Την Δευτέρα 31 Μαίου κατά την προσέλευσή μου στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την πρεσβεία του ισραήλ λίγο πριν τις 8μμ δέχθηκα έλεγχο από ομάδα αστυνομικών.
Η συγκεκριμένη ομάδα βρισκόταν στην οδό Ανδριανείου λίγα μέτρα πριν τη συμβολή της με την λεωφόρο Κατεχάκη. Αφού έλεγξαν την τσάντα μου και είδαν την ταυτότητά μου, με άφησαν να προχωρήσω ευχόμενοί μου "καλό απόγευμα"(!!!). Φτάνοντας στη συμβολή με την κατεχάκη είδα μια διμοιρία των ΜΑΤ να τρέχει προς την οδό που ήμουν. Βλέποντας τις άγριες διαθέσεις τους, ενστικτωδώς σήκωσα τα χέρια ψηλά. Εκείνοι έπεσαν πάνω μου και άρχισαν να με ξυλοκοπούν με ότι μέσο διέθεταν χωρίς κανένα έλεος. Ακόμα και μετά από τις υποδείξεις συναδέλφων τους, οι οποίοι με είχαν ελέγξει πιο πριν, δεν σταμάτησαν να με χτυπάν και να με σέρνουν στην άσφαλτο. Αφού διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε λόγος να με συλλάβουν άρχισαν να αποχωρούν, ο τελευταίος της διμοιρίας απασφάλισε μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης και την άφησε να σκάσει δίπλα στο πόδι μου, ενώ ήμουν ημιλιπόθυμος. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι παραμόρφωση του προσώπου μου, αιμάτωμα στο μάτι, διάσειση, κάταγμα στο αριστερό χέρι, μώλωπες στο σώμα και θλαστικο τραύμα στο πόδι με χημικό έγκαυμα από τη χειροβομβίδα.

Είναι πιθανόν η ελληνική αστυνομία να ζήλεψε την αίγλη, το κύρος και την αποτελεσματικότητα των ισραηλινών συναδέλφων τους οι οποίοι δολοφόνησαν άμαχους ανθρώπους.

Να είναι σίγουροι ότι όποια μέθοδο και αν χρησιμοποιήσουν δεν πρόκειται να κάμψουν την διάθεση και την ανάγκη μου να αγωνίζομαι και να αντιδρώ σε ότι άδικο συμβαίνει γύρω μου.

Η αλληλεγγύη μου προς τον μονίμως δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό και τους ακτιβιστές των πλοίων ελευθερίας για τη Γάζα, ήταν, είναι και θα είναι δεδομένη.

Υ.Γ. Είμαι σίγουρος ότι δεν υπήρχαν ζαρντινίερες γύρω μου, ούτε φόραγα πράσινα παπούτσια, παρολαυτά όποιος διαθέτει περαιτέρω ντοκουμέντα για το συμβάν ας τα στείλει στο παρακάτω e-mail. (31maiou@gmail.com)

Χρίστος

Τον τραυματισμό του Παναγιώτη Σαμίου και την «επίδειξη δύναμης της αστυνομίας» καταγγέλλει και ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Αιγάλεω. «Εκατοντάδες άνθρωποι χτυπήθηκαν, ψεκάστηκαν, ποδοπατήθηκαν στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τη μανία των ανδρών των ΜΑΤ. Ανάμεσα σε αυτούς που τραυματίστηκαν ήταν και ο συνάδελφός, Παναγιώτης Σάμιος, μέλος του Δ.Σ του Συλλόγου μας, ο οποίος χτυπήθηκε στο κεφάλι από χειροβομβίδα κρότου-λάμψης. Αποτέλεσμα της έκρηξης είναι ο συνάδελφος να έχει σοβαρότατο πρόβλημα υγείας. Καταδικάζουμε την επίθεση και τον τραυματισμό του συναδέλφου μας», αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους, ζητώντας παράλληλα από το Δ.Σ της ΔΟΕ να καταδικάσει και να καταγγείλει την επίθεση και τον τραυματισμό του κ. Σαμίου, αλλά και να παρθούν όλα τα μέτρα περιφρούρησης των απεργών (νομική βοήθεια, καταγγελία και μηνύσεις στο Υπουργείο «Προστασίας» κλπ).

Ο 45χρονος δάσκαλος, Παναγιώτης Σάμιος, εξηγεί ότι βρισκόταν μαζί με συναδέλφους του μπροστά από το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», ενώ η συγκέντρωση πλησίαζε προς το τέλος. Μπροστά από τη Βουλή οι διμοιρίες άρχισαν την επίθεση. «Ξαφνικά ο κόσμος άρχισε να τρέχει πανικόβλητος, ενώ εκρήξεις ακουγόντουσαν από το βάθος. Δεν μπορούσα να τρέξω, ήθελα να βοηθήσω τον συνάδελφό μου, ο οποίος είχε έρθει μαζί με την κόρη του».

«Έξω από το ξενοδοχείο ήταν μία διμοιρία, η οποία χτυπούσε μία ομάδα διαδηλωτών. Γύρισα το κεφάλι μου προς τις διμοιρίες, οι οποίες απωθούσαν τον κόσμο χτυπώντας και ρίχνοντας ότι είχαν. Ξαφνικά μία κρότου λάμψης έσκασε εκατοστά από το αυτί μου και έπεσα κάτω. Τα δακρυγόνα συνέχιζαν να πέφτουν, σερνόμουν, ενώ οι διμοιρίες έδερναν τον κόσμο. Ύστερα από λίγη ώρα κατάφερα να σηκωθώ και κατευθύνθηκα με έντονους πόνους προς το αυτοκίνητό μου».

Οι ιατρικές εξετάσεις έδειξαν ότι από το ωστικό κύμα είχε καταστραφεί τελείως το δεξί του αυτί, ενώ το αριστερό έχει υποστεί σοβαρό τραυματισμό. «Από το δεξί δεν ακούω τίποτα, ενώ στο αριστερό έχω μεγάλο ποσοστό βαρηκοϊας. Δεν αντέχω τους οξείς ήχους», σημειώνει ο Παναγιώτης. «Στο Ιπποκράτειο μου είπαν ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι περισσότερο, δεν μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση».

Εν τω μεταξύ προσπαθεί να μαζέψει όλα τα απαραίτητα αποδεικτικά για τον σοβαρό και μόνιμο τραυματισμό του. Θέλει να κινηθεί νομικά εναντίον της Αστυνομίας, ωστόσο δεν μπορεί να σηκώσει το οικονομικό βάρος που απαιτείται.

«Πρέπει να τους σταματήσουμε. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Έβλεπα κόσμο να τον μαζεύουν από το σορό και να τον ξυλοκοπούν. Ένα παιδί που ήταν πεσμένο του φώναζαν, βρίζοντας τον, να σηκωθεί και μόλις έκανε δύο βήματα, τον χτυπούσαν και τον ξαναέριχναν κάτω, και πάλι από την αρχή», δηλώνει αγανακτισμένος.

"Η έκρηξη της χειροβομβίδας μου πήρε μόνο την ακοή. Δεν μπορούν να μου πάρουν με τίποτε την ψυχή και το μυαλό μου. Πιστός στις ιδέες μου και σ’ αυτά που διδάσκω στα παιδιά μου, θα συνεχίσω να είμαι στις πρώτες γραμμές του αγώνα που δίνει εδώ και χρόνια ο λαός μας για Ψωμί-Παιδεία- Ελευθερία, Δε φοβόμαστε τις προβοκάτσιες, τη βία και την καταστολή. Μετά τις 5 και τις 6 Μάη ο φόβος έχει αλλάξει στρατόπεδο. Αυτοί έχουν κάθε λόγο να τρέμουν την οργή μας"

Χειροβομβίδες κρότου λάμψης επιστρατεύονται από κάθε μορφής μπάτσους  που έχουν ξαμολυθεί σε όλα τα στενά μέχρι τη Δημοκρατίας  για να καταστείλουν συμπλοκές μεταξύ οπαδών από το Αιγάλεω και τη Νίκαια. Αφορμή ένας “αγώνας”. Ένας αγώνας σε εισαγωγικά…

Η βία μεταξύ των καταπιεσμένων δίνει και παίρνει πέφτοντας μερικές φορές και πάνω στην ένστολη διαμεσολάβηση και καταστολή.

Το γήπεδο ήταν απο καταβολής του ένα εκτονωτήριο, ένας χώρος ελεγχόμενης -ή  επιμελημένα ανεξέλεγκτης- αποφόρτισης συμπιέσεων της καθημερινής ζωής για μια ήσυχη και πειθαρχημένη εβδομάδα στη δουλειά και την κατανάλωση…

Μεσούσης της κρίσης ο οπαδισμός ντοπάρεται με επιπλέον φορτία που και πάλι όμως, νομοτελειακά, προσδιορίζουν την εκτόνωσή τους γύρω από τους στρογγυλούς ναούς της εκτόνωσης, τους “συνδέσμους” του αντιπάλου και πάει λέγοντας…

Οι κρότοι των δακρυγόνων συνεχίζουν να ακούγονται σε όλη την περιοχή λιγότερο σποραδικά  και μπερδεύονται πια με τα σποραδικά βεγγαλικά των ημερών…

Χειροβομβίδες κρότου λάμψης επιστρατεύονται από κάθε μορφής μπάτσους  που έχουν ξαμολυθεί σε όλα τα στενά μέχρι τη Δημοκρατίας  για να καταστείλουν συμπλοκές μεταξύ οπαδών από το Αιγάλεω και τη Νίκαια. Αφορμή ένας “αγώνας”. Ένας αγώνας σε εισαγωγικά…

Η βία μεταξύ των καταπιεσμένων δίνει και παίρνει πέφτοντας μερικές φορές και πάνω στην ένστολη διαμεσολάβηση και καταστολή.

Το γήπεδο ήταν απο καταβολής του ένα εκτονωτήριο, ένας χώρος ελεγχόμενης -ή  επιμελημένα ανεξέλεγκτης- αποφόρτισης συμπιέσεων της καθημερινής ζωής για μια ήσυχη και πειθαρχημένη εβδομάδα στη δουλειά και την κατανάλωση…

Μεσούσης της κρίσης ο οπαδισμός ντοπάρεται με επιπλέον φορτία που και πάλι όμως, νομοτελειακά, προσδιορίζουν την εκτόνωσή τους γύρω από τους στρογγυλούς ναούς της εκτόνωσης, τους “συνδέσμους” του αντιπάλου και πάει λέγοντας…

Οι κρότοι των δακρυγόνων συνεχίζουν να ακούγονται σε όλη την περιοχή λιγότερο σποραδικά  και μπερδεύονται πια με τα σποραδικά βεγγαλικά των ημερών…

Τις τελευταίες μέρες, τα κομάντο της δημοτικής αστυνομίας πραγματοποιούν νέα σχέδια και αναδιατάσσουν τις κινήσεις τους. Δεν υπάρχει το καθιερωμένο κρυφτούλι με το περιπολικό τους γύρω απο την πλατεία εσταυρωμένου, αλλά αντιθέτως, έρχονται και κάθονται πεζή πάνω στην πλατεία χωρίς να κυνηγάνε τους μετανάστες μικροπωλητές. Οι μικροπωλητές από τη μεριά τους αδρανοποιούνται και κρατάνε την πραμάτεια τους μαζεμένη καθ’ όλη τη διάρκεια της παρουσίας των δημοτόμπατσων (η οποία ειναι μεγάλη, σήμερα για παράδειγμα έμειναν τουλάχιστον 40 λεπτά…). Όταν η ώρα πάει 21:00, η ώρα που τα μαγαζιά κλείνουν, αποσύρονται…
Το γεγονός ότι η παρουσία τους την προηγούμενη Παρασκευή συνοδευόταν από αντιδήμαρχο ή δημοτικό σύμβουλο (απροσδιόριστη μεν, τοπικοπαραγοντική δε η κουστουμάτη ιδιότητα) που συντόνιζε την “επιχείρηση” δηλώνει το ενδιαφέρον του δήμου, εν όψει των επερχόμενων δημοτικών εκλογών, να προστατεύσει το περιώνυμον ψηφοδεέες πλήθος του εμπορικού κόσμου…
Ωραία κόλπα! Μεταβλητή μεταναστών εναντίον δημόσιας τάξης σημειώσατε 2.

ΥΓ. Α! Και μην ξεχνάμε ποτέ εκείνο το σύντομο ανέκδοτο: οι δημοτόμπατσοι επιτελούν “κοινωνικό έργον”!
Άξιος ο μισθός!

Την περασμένη Τρίτη 16/02, στην περιοχή του Βύρωνα, κατά τη διάρκεια καταδίωξης ληστών, ένας μπάτσος πυροβολεί και σκοτώνει με 9 σφαίρες τον 25χρονο υδραυλικό N. Toddy. Χαρακτηριστική στιγμή της αυτοπραγμάτωσης του δολοφόνου μπάτσου είναι η κραυγή του τη στιγμή που βλέπει τον Toddy να πέφτει νεκρός: «Τον φάγαμε τον πούστη».  Ένας ακόμη «περαστικός» πέφτει νεκρός από το όπλο, όχι ενός «μη εκπαιδευμένου καουμπόυ σε άτυχη στιγμή», αλλά μιας συνολικότερης κατασταλτικής στρατηγικής που χαράσσεται τον τελευταίο καιρό.

Μιάμιση εβδομάδα μετά, Σάββατο 27 /02, καλείται πορεία στον Βύρωνα από αναρχικούς και αντιεξουσιαστές της περιοχής, στην οποία συμμετέχουν και κάτοικοι της περιοχής αλλά και κάποιες αριστερές οργανώσεις. 800 περίπου άτομα, ξεκινούν από την πλατεία Ταπητουργείου και πορεύονται στις γειτονιές του Βύρωνα, περνώντας και από το σημείο όπου δολοφονήθηκε ο N. Toddy. Στην πλατεία Δεληολάνη, οι μπάτσοι επιτίθενται αναίτια στην πορεία και την διαλύουν με χημικά. Ακολουθεί κυνηγητό στους γύρω δρόμους και άγριοι ξυλοδαρμοί διαδηλωτών από τα δεκάδες ένστολα καθάρματα που με ιδιαίτερο ζήλο επιχειρούν να επιβάλουν τα «ήθη» του δολοφόνου συναδέλφου τους.

18 άτομα προσάγωνται στη Γ.Α.Δ.Α. εκ των οποίων οι 11 τελικά συλλαμβάνονται στη βάση στημένων κατηγορητηρίων. Οι 3 από αυτούς κατηγορούνται με κακουργήματα και παραπέμπονται με βάση τον κουκουλονόμο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι η περίπτωση διαδηλωτή που κατηγορείται για επίθεση με μολότοφ τη στιγμή που στην πορεία δεν υπήρξε τέτοιο συμβάν. Αρκετοί, ακόμη, είναι οι τραυματίες εκ των οποίων ένας  (ο οποίος μάλιστα κατηγορείται με κακουργήματα) μεταφέρεται άσχημα χτυπημένος στο νοσοκομείο.

Μας έχουν συνηθίσει οι πραίτωρες της «δημόσιας τάξης» σε τέτοιες καταστάσεις. Δεν είναι η πρώτη φορά που τα όπλα τους δολοφονούν. Άλλες φορές από «τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις», άλλες από «εξοστρακισμό» των σφαιρών και άλλες για να φάνε κάποιον «πούστη περαστικό». Δεν είναι η πρώτη φορά που διαλύουν πορείες, συλλαμβάνουν και τραυματίζουν κόσμο. Άλλωστε «τη δουλειά τους κάνουν». Δεν είναι η πρώτη φορά που στήνουν κατηγορητήρια για να θέσουν σε ομηρία αγωνιστές και μη.

