οι πολέμιοι της εξεγερσιακής ευαισθησίας

Είναι γεγονός ότι ο Γ. Μηλιός δυσκολεύει με τις αναλύσεις του τις ομάδες διαφώτησης του ΚΚΕ μια και δομιστής μαρξιστής ων έχει απέναντί του γιαλαντζί μαρξιστές μικροαστούς. Αυτά, ωστόσο, αφορούν τις έριδες της αριστεροσύνης. Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι ότι στο πλασίο της αντιπαλότητάς τους ο Ριζοσπάστης έγραψε:
Πού βρήκαν οι Μηλιοί το ανάστημα να κατηγορούν το ΚΚΕ για έλλειψη επαναστατικότητας; Κι όμως έχουν αυτό το θράσος! Κι ας είναι βέβαιο ότι με τέτοιες τοποθετήσεις σαν του Μηλιού, θα είναι σύμφωνες και οι υπηρεσίες που κατευθύνουν τους κουκουλοφόρους να σπάζουν βιτρίνες για να νιώθει καλά η αστική εξουσία. Οι δήθεν αντιεξουσιαστές λουστραδόροι του συστήματος. Το πρόβλημα, λέμε και πάλι, βρίσκεται στην ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Επαίρεται, που χαϊδεύει τα αφτιά των κουκουλοφόρων”.

Αυτά γράφει το θλιβερό ΚΚΕ. Στη σημερινή “Αυγή”, ωστόσο, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διατυπώνει:
Και με τη βία; Τί γίνεται με τη βία; Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον ερώτημα, διότι η βία του Δεκέμβρη έγινε αφορμή για τη μητέρα όλων των σπεκουλών. Τον Δεκέμβρη λοιπόν είχαμε δυο είδη βίας. Από τη μια τη βία των παιδιών που πέταγαν νεράτζια (άντε και καμιά πετρούλα) στα όργανα της τάξης που είχαν μόλις δολοφονήσει το συμμαθητή τους, των παιδιών που αμύνονταν νομίμως απέναντι στα ίδια όργανα που τα χτύπαγαν αλύπητα με τα γκλομπ και τα ψέκαζαν σαν τη μικρή Τερέζα. Κι από την άλλη τη βία της φωτιάς και της βαριοπούλας, η οποία εκδηλώθηκε από ομάδες που θεωρούσαν ότι σπάζοντας και καίγοντας θα αφυπνήσουν τις μάζες και τελικά το μόνο που κατόρθωσαν ήταν να βλάψουν, εκόντες άκοντες, την υπόθεση του Δεκέμβρη. Οι δυνάμεις του νόμου και της τάξεως, του ΚΚΕ συμπεριλαμβανομένου, έκαναν που λέτε την εξής λουμπινιά. Πήραν την εύλογη βία των μαθητών και των φοιτητών, την ταύτισαν αυθαίρετα με την τυφλή βία των οργανωμένων ομάδων και ζήτησαν από τις πολιτικές δυνάμεις να καταδικασουν τη βία οπόθεν κι αν προέρχεται, να καταδικάσουν εντέλει τους μαθητές και τους φοιτητές. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε να τσουβαλιάσει δικαίους και αδίκους και ευτυχώς, παρά την ανυπόφορη πίεση, δεν το έκανε.”

Θα μπορούσε να είναι απλά διασκεδαστικό το να γινόμαστε, ως αναρχικοί και αντιεξουσιαστές, το απόλυτο κακό που προσπαθεί να αποποιηθεί σύσσωμη η αριστερά, ευθυγραμμισμένη με τις επιταγές του Καρατζαφέρη και του Μαρκογιαννάκη. Πρόκειται, ωστόσο, για μια επικίνδυνη χυδαιότητα. Η συμπύκνωση μιας πολιτικής αντίληψης στην “κουκούλα”, χωρίς την παραμικρή αναγωγή ας πούμε στο παράδειγμα των Ζαπατίστας (ούτε ο Βελόπουλος δεν τους κατηγορεί για την “κουκούλα”; περίεργο δεν είναι;), τα ιδεολογικά ψεύδη και οι φτηνές συκοφαντίες ενάντια στις “οργανωμένες ομάδες” των αναρχικών, η αριστερή πάλη για την περιχαράκωση μιας πολιτικής αντίληψης δεν σημαίνει τίποτε άλλο από απόπειρα περιθωριοποίησης και ποινικοποίησής της. Οι ανύπαρκτοι τον Δεκέμβρη, οι άθλιοι χειραγωγοί, οι ποδηγέτες κάθε εξεγερσιακής ευαισθησίας διαγκωνίζονται για το ποιός θα χριστεί ο καλύτερος αμύντωρ της μικροαστικής κανονικότητας. Φυσικά, αυτές οι τακτικές έχουν κάνει πολλούς ανθρώπους να απηυδήσουν με μια αριστερά που προσπαθεί με κάθε τρόπο να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα στο βωμό των άθλιων εκλογικών παιχνιδιών και των δημοσκοπήσεων. Γι’ αυτό τόσες χιλιάδες άνθρωποι κατεβαίνουν στους δρόμους μαζί με τους “κουκουλοφόρους” και τις “οργανωμένες ομάδες τυφλής βίας”…
Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι ο ιδεολογικός πόλεμος σύσσωμης της αριστεράς πρόκειται να μένει αναπάντητος.

Για τους γύπες της Δημοτικής Αστυνομίας

Τον τελευταίο μήνα, και μαζί με τον ερχομό της άνοιξης, έχουν κάνει και πάλι την εμφάνισή τους, στους δρόμους του Αιγάλεω, οι γύπες της Δημοτικής Αστυνομίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάνουμε αναφορά στη μίζερη αυτή κατασταλτική-εισπρακτική συμμορία. Μια συμμορία επανδρωμένη από ανθρωπάκια -ανθυπομπάτσους- που τις περισσότερες φορές αντλούν από τη στολή και την εξουσία προεκτάσεις της μικροαστικής τους ματαιοδοξίας: δημόσιοι υπάλληλοι χωρίς ιστορική προϋπηρεσία εξουσιαστικού κύρους, που αν δεν τους σεβόμαστε θα προσπαθήσουν πολύ να τους φοβόμαστε…

Αυτή η ένστολη συμμορία, πέρα από το αξιολύπητο λειτούργημα του να περιφέρεται και να κόβει κλήσεις σε σταθμευμένα αυτοκίνητα, τον τελευταίο καιρό επιδίδεται σε νταηλίκια, σε σόου μαγκιάς που εκτυλίσσονται σχεδόν καθημερινά στην πλατεία του ΜΕΤΡΟ όπου μετανάστες μικροπωλητές απλώνουν τις πραμάτειες τους. Δεν φτάνει λοιπόν σ’ αυτά τα ανθρωπάκια μόνο το ότι η ίδια τους η παρουσία (ακόμη και όταν εποχούμενοι περνούν φευγαλέα από την κεντρική πλατεία) κάνει τους μετανάστες να μαζεύουν όπως όπως τις πραμάτειες τους και να τρέχουν φοβισμένοι. Και ας μην έχουν σκοπό να τους συλλάβουν. Σκοπός τους είναι να κάνουν παραστάσεις τσαμπουκά, στέκονται στη μέση της πλατείας και φωνάζουν μηρυκάζοντας την θρασυδειλία τους: “Ξέρεις πώς θα σε πάρουν αν σε ξαναδώ εδώ” ή “Μην με κοιτάζεις έτσι γιατί ξέρεις που θα βρεθείς”. Έπειτα, με το ύφος της ευχαρίστησης που τους προσέδωσε το κραυγαλέο τους Τίποτα, περιφέρονται σε όλη την πλατεία φαντασιώνοντας, αν όχι δάφνες και χειροκροτήματα από τους περαστικούς, τουλάχιστον ένα νεύμα κοινωνικής αποδοχής.

Γλίσχρες ασκήσεις! Του εξευτελισμού, της περίσσιας μαγκιάς και του καβατζωμένου τσαμπουκά, των ειρωνικών χαμόγελων που τρέφονται από πράξεις ταπείνωσης . Πρόκειται για την αίσχιστη μιζέρια του να ρίχνεις σφαλιάρες στους ανυπεράσπιστους, να τους προσβάλλεις και να τους ταπεινώνεις, να τους τρομάζεις και να παίζεις με τη δυστυχία τους και αυτό να σημαίνει ότι «κάνεις καλά δουλειά σου». Εξάλλου, και οι ναζί στη δίκη της Νυρεμβέργης δήλωναν ότι «εκτελούσαν εντολές» στα κρεματόρια…

Μάλιστα… Όταν λοιπόν αυτά τα ανθρωπάρια, θα διαπομπεύονται κοινωνικά ας γνωρίζουν ότι δεν είναι «δουλειά» να παίζεις με την δυστυχία των άλλων. Είναι επιλογή και ως τέτοια θα αντιμετωπιστεί…

Διάλογος με έναν κομμουνιστή

Blogger Ο/Η Εφημερίδα Αιγάλεω είπε…

Θέλω να γράψετε αναλυτικά, τι εννοείτε στείρο λαϊκισμό, γιατί δεν το “πιάνουμε” (αναφερόμαστε στο κείμενο “Τα ψηφαλάκια τής Αλέκας”. Επαναλαμβάνουμε, αναλυτικά.

28 Απρίλιος 2009 9:46 πμ

Ανώνυμος Ο/Η κ. από την πρωτοβουλία είπε…

Στείρος λαϊκισμός είναι, αν ξεκινήσουμε με τα βασικά παραδοσιακά του ΚΚΕ, το σύνθημα: ψωμί, δουλειά, προκοπή. Η προκοπή για τον προλεταριακό κόσμο δεν ήταν και δεν είναι άλλο από το πέρασμα στην μικροϊδιοκτησιακή κουλτούρα του μικροαστισμού. Προκοπή σημαίνει: Ένα δικό μας σπίτι, μια δική μας δουλειά, ένα αυτοκίνητο, ένα εξοχικούλι, το ένα παιδί μας γιατρός, το άλλο δικηγόρος κ.ο.κ. Κι όλα αυτά με μια “εντιμότητα” και “παληκαριά” που παραπέμπει απευθείας στον λαΪκισμό τύπου Ξανθόπουλου και Καζαντζίδη. Η στειρότητα αυτού του τύπου λαϊκισμού είναι στο ότι κρίνεται εκ του αποτελέσματος αντεπαναστατική και εστιάζει στο στενό συμφέρον του κομματικού μηχανισμού και μόνον. Στο ίδιο επίπεδο κινείται και το φρέσκο σύνθημα των ημερών: “τιμωρείστε τους με ψήφο στο ΚΚΕ”. Δηλαδή, επικέντρωση και πάλι στο στενό συμφέρον του κομματικού μηχανισμού ενεργοποιώντας καθαρά μικροαστικά κριτήρια για την “τιμωρία”, μια φτηνή και ιδεολογικά ιδιοτελή ερμηνεία του καφενοβιακού -πολιτικά αδρανούς και αμφιλεγόμενου- λαϊκισμού του τύπου: “μαυρίστε τους”. Και πάλι η στειρότητα αυτού του τύπου λαϊκισμού είναι ότι δεν συνεισφέρει σε τίποτα στην διαμόρφωση μιας έστω στοιχειωδώς αντικαπιταλιστικής λαϊκής συνείδησης.

ΥΓ. Για περαιτέρω ανάλυση χρειαζόμαστε περισσότερο χώρο από αυτόν που προσφέρεται στα σχόλια. Εκείνο πάντως που προκαλεί εντύπωση είναι ότι στάθηκες στον στείρο λαϊκισμό. Αυτό σημαίνει ότι απλά κατανοείς τα άλλα που αναφέρονται στην ανάρτηση (φτηνή ρητορική, πειθαρχία στο Κόμμα) ή τα αποδέχεσαι;

28 Απρίλιος 2009 12:28 μμ

Blogger Ο/Η Εφημερίδα Αιγάλεω είπε…

Γράφετε ότι το ΚΚΕ θέλει: “Ένα δικό μας σπίτι, μια δική μας δουλειά, ένα αυτοκίνητο, ένα εξοχικούλι, το ένα παιδί μας γιατρός, το άλλο δικηγόρος κ.ο.κ.”
Λυπάμαι. Διαβάστε τις θέσεις του. Ίσως είχαν δίκο κάποιοι που μού είπαν ότι σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να ανοίξω διάλογο μαζί σας.
Παρά το ότι, κι εγώ και οι συνεργάτες μου έχουμε προβάλει τις θετικές προς την επίλυση τών προβλημάτων θέσεις σας, την ιστοσελίδα σας, τις κινητοποιήσεις σας κ.λπ. και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε γιατί έτσι είναι το σωστό. Αυτή τη στάση έχουμε προς τον οποιονδήποτε.
Αυτό το “Ψωμί, δουλειά, προκοπή” το βρήκατε σε έντυπο προ τού ’40 ή μετά; Διαβάστε παιδιά, διαβάστε. Έχετε μείνει πολύ πίσω. Τα συνθήματα τώρα είναι: ανυπακοή, απειθαρχία, όχι στον ευρωμονόδρομο, να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι την κρίση τού κεφαλαίου, εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη, την κρίση να πληρώσει η ολιγαρχία, Νόμος το δίκιο τού εργάτη.
Στον Ριζοσπάστη τής 9ης Απριλίου, στον κύριο υπότιτλο, γράφει: “Εμείς θα είμαστε με αυτούς που εσείς λέτε ταραξίες. Τους απεργούς, τους εργάτες, τους φτωχούς αγρότες”. Και στον κύριο τίτλο: “Νόμος το δίκιο τού εργάτη. Αυτό υπηρετεί το ΚΚΕ”.
Όσον αφορά τις λέξεις “στείρος λαϊκισμος” έμεινα περισσότερο σ’ αυτές και όχι στο “φτηνή ρητορική” και “πειθαρχία στο κόμμα”, γιατί άλλοι χώροι, άκρα συντηρητικοί, και όχι ο αναρχικός, τις χρησιμοποιούν.
Όσον αφορά τις εξεγέρσεις, που γράφει κάποιος ανώνυμος στις 7 Απριλίου, τις έζησα το 80, όταν ήμουν ήμουν μέσα στο Πολυτεχνείο και έβλεπα από ψηλά κάποιους μαυροντυμένους να είναι δίπλα στις αύρες που μας είχαν πνίξει στο δακρυγόνο, όσους είμασταν στην κατάληψη, όπου δεν σπάγαμε και δεν καταστρέφαμε, αλλά διαμαρτυρόμασταν για τους φόνους τού Κουμή και τής Κανελλοπούλου που έγιναν στην τότε πορεία τού Πολυτεχνείου.
Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα ακόμα για άλλες παρόμοιες καταστάσεις στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στην Αθήνα (κατά την επίσκεψη Κλίντον), αλλά για κάποιους συγκεκριμένους λόγους δεν το κάνω.

3 Μάϊος 2009 1:08 πμ

Ανώνυμος Ο/Η κ. από την πρωτοβουλία είπε…

Καταρχήν ,αν αυτοί που σου γνέψαν να μη διαλέγεσαι μαζί μας είχαν δίκιο, δεν έχει νόημα η συνέχεια διαλόγου που επιχειρείς.
Στην προηγούμενη απάντησή μου γράφω: ας αρχίσουμε από τα “παραδοσιακά” όπερ μπορεί και να σημαίνει δεκαετία ’80 (κι όχι του ’40-αυτή είναι φτηνή ρητορική). Ήθελα να κάνω μια γραμμική ιστορική παραβολή του κκεδικου στείρου λαϊκισμού. Δεν έγραψα πουθενά ότι μόνο αυτά είναι τα συνθήματα του ΚΚΕ. Οπότε δεν έχει και νόημα να μου παραθέτεις όλη τη συνθηματολογία. Απαντώντας σε συγκεκριμένη ερώτησή σου συνέχισα με το τωρινό και φρέσκο προεκλογικό σύνθημα του ΚΚΕ: “τιμωρήστε τους”. Και εξήγησα ότι και αυτό είναι στείρος λαϊκισμός γιατί μόνο αυτό μου ζήτησες εξαρχής να σου εξηγήσω. Το κατά πόσο το ΚΚΕ παίζει με τον μικροαστισμό και ερωτοτροπεί με τον συντηρητισμό για να εξασφαλίζει την διαιώνιση του μηχανισμού του είναι γνωστόν τοις πάσι. Μπορείς να συγκρίνεις τον προοδευτισμό του συνόλου των συνθημάτων του όταν τα προβάλλεις πάνω σε βουλευτές τύπου Κανέλη, Γκλέτσου, Καφαντάρη! Από την άλλη συνθήματα του στυλ: “ανυπακοή” και “απειθαρχία” ας τα κραδαίνει το ΚΚΕ στην ελληνική κοινωνία γιατί αυτές οι λέξεις είναι απαγορευμένες εντός του κόμματος. Μιας και είσαι της γενιάς του 80 και αιγαλιώτης ή θά’ πρεπε να ξέρεις την περίπτωση Τάσου Σκορδάκη ή θάπρεπε να τρέξεις αμέσως να τη μάθεις.
Τη μέρα της δολοφονίας Κουμή και Κανελοπούλου τα επεισόδια άρχισαν έξω από τη Βουλή από το ΚΚΕ-ΜΛ κι όχι από τους αναρχικούς. Τώρα οι αναφορές που κάνεις για το Πολυτεχνείο όπου κλείστηκες εσύ (αλήθεια γιατί και με ποιούς;) και από όπου έβλεπες ασφαλίτες μαζί με την αστυνομία είναι παντελώς άστοχο. Εκτός αν θέλεις να κάνεις αντιπαραβολές με το σήμερα και προσπαθείς να μας πεις ότι είμαστε κι εμείς κάτι σαν ασφαλίτες (!!!) Κρίμα! Πρόκειται για εξαρχής ατυχές σου εμπαθές σχόλιο που εκτός του ότι εθελοτυφλεί σκοπό έχει να μας προσβάλλει με φτηνό κιόλας τρόπο.

ΥΓ. Δεν ζητήσαμε από κανένα να αναπαράγει το λόγο μας. Ούτε από την εφημερίδα σας. Το κάνουμε εδώ και χρόνια μόνοι μας με πολλούς τρόπους. Το ότι, ωστόσο, δημοσιεύετε επιλεκτικά την άποψή μας εκεί όπου εσείς θεωρείτε ότι κρίνεται σε θετική κατεύθυνση, είναι θέμα που πρέπει να απασχολήσει την ποιότητα των δημοσιεύσεών σας. Αλλά όχι και να μας ζητάτε το λόγο γιατί δεν χωράμε στην δική σας ιδεολογία και τολμάμε την κριτική…

3 Μάϊος 2009 3:13 μμ

Ανώνυμος Ο/Η Εφημερίδα Αιγάλεω είπε…

Γραφεις: “Τώρα οι αναφορές που κάνεις για το Πολυτεχνείο όπου κλείστηκες εσύ (αλήθεια γιατί και με ποιούς;) και από όπου έβλεπες ασφαλίτες μαζί με την αστυνομία είναι παντελώς άστοχο”.
Το γιατί στο έγραψα, μάλλον δεν γίνομαι αντιληπτός.
Το με ποιους δεν το γνωρίζεις; Για απάντησε σ’ αυτό, γιατί αν υπάρχει έλλειμμα πληροφόρησης, δεν θα μπορέσουμε να συνεννοηθούμε. Και δεν σου έγραψα “ασφαλίτες” αλλά για μαυροντυμένους ανενόχλητους, κάτι που έζησα από πρώτο χέρι και στη Θεσσαλονίκη και ΕΙΔΙΚΑ στην επίσκεψη Κλίντον. Μετά τα συμβάντα στη Θεσσαλονίκη, είχα βάλει πηχιαίο τίτλο “Τα προβοκατοροΣημιτοΧρυσοχοϊδάκια” γιατί ενώ εμάς που είχαμε πάει απ’ όλη την Ελλάδα μας είχαν από κοντά, στον παραδίπλα κεντρικό δρόμο δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο, δεν πλησίασε αστυνομία.
Θα ‘θελα απαντήσεις για όλα αυτά, για να σου συνεχίσω και με τα άλλα που γράφεις, περί Τάσου κ.λπ.
Και δεν σου “ζήτησα τον λόγο” όπως γράφεις, εμείς στην Αριστερά διάλογο κάνουμε, προσπαθούμε να πείσουμε για τις θέσεις μας, δεν έχω αντιπαλότητα με τους αναρχικούς και κάποιοι από σας το ξέρετε αυτό, και δεν θέλω να επεκταθώ ΕΙΔΙΚΑ σ’ αυτό ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ

3 Μάϊος 2009 4:14 μμ

Ανώνυμος Ο/Η κ. από την πρωτοβουλία είπε…

Στο πολυτεχνείο έχω κλειστεί εγώ προσωπικά πολλές φορές (όπως κι εσύ το 1980…)και δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου η ύπαρξη “χαϊδεμένων” παιδιών απο την αστυνομία. Πολλά μπορείς να πεις για αυτές τις καταστάσεις (όπως ότι παρεισφρύουν ασφαλίτες… μήπως όμως δεν έχουν παρεισφρύσει ασφαλίτες στην αριστερά;), αρνητικά και θετικά, να ασκήσεις κριτική, εξάλλου είναι ανοιχτές κοινωνικά, αλλά δεν μπορείς να πείσεις για την ύπαρξη οργανωμένων ομάδων που επικοινωνούν με τον κρατικό μηχανισμό. Γελοία προπαγάνδα του ΚΚΕ. Με έχουν συλλάβει για την ανοιχτή κοινωνική δράση μου, με έχουν χτυπήσει (επί χρυσοχοϊδη), έχουν συλλάβει αντίστοιχα δεκάδες συντρόφους και συντρόφισσες και έχουν στείλει στο νοσοκομείο πολλαπλάσιους/ες (επί χρυσοχοϊδη). Όσο κι αν προσπαθείτε να δημιουργήσετε μια αρνητική μυθολογία για την αναρχική δράση τα γεγονότα θα σας διαψεύδουν. Στην πορεία ενάντια στον ερχομό του Κλίντον στην Αθήνα προκλήθηκαν επεισόδια στα οποία συμμετείχαν και μέλη της ΚΝΕ (μαρτυρία ιδίοις όμμασι). Στη Θεσσαλονίκη το 2003, στη σύνοδο της ΕΕ, εκείνο που κατακρεουργήθηκε ήταν το μαύρο μπλοκ. Όταν, προσωπικά, μετά το χτύπημα του μαύρου μπλοκ στη διαδρομή διαφυγής μου βρέθηκα στη Λ. Όλγας η πορεία των αριστερών δυνάμεων συνεχιζόταν κανονικά χωρίς να υπάρχει ούτε ένας μπάτσος για δείγμα. Λες και βρέθηκα ξαφνικά σε άλλο κόσμο… Μήπως θέλεις να σου παραθέσω φωτό για τον όγκο των κατασταλτικών δυνάμεων σε αναρχική πορεία και αντίστοιχα την σχετική ανυπαρξία τους σε πορείες του ΚΚΕ; Μήπως θες να σου παραθέσω φυλακίσεις και διώξεις αναρχικών τα τελευταία 20 χρόνια (και δεν επικαλούμαι τις λεγόμενες ποινικές υποθέσεις, επικαλούμαι τις αυστηρά πολιτικές); Μήπως θες να σου παραθέσω φωτό από τους τραυματισμούς των “χαϊδεμένων” αναρχικών;
Μπορώ να το κάνω. Πες μου όμως κι εσύ για τον Τάσο…

ΥΓ. Ντροπή σας να αναπαράγετε τη θλιβερή σας προβοκατορολογία ακόμη κι εδώ. Οι αιγαλιώτες είδαν την παντελή απουσία και τους χυδαίους πολιτικάντικους χειρισμούς της αριστεράς στα δεκεμβριανά, την ανυπαρξία μιας έστω συμβολικής απάντησης σε μια ωμή κρατική δολοφονία… Εσείς αρκεστήκατε στην προβοκατορολογία. Ας είναι. Παίρνετε θέση. Ίσως και λίγους ψήφους. Για επανάσταση και αγώνες όμως δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε…

4 Μάϊος 2009 12:09 πμ

Blogger Ο/Η Εφημερίδα Αιγάλεω είπε…

Για να συνεχίσω το διάλογο, κι έχω πάρα πολλά να πω για αυτονόητα πράγματα που ζούμε όσοι ασχολούμαστε με την πολιτική από τα παιδικά μας χρόνια, θέλω να μου διευκρινίσεις γιατί έβαλες τρεις τελείες μετά τη λέξη 1980.

4 Μάϊος 2009 12:24 πμ

Ανώνυμος Ο/Η κ. από την πρωτοβουλία είπε…

Ακατανόητο αυτό το καθεστώς διαλόγου. Ρωτάς συνέχεια εκτρέποντας τον διάλογο σε όποια κατεύθυνση επιλέγεις κάθε φορά. Σου έχω απαντήσει σε κάθε τι που ρωτάς και εσύ όχι μόνο δεν ανταπαντάς αλλά ορίζεις το διάλογο σε δικά σου ανεπικοινώνητα μέτρα. Μήπως έχεις τη λανθασμένη εντύπωση ότι είμαστε για κάποιο λόγο υπόλογοι; Μήπως έχεις μεγάλη εντύπωση για τα “αυτονόητά” σου;

4 Μάϊος 2009 9:15 πμ

Ανώνυμος Ο/Η ένας εκτός πρωτοβουλίας είπε…

Ο διάλογος αυτός προχωράει μέσω ενός ανοιχτού ιστολογίου και το γεγονός ότι έως τώρα διεξάγεται μεταξύ εσού και του κ. από την πρωτοβουλία, δε σημαίνει ότι αφορά αποκλειστικά τους δυο σας.

Εάν έχεις όντως να πεις πολλά, πες τα χωρίς να εκβιάζεις κάθε φορά τη συνέχιση του διαλόγου, με ακατάληπτες κιόλας απαιτήσεις. Αναλυτικές εξηγήσεις σου (σας) δόθηκαν κατά παραγγελία κοφτή και απότομη αλλα από ότι φάνηκε αυτό δεν άλλαξε και πολλά στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεις τον διάλογο.

Αναφέρεις ξανά και ξανά ότι έχεις πράγματα να πεις αλλά για συγκεκριμένους λόγους δεν το κάνεις λες και μας κάνεις χάρη. Εάν δε θες να μας εξηγήσεις τους λόγους έστω, μη μας τους αναφέρεις καν γιατί έτσι αυτοαναιρούνται. Εδώ δεν είμαστε λάτρεις υπόγειων διεργασιών ούτε μυστικολάγνοι. Εδώ μιλάμε ανοιχτά.

Μιας και σκάλωσες με τις τελίτσες, θα σου τις ερμηνεύσω εγώ (αν σου κάνει βέβαια) παρόλο που δεν τις συνέταξα, μόνο και μόνο για να δω εάν έχεις κάτι άλλο να πεις και αν ναι, τι.

Οι τελίτσες μετά το 1980 μπήκαν όχι για να αμφισβητήσουν το εάν ήσουν εκεί που λες. Το θέμα είναι ότι χρησιμοποιείς την εκεί παρουσία σου τότε, ως αυτάρκη απόδειξη ενός ακόμη πλασματικού κόσμου που αφήνει συνεχώς υπόνοιες για τις προθέσεις και τις δράσεις πολιτικών υποκειμένων όπως οι αναρχικοί, τους οποίους μόνο ως πολιτικά υποκείμενα δε θέλετε να τους εκλαμβάνετε. Σκοπίμως και επιμελώς βέβαια. Αυτό όμως είναι κατ’ επίφαση επιχείρημα. Οι τελίτσες μπήκαν γιατί η πραγματικότητα δεν σχετίζεται με τη δική σου ανυπόστατη μαρτυρία. Και αυτό δεν υπονοήθηκε αλλα εξηγήθηκε επαρκώς στον εν λόγω σχολιασμό, μόνο που εσύ για κάποιο λόγο δεν το κατάλαβες.

(Και για να προλάβω τις διαπροσωπικές παρεξηγήσεις: το ανυπόστατο της μαρτυρίας δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι ψεύδεσαι σε εμάς. Οι εμμονές έχουν την ικανότητα να δημιουργούν ισχυρότατες εντυπώσεις και το κάνουν αν μη τι άλλο. Και ξέρουμε όλοι ότι από γεννησιμιού του, ο υπαρκτός σοσιαλισμός γνώριζε πολύ καλά από εμμονές. Πόσο μάλλον όταν είναι ανύπαρκτος)

Τώρα που σου διευκρίνισα τις τελίτσες, τι έχει σειρά;

4 Μάϊος 2009 11:31 πμ

Blogger Ο/Η Εφημερίδα Αιγάλεω είπε…

Δεν μ΄ ενδιαφέρει να εκτρέψω τον διάλογο προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Οι τελείες, όπως ο εκτός πρωτοβουλίας γράφει έχουν μια συγκεκριμένη έννοια. Αφού ο κ. δεν τις αναλύει, το αντιπαρέρχομαι. Δεν σας θεωρώ υπόλογους για τίποτα, τους συγκεκριμένους δύο που γράφετε, γιατί δεν ξέρω τη δράση σας και μιλάω ατομικά, αποκλειστικά. Όπως κι εσείς μπορεί να με θεωρήσετε υπόλογο για οτιδήποτε -δεν έχω πρόβλημα σ’ αυτό, άποψή σας είναι- έτσι κι εγώ και ο οποιοσδήποτε μπορεί να θεωρήσει κι εσάς και τον οποιοδήποτε, ως υπόλογο για ο,τιδήποτε. Αυτονόητα θεωρώ, αυτά που έγραψε ο κ. για παρείσφρυση ασφαλιτών στις γραμμές τών αναρχικών για παράδειγμα. Αυτά που γράφονται στις εφημερίδες για γνωστούς-αγνώστους, για ελάχιστους που μετατρέπουν -πολλές φορές ανενόχλητοι- τα πανεπιστήμια και το κέντρο τών πολεων σε ρημαδιό, με αποτέλεσμα την περαιτέρω συντηρητικοποίηση τού μέσου βλάκα, όπως λέω εγώ, και που δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα ΣΕ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, όσον αφορά την ανατροπή τού εκμεταλλευτικού συστήματος το οποίο είναι κι αυτό αυτονόητο, ότι πολεμάμε κι οι δυο. Παράδειγμα, ο Μάης τού ’68, για τον οποίο είχα διοργανώσει συζήτηση στο Πνευματικό Κέντρο Νέων “Δημήτρης Γληνός”, πριν 30 χρόνια περίπου, όπου βασικοί μετέχοντες και συνομιλητές ήταν ο Τάσος Σκορδάκης κι άλλος ένας που δεν τον θυμάμαι, και ο οποίος Μάης, κατέληξε στην ενίσχυση τού Ντε Γκολ στις επόμενες εκλογές. Θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά απαντώντας και στα υπόλοιπα που γράφετε, αλλά ας ξεκινήσουμε απο τα παραπάνω για να τα κλείνουμε ένα-ένα.
Όσον αφορά το ύφος τού διαλόγου, θα παρακαλούσα, επειδή διάλογο με ένταση δεν μπορώ να κάνω -αδυναμία μου- θα παρακαλούσα:
1) Να πάψουν οι εκφράσεις: “θλιβερή προβοκατορολογία, εμμονές” και όλα τα σχετικά, γενικά οι χαρακτηρισμοί, μια και εγώ έχω συνηθίσει να μιλάω με γεγονότα και δεν κάνω χαρακτηρισμούς ή δεν αμφισβητώ αυτά που γράφετε για προσωπικά σας πράγματα και περιπέτειες. Μιλάω συγκεκριμένα, δεν είμαι μέλος κόμματος, μη χρησιμοποιείτε πληθυντικό, λες και αντιπροσωπεύω το ΚΚΕ και τους κομμουνιστές, με ενδιαφέρει να συνεννοηθούμε, να παραδεχθούμε ή να μην παραδεχθούμε κάποια πράγματα, όπως για τη Θεσσαλονίκη, όπου εγώ γράφω ότι στον παραδίπλα δρόμο, -απ αυτούν που οι κόκκινοι έκαναν πορεία- δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο, ενώ ο Κ. δεν απάντησε σ’ αυτό, απλώς ότι δεν είχαμε εμείς αστυνομία δίπλα -και όμως είχαμε, στις καθέτους συγκεκριμένα, τους είδα με τα μάτια μου- ενώ οι μεγάλες καταστροφές έγιναν, και το ερώτημα είναι γιατί οι τόσοι πολλοί αστυνομικοί που είχαν κατέβει στη Θεσσαλονίκη δεν τις απέτρεψαν. Αλλά ας σταματήσω εδώ, να κλείσουμε αυτά και συνεχίζουμε.

6 Μάϊος 2009 2:30 πμ

Ανώνυμος Ο/Η κ. από την πρωτοβουλία είπε…

Θα δυσκολευτούμε να συνεννοηθούμε γιατί δεν κατανοείς ότι στην ουσία έχεις μερίδιο στην πυροδότηση της έντασης στον διάλογο.
Τα αποσιωπητικά, για να διευκρινίσω από τη μεριά μου, αφορούν μια έκπληξη γιατί πρόκειται για μια πρακτική (την χρήση και όχι την αφηρημένη υπεράσπιση του ασύλου) που η αριστερά έχει ξεχάσει εδώ και πολλές δεκαετίες… Δεν είχα υπόψη μου τον εγκλεισμό αριστερών στο πολυτεχνείο το 1980. Ήμουν στους δρόμους. Και δεν μπορώ να δεχτώ ότι αυτοί που ήταν δίπλα στους μπάτσους και απέναντι στους έγκλειστους διαδηλωτές δεν ήταν ασφαλίτες. Γιατί οι αναρχοαυτόνομοι (έτσι αυτοοριζόμασταν τότε) είχαμε σε μεγάλο βαθμό προσωπικές συντροφικές σχέσεις…
Υπόλογος σημαίνει: υπό του λόγου. Δέχομαι ότι μπορεί να είμαι υπό του δικού μου λόγου. Όχι όμως υπό του δικού σου. Αυτό είναι το θέμα μου.
Πρέπει να το πάρετε χαμπάρι.Ποτέ οι μπάτσοι δεν έχουν καταλάβει το πολυτεχνείο. Άλλο παρείσφρυση κι άλλο καθορισμός πολιτικών κατευθύνσεων. Δεν θα μπορέσετε ποτέ να αντιληφθείτε τη διαδικασία μιας ανοιχτής αυτοοργανωμένης συνέλευσης. Υπάρχει πάντα ένας συλλογικός μαζικός πολιτικός πυρήνας που δεν μπορεί να διατρηθεί από τους ασφαλίτες ακόμη κι αν επιχειρήσουν προβοκάτσιες. Η λογική των “προβοκατόρων γνωστών-αγνώστων” δεν είναι παρά μια αυθαίρετη και άσχετη με την πραγματικότητα διευθέτηση του αδιεξόδου της αριστεράς να ερμηνεύσει πολιτικά την ακηδεμόνευτη δράση.
Δεν περίμενα να αναφέρεις τη φράση: “αυτά που γράφονται στις εφημερίδες” ως δικό σου θέσφατο. Κρίμα. Πρέπει να αναστοχαστείς τα πολιτικά εργαλεία σου.
Την συντηρητικοποίηση του μέσου βλάκα να την σκεφτείς περισσότερο ως αποτέλεσμα της συντηρητικοποίησης του αριστερού λόγου παρά ως αποτέλεσμα των “κουκουλοφόρων”. Αν είναι δυνατόν! Εξάλλου, αρχειακά μιλώντας, δεν μπορούν άνθρωποι που έχουν πίσω τους μια Βάρκιζα να κάνουν και μαθήματα επαναστατικού ορθολογισμού…
Ο Τ. Σκορδάκης για τον οποίο δεν γράφεις τίποτε απολύτως στην ουσία… απλά με αφορμή μια σύμπραξη αναφέρεσαι επιφατικά στη σχέση σας…διαγράφτηκε από το ΚΚΕ και τη γαμημένη αριστερά σας… και άντε λοιπόν πές μας τους λόγους, τις κομματικές μεθόδους διαγραφής και τα αποτελέσματα αφού είσαι γνώστης! Περιμένουμε…
Για την ένταση του διαλόγου ευθύνεσαι ευθύς εξαρχής. ¨οταν γράφεις: “Ίσως είχαν δίκο κάποιοι που μού είπαν ότι σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να ανοίξω διάλογο μαζί σας”… τί περιμένεις;
Όχι λοιπόν, δεν ενδιαφέρεσαι να συνεννοηθείς. Να επιβάλεις την άποψή σου θέλεις και μάλιστα με ενοχλητική υπεροψία. Απλά περίμενες ότι οι αναρχικοί είναι “παιδιά”, αλλά σου βγήκε και το ανεπιθύμητο ενδεχόμενο να είναι και μεγαλύτεροί σου σε ηλικία και με πιθανόν μεγαλύτερη ιστορική εμβρίθεια από τη δική σου. Αυτό είναι πράγματι έκπληξη! Αλλά δεν θα έπρεπε να είναι για σένα. Για έναν μέσο βλάκα δικαιολογείται…
Σου έγραψα για την δική μου εμπειρία στο δρόμο. Κι αυτή λέει ότι δεν υπάρχει περίπτωση η αριστερά να έχει περισσότερη αστυνομία από τους αναρχικούς. Υπάρχουν φωτογραφικά τεκμήρια… Από κει και πέρα δεν καταλαβαίνω τί μου γράφεις. Κάποιες εκατοντάδες κνιτών στη διάρκεια του πολέμου στο Κόσοβο σταμάτησαν κι έγραψαν με σπρέυ τραίνα του ΝΑΤΟ κοντά στην Κατερίνη. Οι Νατοϊκοί στρατιώτες τους χάζευαν μέσα από τα βαγόνια. Η αστυνομία ανύπαρκτη. Φαντάζεσαι μια τέτοια δράση να την είχαν κάνει αναρχικοί πού θα βρίσκονταν τώρα που μιλάμε; Ούτε να το σκεφτώ δεν θέλω.
Στο μαύρο μπλοκ στην Θεσσαλονίκη το 2003 υπήρχαν 3.000 άνθρωποι. Οι μπάτσοι ήταν 5.000. Και έγινε της κολάσεως…Δεκάδες τραυματίες και συλληφθέντες. Για τους 7 μάλιστα έγινε εκτενής καμπάνια καθώς τους φόρτωσαν με ενα κάρο αυθαίρετες κατηγορίες από το σωρό… Τί δεν αποτράπηκε; Δεν καταλαβαίνω… Είσαι υπέρ των προληπτικών συλλήψεων;
Πρέπει να αρχίσεις να απαντάς και να τεκμηριώνεις. Εδώ δεν υπάρχουν τα “αυτονόητα” των εφημερίδων γενικώς και αορίστως, ούτε αυτά που βλέπουμε επιλεκτικά…

