Category Archives: Παρατηρώντας το δημόσιο χώρο

Τα μαλακισμένα παιχνίδια της δημοτικής αστυνομίας

Τις τελευταίες μέρες, τα κομάντο της δημοτικής αστυνομίας πραγματοποιούν νέα σχέδια και αναδιατάσσουν τις κινήσεις τους. Δεν υπάρχει το καθιερωμένο κρυφτούλι με το περιπολικό τους γύρω απο την πλατεία εσταυρωμένου, αλλά αντιθέτως, έρχονται και κάθονται πεζή πάνω στην πλατεία χωρίς να κυνηγάνε τους μετανάστες μικροπωλητές. Οι μικροπωλητές από τη μεριά τους αδρανοποιούνται και κρατάνε την πραμάτεια τους μαζεμένη καθ’ όλη τη διάρκεια της παρουσίας των δημοτόμπατσων (η οποία ειναι μεγάλη, σήμερα για παράδειγμα έμειναν τουλάχιστον 40 λεπτά…). Όταν η ώρα πάει 21:00, η ώρα που τα μαγαζιά κλείνουν, αποσύρονται…
Το γεγονός ότι η παρουσία τους την προηγούμενη Παρασκευή συνοδευόταν από αντιδήμαρχο ή δημοτικό σύμβουλο (απροσδιόριστη μεν, τοπικοπαραγοντική δε η κουστουμάτη ιδιότητα) που συντόνιζε την “επιχείρηση” δηλώνει το ενδιαφέρον του δήμου, εν όψει των επερχόμενων δημοτικών εκλογών, να προστατεύσει το περιώνυμον ψηφοδεέες πλήθος του εμπορικού κόσμου…
Ωραία κόλπα! Μεταβλητή μεταναστών εναντίον δημόσιας τάξης σημειώσατε 2.

ΥΓ. Α! Και μην ξεχνάμε ποτέ εκείνο το σύντομο ανέκδοτο: οι δημοτόμπατσοι επιτελούν “κοινωνικό έργον”!
Άξιος ο μισθός!

Παρατηρώντας το δημόσιο χώρο #1

Σκηνές από τα μέσα μαζικής μεταφοράς

Πέμπτη πρωί
Σε μεγάλη γραμμή στη Ιερά οδό λίγο πριν τον Ελαιώνα μπαίνουν ελεγκτές σε λεωφορείο και προχωράνε στον έλεγχο των εισιτηρίων. Το λεωφορείο φτάνει στην στάση του μετρό ελαιώνα όπου μια μεγάλη κυρία και μια νεαρή κοπέλα ζητάνε να κατέβουν. Οι ελεγκτές δηλώνουν ότι δεν θα κατέβει κανείς αν δεν δείξει προηγουμένως το εισιτήριο του. Έτσι, προσπερνάει την στάση ο οδηγός και τα δύο αυτά άτομα πιάνονται “στα πράσα” χωρίς εισιτήριο. Αν βέβαια είχαν κατέβει στη στάση που ήθελαν αυτό δεν θα το μάθαιναν ποτέ οι ελεγχτές. Έλα μου όμως που οι ελεγκτές είναι τζιμάνια και από κάτι τέτοια κόλπα δεν μασάνε! Με την διεισδυτική τους ματιά εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι εντόπισαν αμέσως τους δύο “εγκληματίες”…
50 ευρώ και 30 ευρώ πρόστιμα λοιπόν σε μια ηλικιωμένη συνταξιούχα και σε μια φοιτήτρια. Προφανώς αδιάφοροι για τον λόγο (…σε πολλές στάσεις ας πούμε δεν υπάρχει τρόπος να προμηθευτείς εισιτήριο), χωρίς φυσικά να τους νοιάξει πόση ανάγκη μπορεί να υπάρχει γι’ αυτά τα χρήματα. Κι αυτοί λοιπόν”τη δουλειά τους κάνουνε”. Και η δουλειά τους δεν είναι ούτε να αναρωτιούνται , ούτε να νοιάζονται για τους συνανθρώπους τους αλλά να τσιμπάνε ποσοστά και συνάμα να μαζεύουν λεφτά για το κράτος και τους εργολάβους. Τι είναι οι άνθρωποι, κοινωνικοί λειτουργοί; Αλοίμονο!
Τί να πούμε; «Η αυτοοργάνωση των επιβατών θα φέρει το τέλος (και) των (μικρών) αφεντικών!»
Και το νου μας: τα εισιτήρια δεν τα πετάμε άν δεν έχουν λήξει, τα προσφέρουμε στους επόμενους !

