληρό μεροκάματο για ένα κομμάτι ψωμί που έχουν να αντιμετωπίσουν αυτές οι γυναίκες αλλά και επιπλέον, την αυτονόητη ευκολία με την οποία «ανήκουν» στη βαρβατίλα των γηγενών αρσενικών.

Αυτή η συνθήκη δεν είναι παρά απόρροια μιας συγκεκριμένης μεταναστευτικής πολιτικής που συγκροτεί ρατσιστικές συμπεριφορές, διαφημίζει την ωμότητα απέναντι στους μετανάστες και τις μετανάστριες και νομιμοποιεί κάθε κοινωνική έκφρασή της. Ο βιασμός σε κάθε πόλεμο αποτελεί πάντοτε όπλο απέναντι στον εχθρό. Όπλο κατίσχυσης, ταπείνωσης και βεβήλωσης. Αποτελεί μήνυμα υποταγής, εξαθλίωσης και εξανδραποδισμού. Όποιος δεν αναγνωρίζει στοιχεία πολέμου στους βιασμούς των μεταναστριών από τους μπάτσους και θεωρεί ότι πρόκειται για απλή «εκτροπή» από τα καθήκοντά τους, θα πρέπει να εξηγήσει την θρασύτατη ατιμωρησία των εκάστοτε βιαστών που με τη σειρά της νομιμοποιεί το καθεστώς της ελεύθερης αναπαραγωγής των βιασμών. Από τα κελιά των αστυνομικών τμημάτων στα μικροαστικά σαλόνια και από τις μπάρες της καταναγκαστικής πορνείας στα σοκάκια των μεταναστευτικών γκέτο.

Όμως, σε αυτόν τον πόλεμο οι μετανάστες και οι μετανάστριες δεν είναι μόνοι τους.

Κανένας θάνατος δεν θα μείνει αναπάντητος, κανένας βιασμός συγκαλυμένος, καμία ταπείνωση ασύδοτη.