6 Μάϊος 2009 3:18 πμ

Blogger Ο/Η Εφημερίδα Αιγάλεω είπε…

Γράφεις ότι δεν είχες υπόψη σου τον εγκλεισμό αριστερών στο Πολυτεχνείο το 1980. Ο μόνος επώνυμος που ήταν μέσα τότε ήταν ο Καραμπελιάς. Επειδή έχουν περάσει τα χρόνια δεν θυμάμαι αν ήταν από το ΕΚΚΕ και άλλες εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις, μάλλον ήταν. Σίγουρα, γνωστός ΚουΚουές δεν ήταν μέσα, ίσα-ίσα κάποια στιγμή το εκκένωσαν οικοδόμοι βίαια το Πολυτεχνείο, αλλά εγώ δεν ήμουν μέσα εκείνη τη στιγμή. Βγαίναμε έξω και κάναμε πορείες στο κέντρο τότε, με αρκετό κόσμο και έβλεπα περιστασιακά αστυνομικούς, σ’ αυτές, έναν ή δυο κυρίως στα δημόσια κτίρια. Όποτε θέλαμε κάναμε πορεία τότε χωρίς ενόχληση, αν θυμάμαι καλά.
Αυτό το “Δεν θα μπορέσετε ποτέ να αντιληφθείτε τη διαδικασία μιας ανοιχτής αυτοοργανωμένης συνέλευσης”, τη στιγμή που έχω μετάσχει σε τέτοιες, όπου μετείχαν και αναρχικοί, στο Φυσικό, στο Χημείο, στο Πολυτεχνείο κι αλλού, το αντιπαρέρχομαι, δεν πειράζει. Για τους γνωστούς-αγνώστους έχω την άποψη που έχει η πλειοψηφία τών πολιτών. Διαφωνούμε, το κλείσαμε αυτό. Μη μου μιλάς για Βάρκιζες, έχω ένα ρητό που λέω συχνά: Φρέσκα κουλούρια. Δεν έχω πίσω μου τίποτα, κοιτάω μπροστά με δύναμη, επιμονή, υπομονή και προπάντων αισιοδοξία και χωρίς διάθεση αυτοκτονίας. Εννοώ ότι δεν θα πάρω φόρα να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο, τουλάχιστον αν δεν εξαντλήσω τα περιθώρια που μου δίνει το σύστημα, εγώ προσωπικά δεν μιλάω για επανάσταση και εξέγερση στις σημερινές συνθήκες. Έχεις δίκιο για την υπεροψία, σίγουρα είσαι μεγαλύτερος στην ηλικία, αλλά το “ψωμί, δουλειά, προκοπή”, το “στείρος λαϊκισμός” και το εξοχικούλι μαζί με το “δικηγόρος ή γιατρός” μου χτυπάνε πολύ αρνητικά, είναι άδικα, γι’ αυτό απάντησα έτσι στην αρχή, λάθος.
Για τον Τάσο το μόνο που ξέρω είναι ότι τον διέγραψαν, ότι όταν ήταν γραμματέας στην ΚΝΕ στο Αιγάλεω πούλαγαν 1000 Οδηγητές, κάτι που δεν ξανάγινε, ότι η αδελφή του Αλεξάνδρα σε ιστοσελίδα τών Νέων γράφει ότι το ΚΚΕ τον κατέστρεψε, είχαμε μιλήσει αρκετά με τον Τάσο, ήταν δημοκρατικός άνθρωπος, ελαφρώς αρπαζόταν όπως είχα δει μέσα στο ΠΑΣΟΚ τού Αιγάλεω όπου είχε μετάσχει σε κάποια συζήτηση-συγκέντρωση αμέσως μετά τη μεταπολίτευση και όπως σου είπα, πέρα από κάποιες άλλες πληροφορίες για το άσθμα, για το πώς πέθανε, για το ότι είχε κάποτε πάει με τα πόδια στην Κόρινθο, δεν έχω ακούσει, δεν έχω ιδία αντίληψη. Πριν από λίγες εβδομάδες έμαθα για πρώτη φορά και για άλλο πρόβλημα υγείας που είχε -όπως μου είπε γνωστός Αιγαλιώτης που πέρασε από το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ -και τώρα δεν πηγαίνει καν να ψηφίσει- και ειλικρινά δεν γνωρίζω κάτι άλλο, δεν έχει τύχει να συζητήσω το θέμα διαγραφής με κάποιον. Σε γενικές γραμμές, θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τον Τάσο βαθιά δημοκρατικό άνθρωπο που την έψαχνε πάρα πολύ, μα πάρα πολύ και είναι απ’ αυτούς που δεν ξεχνιούνται, θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω θρυλική μορφή τού Αιγάλεω. Δεν θα επαναλάβω τα περί “επιβολής απόψεων” που γράφεις, απάντησα. Δεν σε θεωρώ εχθρό κι αντίπαλο, απλώς δεν ταυτιζόμαστε σε βασικά πράγματα, μεθόδους κ.λπ., τα ανάλυσα πιο πάνω.
Έχω ακούσει πράγματι μετά από διαγραφές, άτομα που είναι μέλη ή πρόσκεινται στο ΚΚΕ να λένε για τους διαγραφέντες τα μύρια όσα, μέχρι “κλέφτες” έχω ακούσει για κάποιους απ’ αυτούς.
Τέλος, με τον Κλίντον, έζησα το πώς μπορείς να σπας ανενόχλητος τις βιτρίνες και τις τράπεζες στην Πανεπιστημίου, ενώ κοιτάζοντας προς τη Σταδίου έβλεπα την αστυνομία να κυνηγάει τους κομμουνιστές. Η μοναδική φορά που είδα την αστυνομία να σας έχει από δίπλα, τις ΜΑΤ, ήταν σε κάποια πορεία τού Πολυτεχνείου επί Σημίτη που σας είχαν κι απ’ τις τέσσερις μεριές περικυκλωμένους κι όταν άρχισαν να γίνονται ντράβαλα, σας την έπεσαν και τέτοιο ξύλο δεν έχω ξαναδεί, το είδα στην τηλεόραση μετά την πορεία, σαν ακρίδες είχαν πέσει απ’ όλες τις μεριές. Από την εμπειρία που έχω από το ’75 και μετά, από παρόμοιες καταστάσεις δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο.
Δεν μιλάω για προληπτικές συλλήψεις, απλώς λέω ότι με την κοινή λογική, οποιαδήποτε αστυνομία στον κόσμο γνωρίζει από πού μπορεί να προέλθουν επεισόδια, σε έχει από δίπλα και ή φοβάσαι και δεν κάνεις τίποτα ή αν κάνεις, όπως στην πορεία που αναφέρω, πέφτει επάνω σου και σε διαλύει. Δεν πιστεύω ότι μπορεί οποιοδήποτε μπλοκ άοπλο ή με 5 ξύλα ή με 1000 πέτρες να τα βάλει με τις δυνάμεις καταστολής και να έχει μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα.
Στο σημείο αυτό θα σταματήσω τον διάλογο λόγω τού “γαμημένη Αριστερά” κυρίως, και τής συνεχιζόμενης έντασης.
Όποτε θέλεις, σε ύφος χωρίς ένταση, μπορούμε να συνεχίσουμε και εδώ και τώρα αν θες.
Ένα από τα λίγα προσόντα που έχω είναι η τεράστια υπομονή μου, όπως μου λένε οι φίλοι μου, με την οποία έχω καταφέρει πάρα πολλά πράγματα μέχρι τώρα, γιατί πάντα το παλεύω και είμαι απ’ αυτούς που επεμβαίνουν με δύναμη στα πράγματα και δεν τα αφήνουν να πηγαίνουν όπως πηγαίνουν (συγνώμη για την περιαυτολογία).
Σ’ ευχαριστώ για το χρόνο σου κι εσένα και τον δεύτερο συνομιλητή και πάντα στη διάθεσή σας για δημοκρατικό και ανοιχτό διάλογο, στείλτε μέιλ στο egaleonews@gmail.com.
Χαιρετώ
Γιώργος Καφετζής