Παρασκευή βράδυ
Σταθμός του ΗΣΑΠ στο Μοναστηράκι. Ο σεκιουριτάς, γνωστός στον συγκεκριμένο σταθμό, έχει ξεκινήσει την δουλειά του :
Η πρώτη παρατήρηση γίνεται σε ένα παιδί :
-Σταμάτα να ενοχλείς τον κόσμο (?!)
Χωρίς βέβαια κανείς να έχει δηλώσει ότι ενοχλείται….
Η δεύτερη παρατήρηση γίνεται σε κάτι κορίτσια νεαρής ηλικίας που για πλάκα ξεκίνησαν να μιλάνε σε μία άλλη παρέα θέλοντας να μάθουν την άποψή τους για τον Σάκη. Την ίδια ώρα η μία τράβαγε με την φωτογραφική της μηχανή ένα βιντεάκι από την όλη φάση.
–Απαγορεύεται να τραβάτε με την κάμερα αν δεν έχετε άδεια από τον Ησαπ, κλείστε την κάμερα (?!)
-Μα μόνο την πλάκα αυτή τραβάμε, δεν ενοχλούμε ούτε καν τα κορίτσια.
-Απαγορεύεται !
Την βάζουν μέσα την κάμερα και σταματάνε να μιλάνε με την άλλη παρέα… χαβαλές κομμένος. Ένεκα σεκιουριτά!
Η τρίτη παρατήρηση αφορούσε μία κοπέλα που για δύο εκατοστά πατούσε την κίτρινηγραμμή.
-(με ενοχλητική προστακτική) Περάστε πίσω από την κίτρινη γραμμή !
–Καλά ντε δεν έχω σκοπό να πέσω έτσι κι αλλιώς…
Η τέταρτη και η πιο “επώδυνη” παρατήρηση ήταν όταν δύο εύσωμα αγόρια πίναν μπύρα.
Απαγορεύεται να πίνετε μέσα στον σταθμό. Πετάξτε τις μπύρες.
-Καλά θα τις πιούμε και θα μπούμε στα βαγόνια χωρίς τις μπύρες.
-Όχι δεν καταλάβατε! πετάξτε τις τώρα γιατί ούτε στις αποβάθρες επιτρέπεται.
(Ακολουθεί νταηλίκι και από τις δύο μεριές, τον φτύνουνε τα αγόρια και αυτός σπρώχνει).
Αυτό ήταν. Ξεκινάει να πέφτει ξύλο, ο κόσμος δεν αντιδράει στην αρχή αλλά μετά αρχίζει το πράγμα να εκτραχύνεται με τον σεκιουριτά να τρώει ανελέητο ξύλο. Τους μαζεύει ο κόσμος, μπαίνουμε ανάμεσά τους αλλά όταν μαζευόταν ο ένας συνέχιζε ο άλλος. Ένας άλλος σεκιουριτάς φωνάζει τους μπάτσους. Εκεί που είχαν χωρίσει και τα πράγματα είχαν ηρεμήσει, να σου και οι ένστολοι με τα πιστόλια. Ο άλλος σεκιουριτάς έδειξε τα δύο παιδιά, ο κόσμος δεν πήρε θέση παρόλο που τα παιδιά είπαν στους μπάτσους να ρωτήσουν τον κόσμο να τους πει τι έγινε. Μόνο ένα κορίτσι τελικά προσφέρθηκε κι αυτό για να υποστηρίξει τον σεκιουριτά. Το τρένο φτάνει στην αποβάθρα οι επιβάτες επιβιβάζονται και τα παιδιά οδηγούνται στο τμήμα.
Σε πόση ώρα συνέβησαν αυτά; Σε μόλις 5 ή 10 λεπτά… Ποιός προκαλεί;

Σάββατο πρωί
Μπαίνει ένας ηλικωμένος στο λεωφορείο του Αιγάλεω 856 και πιάνει κουβέντα με ένα μικρό παιδί. Διατυπώνει δυνατά τις σκέψεις του όταν το λεωφορείο μπαίνει στην ιερά οδό, στο γκάζι:
«Έργα, έργα , έργα. Και λένε το κράτος δεν έχει λεφτά….
Ας είναι καλά τα πακέτα …που μας χρεώνουν.»
Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας…