Με εκατοντάδες κείμενα προς τους μαθητές, χιλιάδες τριάκια την ώρα της παρέλασης και χαρτοπανό στον περίγυρο προσπαθήσαμε να πολιτικοποιήσουμε ένα βαρετό πανηγύρι στην περιοχή μας, να διεμβολίσουμε μια επετειακή διεκπεραίωση, να αποκαταστήσουμε τα αυθεντικά διακυβεύματα της καθημερινής μας ζωής.Η γενικευμένη έκπληξη ήταν πασιφανής.
Και εις άλλα με υγείαν!
7 Δεκέμβρη:
– Συγκέντρωση και αποκλεισμός της διαστάυρωσης Ιεράς Οδού και Θηβών από 200 περίπου μαθητές/ τριες τις πρωινές ώρες. Οι συγκεντρωμένοι έστησαν κάδους σε όλα τα ρεύματα των δύο οδών. Δεν άργησε να εμφανιστεί πεζή περιπολία προκειμένου να επιχειρήσει, δίχως αποτέλεσμα, να απομακρύνει τους μαθητές από τον δρόμο, την ίδια στιγμή που τα τμήματα φυλάγονταν από διμοιρίες των ΜΑΤ. Στη διασταύρωση έκαναν την εμφάνισή τους και κάποιοι θλιβεροί τύποι που, στην προσπάθειά τους να ηρεμήσουν τους μαθητές/ τριες, αναμασούσαν τη γνωστή ρητορική περί “λανθασμένων μεθόδων αγώνα” συνοδευόμενη από την γραφική, πλέον, φράση: “εγώ ήμουν στο πολυτεχνείο το ’73…” με όσα μπορεί αυτή να προλογίζει. Τέλος, δεν έλειψαν ούτε οι ασφαλίτες, τα άθλια αυτά ανθρωπάρια διασκορπισμένα τόσο μέσα στη διασταύρωση όσο και στους τριγύρω δρόμους. Σε πείσμα όλων των παραπάνω, οι μαθητές/ τριες έμειναν στον δρόμο διατηρώντας ανυπότακτα χαρακτηριστικά, μια ευθεία απειλή ενάντια σε οτιδήποτε επιχειρεί να τους χειραγωγήσει ή να τους καταστείλει.
– Ελεύθεροι αφέθησαν οι 42 συλληφθέντες του κατειλημμένου δημαρχείου του Κερατσινίου, και παραπέμφθηκαν στο 3μελές για την επόμενη μέρα. Οι κατηγορίες (όλες πλημμεληματικού χαρακτήρα) που τους βαραίνουν είναι: αντίσταση από κοινού, επικίνδυνες σωματικές βλάβες, διατάραξη κοινωνικής ειρήνης, διακεκριμένες φθορές και απείθεια. Στα δικαστήρια είχαν μαζευτεί από νωρίς το πρωί δεκάδες αλληλέγγυοι/ ες ενώ με πορεία έφτασαν στο σημείο μαθητές/ τριες από τα σχολεία του Πειραιά προκειμένου να δηλώσουν την αλληλεγγύη τους στους συλληφθέντες του Κερατσινίου.
8 Δεκέμβρη:
– Περίπου στις 6.30 τα ξημερώματα αφέθησαν ελεύθεροι οι 22 σύντροφοι/ ισσες που συνελήφθησαν το απόγευμα του Σαββάτου μετά από έφοδο μπάτσων στο Ρεσάλτο, στο Κερατσίνι. Οι 22 κατηγορούνται για κατοχή υλών με σκοπό την παρασκευή εκρηκτικών και για σύσταση συμμορίας, ενώ σε έναν από τους 22 έχει απαγγελθεί και κατηγορία εξύβρισης λόγω και έργω. Μετά από μια διαδικασία που κράτησε πάνω από 10 ώρες, τελικά οι 22 αφέθησαν ελεύθεροι, εν μέσω συνθημάτων και χειροκροτημάτων από τους δεκάδες αλληλέγγυους που παρά την πολύωρη αναμονή παράμεναν έξω από το Δικαστικό Μέγαρο. Κάποιοι από τους κατηγορούμενους επιβαρύνονται με χρηματικές εγγυήσεις (περισσότερων από 40.000 ευρώ συνολικά) και περιοριστικούς όρους.
– Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, το δικαστήριο των 42 συλληφθέντων του Δημαρχείου έληξε με αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης για τις 2 Μάρτη 2010. Έξω από τα δικαστήρια είχαν συγκεντρωθεί από τις 11.00 το πρωί περίπου 50 αλληλέγγυοι/ ες.
Για να φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη μας βλέπουμε το βίντεο της πρωτοβουλίας “Το Αιγάλεω και τα Δεκεμβριανά 2008” στη διεύθυνση:
Για να φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη μας βλέπουμε το βίντεο της πρωτοβουλίας “Το Αιγάλεω και τα Δεκεμβριανά 2008” στη διεύθυνση:
Απ’ ότ,ι φαίνεται ο φετεινός Δεκέμβρης για την Εξουσία επικεντρώνεται σε ένα παιχνίδι διάχυσης κοινωνικού φόβου, σε μια διαρκή κινδυνολογία, σε μια απενοχοποιημένη δημαγωγία με σημείο αναφοράς τα “επεισόδια”. Η δολοφονία του Αλέξη κλείνει τον κύκλο της ως μια “εκτροπή”, ένα ακόμη “μεμονωμένο επεισόδιο” και το καθεστώς εμφανίζεται πιο βίαιο και επιθετικό απέναντι σε οποιονδήποτε πρόκειται να αμφισβητήσει αυτή την εκδοχή. Ο φετεινός Δεκέμβρης θα κριθεί τελικά από το αν γίνουν “φασαρίες” ή όχι. Μέσα σε αυτό το κλίμα κρίνεται αναγκαίο να διερευνηθεί το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί μια συλλογική πολιτική υποδομή για μια ουσιαστική απάντηση στην καθεστωτική δημαγωγία.
[kaltura-widget wid=”o2dnyhaf74″ width=”400″ height=”365″ addpermission=”” editpermission=”” align=”center” /]
Να μην μείνει μόνος απέναντι στην εκδικητικότητα
των διωκτικών αρχών
των δολοφόνων του Αλέξη
των υπηρετών της γενικευμένης κοινωνικής αδικίας
…
για να το κατεβάσετε κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο (47.3 mb/ .flv):
https://anarxikoiaigaleo.squat.gr/files/2009/08/hliopoulos1.flv
Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος, ο τελευταίος φυλακισμένος για τα γεγονότα του περασμένου Δεκέμβρη (μαζί με έναν ακόμη πολωνό μετανάστη που εκκρεμεί σε βάρος του ένταλμα έκδοσής του στην Πολωνία), διανύει ήδη την 3η μέρα απεργίας πείνας, μετά από μία ακόμη απόρριψη αίτησης αποφυλάκισής του.
Ο Θοδωρής συνελλήφθη στην πανεκπαιδευτική πορεία της 18ης Δεκέμβρη, κρατείται στις φυλακές Κορυδαλλού και κατηγορείται για «απόπειρα βαρείας σκοπούμενης σωματικής βλάβης» με ένα στημένο κατηγορητήριο που βασίζεται αποκλειστικά σε καταθέσεις μπάτσων. Ο ίδιος αρνείται τις κατηγορίες και προχωρά σε απεργία πείνας από τις 10 Ιουλίου μετατρέποντας το σώμα του σε ένα ζωντανό προπύργιο αξιοπρέπειας και ελευθερίας.
Σε αυτό τον αγώνα ο Θοδωρής δεν θα είναι μόνος.
Σε κάθε αγώνα για ελευθερία και αξιοπρέπεια η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη.
Το γράμμα του Θοδωρή Ηλιόπουλου με το οποίο γνωστοποιεί την απεργία πείνας:
“Σημερα, 9 Ιουλίου 2009
Στις 8 Ιουλίου , μετά από 6 1/2 μήνες φυλακή , όπου βρέθηκα για τα γεγονότα του Δεκέμβρη, κατηγορούμενος για πράγματα που δεν έκανα, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αποφάσισε την συνέχιση της κράτησης μου .
Είναι το μόνο βούλευμα που αποφάσισε εξακολούθηση της κράτησης για μια τέτοια υπόθεση, όταν όλοι οι υπόλοιποι προφυλακισμένοι από τα γεγονότα του Δεκέμβρη, με ίδιες ή και άλλες κατηγορίες , έχουν όλοι αποφυλακιστεί.
Η απόφαση αυτή που αποκαλύπτει προσωπική εμπάθεια και μένος εναντίον μου , που δεν μπορούν να αιτιολογηθούν, ούτε και να εξηγηθούν είναι μια απόφαση μεροληπτική, άδικη και παράνομη έτσι κι αλλιώς, όπως κάθε προφυλάκιση .
Απέναντι στο μίσος αυτό που εκφράζεται σε βάρος μου, απέναντι στην άδικη «ποινή» που εκτίω έτσι κι αλλιώς ως προφυλακισμένος, απέναντι στην επίμονη άρνηση των δικαστων και των εισαγγελέων να δουν τα πραγματικά στοιχεία και την αλήθεια της υπόθεσης , απέναντι στην προφανή και πρωτοφανή διάκριση που γίνεται σε βάρος μου, δεν έχω άλλο μέσο να παλέψω παρά μόνον το ίδιο μου το σώμα.