6 Μάϊος 2009 10:15 πμ

Ανώνυμος Ο/Η κ. από την πρωτοβουλία είπε…

Τα φρέσκα σου κουλούρια είναι από λάθος φούρνο. Η προδοτική ιστορική ζύμη της Βάρκιζας είναι η μαγιά του ΚΚΕ του σήμερα. Ο Τάσος πέθανε εδώ και καιρό από το άσθμα του. Λοιπόν, αυτοί που μιλάνε για ανυπακοή και απειθαρχία ήταν και είναι αμείλικτοι στα ανυπάκουα και απείθαρχα πνεύματα. Ο Τάσος οργάνωσε την ΚΝΕ Αιγάλεω. Την μαζικοποίησε. Επηρεάστηκε από τους καταστασιακούς και άρχισε να ασκεί κριτική στον σταλινισμό του κόμματος. Τον διέγραψαν, τον πολέμησαν, του έκαναν απίστευτο ψυχολογικό πόλεμο, τη ζωή μαύρη. Και όντως μια μέρα τον μάζεψαν από την Εθνική οδό τρελαμένο και αδύναμο να αντιπαρατεθεί στην ιδεολογική σκουριά και την κομματκή υποκρισία. Οι εξεγερμένες ψυχές έχουν μία κατάρα: όσο κι αν δρομολογούν την επιθετικότητά τους δεν θα μπορέσουν ποτέ να γίνουν τόσο απάνθρωποι όσο οι εξουσιαστές. Και αυτή την κατάρα την πληρώνουν πολύ ακριβά. Αυτά τα ιδεολογικά κτήνη λοιπόν στηρίζεις ακόμη και σήμερα με τις ανυπόστατες «ενωτικές» αριστερές ιδεολογικές σου εμμονές. Πρόβλημά σου. Γι’ αυτό και θα σε έχουμε απέναντί μας.
Ο δικός μας πολιτισμός δεν αποστασιοποιείται απο την εξέγερση και την επανάσταση γιατί τις ανιχνεύει διαρκώς μέσα στην καθημερινότητα. Εδώ και τώρα. Αυτό που πρεσβεύουμε παλεύουμε και να είμαστε. Εμείς μοιραζόμαστε τις απόψεις και τις αγνωνίες μας ανιδιοτελώς. Δεν κατεβαίνουμε σε εκλογές για να εισπράττουμε πολιτική υπεραξία. Δεν έχουμε σχέσεις με τον κόσμο των εμπόρων για να ζούμε από τις διαφημίσεις τους. Δεν ζούμε από τα έντυπά μας. Διαφέρουμε λοιπόν και διαφωνούμε.
Είναι να απορεί κανείς με την πολιτική αφέλεια των «πολιτών». Αν το σύστημα μπορούσε να διαλύσει τους αναρχικούς θα το είχε κάνει…. Δεν μπορείς να χτυπήσεις μια διαδήλωση αναρχικών γιατί θα εξαπλώσει τη βία της στα στενά. Δεν μπορείς να συλλάβεις αναρχικούς γιατί θα δυναμώσεις ποιοτικά και ποσοτικά το κίνημά τους. Θα το πληρώσεις με ανεξέλεγκτες εστίες αντίστασης παντού. Η Ελλάδα δεν είναι Ευρώπη… Δεν έχει την ίδια κινηματική ιστορία. Ακόμη κι εκεί ωστόσο που οι κατασταλτικές στρατηγικές είναι ωμές και ανελέητες οι αναρχικοί υπάρχουν και απαντούν διαρκώς και σε αντιστοιχία.
Δεν υπάρχει τίποτε άλλο να πούμε. Τα άλλα στους δρόμους…

6 Μάϊος 2009 11:02 πμ