Κατεβαίνω σε απεργία πείνας. Είναι το μόνο μέσο που μου έμεινε σαν κρατούμενος για να φωνάξω την αλήθεια και να καταγγείλω την τεράστια αδικία.
Να καταγγείλω το μίσος και την εμπάθεια των μηχανισμών του «ποινικού νόμου». Να καταγγείλω την αυθαιρεσία και τη βία μιας τυφλής «δικαιοσύνης» και των ακόμη περισσότερο «τυφλών» υπαλλήλων της.
Από την Παρασκευή 10 Ιουλίου σταματώ να παίρνω τροφή και καταθέτω δήλωση γνωστοποίησης απεργίας πείνας στην διεύθυνση της φυλακής.
Αυτοί που έζησαν τα γεγονότα του Δεκέμβρη, αυτοί που γνώρισαν τη βία των μηχανισμών , αυτοί που έζησαν τη σκληρότητα του κελιού χωρίς ποινή ή και με ποινή, αυτοί που ξέρουν ότι ο μόνος δρόμος για την ελευθερία είναι η αντίσταση, αυτοί που αντιδρούν στην δικαστική αυθαιρεσία και τη φρίκη της, είναι αυτοί που με καταλαβαίνουν και θα σταθούν στο πλευρό μου.
Από τώρα τους ευχαριστώ.
Θοδωρης Ηλιοπουλος
Φυλακές Κορυδαλού”
Το βίντεο που προβλήθηκε κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης στο σταθμό του ΜΕΤΡΟ Αιγάλεω στις 19/06/2009…
Το βίντεο χωρίζεται σε 2 μέρη.
Στο πρώτο μέρος γίνεται μια προσπάθεια να καταγραφεί η ιστορία του Αιγάλεω, οι μεταναστευτικές καταβολές του καθώς και οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες που έλαβαν χώρα στη περιοχή.
Το δεύτερο μέρος, αποτελεί μια σύντομη παρουσίαση των όσων συνέβησαν στο Αιγάλεω κατά τη διάρκεια του Δεκέμβρη 2008, της πορείας των μαθητών στις 08/12 και της πορείας που καλέστηκε από την Πρωτοβουλία Αναρχικών Αιγάλεω στις 19/12.
[kaltura-widget wid=”a5k6laneqh” width=”410″ height=”364″ addpermission=”2″ editpermission=”2″ /]
για να το κατεβάσετε κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο (96 mb/ .flv):
https://anarxikoiaigaleo.squat.gr/files/2009/06/december2008aigalew.flv
Μια ζωντανή πολιτική παρουσία στο κέντρο της πόλης, μια ανυπότακτη εκτροπή ενός κεντρικού δημόσιου χώρου, ένα βίντεο “handmade” από την συλλογικότητά μας για το Αιγάλεω και τα Δεκεμβριανά 2008, ταμπλώ, μουσική, μια συγκέντρωση με ένα περιεχόμενο που δεν ενδιαφέρεται να αναβιώσει μια κατάσταση που πέρασε αλλά να αποτυπώσει τις τρέχουσες αγωνίες, να διατυπώσει καινούργια ερωτηματικά, να κάνει τις αντιστοιχίσεις μέσα στην συγκυρία, να δημιουργήσει μια συλλογική υποδομή για την εξεγερσιακή ευαισθησία, να συναντηθούμε για να ανταλλάξουμε αποτιμήσεις στην προοπτική της ατομικής και κοινωνικής απελευθέρωσης..
4σέλιδο κείμενο για το “Δεκέμβρη των μαθητών” και την πορεία μαθητών/ τριών του Αιγάλεω στο Α΄ Αστυνομικό Τμήμα στις 08/12/2008…
Κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο για να το καταβάσετε σε μορφή .pdf:
https://anarxikoiaigaleo.squat.gr/files/2009/06/dekemvris_mathitwn1.pdf
Είναι γεγονός ότι ο Γ. Μηλιός δυσκολεύει με τις αναλύσεις του τις ομάδες διαφώτησης του ΚΚΕ μια και δομιστής μαρξιστής ων έχει απέναντί του γιαλαντζί μαρξιστές μικροαστούς. Αυτά, ωστόσο, αφορούν τις έριδες της αριστεροσύνης. Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι ότι στο πλασίο της αντιπαλότητάς τους ο Ριζοσπάστης έγραψε:
“Πού βρήκαν οι Μηλιοί το ανάστημα να κατηγορούν το ΚΚΕ για έλλειψη επαναστατικότητας; Κι όμως έχουν αυτό το θράσος! Κι ας είναι βέβαιο ότι με τέτοιες τοποθετήσεις σαν του Μηλιού, θα είναι σύμφωνες και οι υπηρεσίες που κατευθύνουν τους κουκουλοφόρους να σπάζουν βιτρίνες για να νιώθει καλά η αστική εξουσία. Οι δήθεν αντιεξουσιαστές λουστραδόροι του συστήματος. Το πρόβλημα, λέμε και πάλι, βρίσκεται στην ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Επαίρεται, που χαϊδεύει τα αφτιά των κουκουλοφόρων”.
Αυτά γράφει το θλιβερό ΚΚΕ. Στη σημερινή “Αυγή”, ωστόσο, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διατυπώνει:
“Και με τη βία; Τί γίνεται με τη βία; Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον ερώτημα, διότι η βία του Δεκέμβρη έγινε αφορμή για τη μητέρα όλων των σπεκουλών. Τον Δεκέμβρη λοιπόν είχαμε δυο είδη βίας. Από τη μια τη βία των παιδιών που πέταγαν νεράτζια (άντε και καμιά πετρούλα) στα όργανα της τάξης που είχαν μόλις δολοφονήσει το συμμαθητή τους, των παιδιών που αμύνονταν νομίμως απέναντι στα ίδια όργανα που τα χτύπαγαν αλύπητα με τα γκλομπ και τα ψέκαζαν σαν τη μικρή Τερέζα. Κι από την άλλη τη βία της φωτιάς και της βαριοπούλας, η οποία εκδηλώθηκε από ομάδες που θεωρούσαν ότι σπάζοντας και καίγοντας θα αφυπνήσουν τις μάζες και τελικά το μόνο που κατόρθωσαν ήταν να βλάψουν, εκόντες άκοντες, την υπόθεση του Δεκέμβρη. Οι δυνάμεις του νόμου και της τάξεως, του ΚΚΕ συμπεριλαμβανομένου, έκαναν που λέτε την εξής λουμπινιά. Πήραν την εύλογη βία των μαθητών και των φοιτητών, την ταύτισαν αυθαίρετα με την τυφλή βία των οργανωμένων ομάδων και ζήτησαν από τις πολιτικές δυνάμεις να καταδικασουν τη βία οπόθεν κι αν προέρχεται, να καταδικάσουν εντέλει τους μαθητές και τους φοιτητές. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε να τσουβαλιάσει δικαίους και αδίκους και ευτυχώς, παρά την ανυπόφορη πίεση, δεν το έκανε.”
Θα μπορούσε να είναι απλά διασκεδαστικό το να γινόμαστε, ως αναρχικοί και αντιεξουσιαστές, το απόλυτο κακό που προσπαθεί να αποποιηθεί σύσσωμη η αριστερά, ευθυγραμμισμένη με τις επιταγές του Καρατζαφέρη και του Μαρκογιαννάκη. Πρόκειται, ωστόσο, για μια επικίνδυνη χυδαιότητα. Η συμπύκνωση μιας πολιτικής αντίληψης στην “κουκούλα”, χωρίς την παραμικρή αναγωγή ας πούμε στο παράδειγμα των Ζαπατίστας (ούτε ο Βελόπουλος δεν τους κατηγορεί για την “κουκούλα”; περίεργο δεν είναι;), τα ιδεολογικά ψεύδη και οι φτηνές συκοφαντίες ενάντια στις “οργανωμένες ομάδες” των αναρχικών, η αριστερή πάλη για την περιχαράκωση μιας πολιτικής αντίληψης δεν σημαίνει τίποτε άλλο από απόπειρα περιθωριοποίησης και ποινικοποίησής της. Οι ανύπαρκτοι τον Δεκέμβρη, οι άθλιοι χειραγωγοί, οι ποδηγέτες κάθε εξεγερσιακής ευαισθησίας διαγκωνίζονται για το ποιός θα χριστεί ο καλύτερος αμύντωρ της μικροαστικής κανονικότητας. Φυσικά, αυτές οι τακτικές έχουν κάνει πολλούς ανθρώπους να απηυδήσουν με μια αριστερά που προσπαθεί με κάθε τρόπο να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα στο βωμό των άθλιων εκλογικών παιχνιδιών και των δημοσκοπήσεων. Γι’ αυτό τόσες χιλιάδες άνθρωποι κατεβαίνουν στους δρόμους μαζί με τους “κουκουλοφόρους” και τις “οργανωμένες ομάδες τυφλής βίας”…
Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι ο ιδεολογικός πόλεμος σύσσωμης της αριστεράς πρόκειται να μένει αναπάντητος.
[kaltura-widget wid=”m7bumuycmo” width=”410″ height=”364″ addpermission=”2″ editpermission=”2″ align=”center” /]