Το μεγάλο διακύβευμα, από μεριάς μας, είναι αν θα στήσουμε αναχώματα αντίστασης και αλληλεγγύης απέναντι σε έναν κόσμο που δεν έχει τίποτε άλλο να επιδείξει από την δολοφονική κουλτούρα που πρεσβεύει.

Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες της πορείας του Βύρωνα

Συγκέντρωση στα δικαστήρια Ευελπίδων, Δευτέρα 01/03  9.00 π.μ., όπου περνάει ο ανήλικος συλληφθέντας που κατηγορείται με πλημμελήματα

Συγκέντρωση στα δικαστήρια Ευελπίδων, Τρίτη 02/03 8.00 π.μ., όπου περνούν οι υπόλοιποι συλληφθέντες.

Συνεχίζεται και σήμερα η κατάληψη της πρυτανείας του ΕΜΠ από φοιτητές του πολυτεχνείου μετά την κατάλυση του ασύλου από τους μπάτσους στην πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου.

Τα ξημερώματα της Κυριακής 21/02 και περίπου στις 3.00 π.μ. πραγματοποιήθηκε συντονισμένη έφοδος δεκάδων μπάτσων της Ομάδας Δ στο χώρο της πολυτεχνειούπολης και συγκεκριμένα στο κτίριο των Χημικών Μηχανικών, μέσα στο οποίο στεγάζεται το υπό κατάληψη αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Ε.Μ.Π.

Την ώρα εκείνη, στον προαύλιο χώρο του κτιρίου, πραγματοποιούταν πάρτυ από νεολαίους του Ζωγράφου, αρκετοί από τους οποίους προσήχθησαν στην Γ.Α.Δ.Α. για να αφεθούν, μερικές ώρες αργότερα, ελεύθεροι μιας και δεν υπήρχε τίποτε να τους προσάψουν.
Αφορμή για το νέο σόου του Χρυσοχοϊδη στάθηκε το τηλεφώνημα ενός φύλακα στον πρύτανη του πολυτεχνείου όπου περιέγραφε μια ομάδα νεαρών η οποία επιχειρούσε να διαρρήξει κάποιες πόρτες εργαστηρίων στα παλιά κτίρια της σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών προσθέτοντας ότι αυτή η ομάδα απειλούσε και τη σωματική του ακεραιότητα. Έτσι, λοιπόν, για πρώτη φορά μετά το 1995, ο πρύτανης Μουτζούρης κάλεσε (όπως ο ίδιος ισχυρίζεται) την αστυνομία να παρέμβει. Και με μια επιχείρηση αστραπή (που προφανώς σχεδιαζόταν καιρό τώρα) δεκάδες μπάτσοι απέκλεισαν το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι, προσάγοντας νεαρούς από το πάρτυ και εγκλωβίζοντας μέσα στο στέκι συντρόφους και συντρόφισσες που βρίσκονταν εκείνη την ώρα μέσα.  Σε αυτό το σημείο καλό θα ήταν να αναφερθεί ότι τα παλιά κτίρια της σχολής Ηλεκτρολόγων, όπου υποτίθεται ότι εντοπιζόταν η εστία του «κακού», απέχουν αρκετές εκατοντάδες μέτρα από τη σχολή των Χημικών Μηχανικών την οποία  περικύκλωσαν οι μπάτσοι. Είναι επιπλέον αξιοσημείωτες, πέρα της αυτονόητης συναίνεσης του αντιπρύτανη Σπάθη, οι χλιαρές έως ανύπαρκτες αντιδράσεις της «αριστερής αντιπολίτευσης». Και όλα αυτά ενώ δεν έχει διαπραχθεί τίποτε το “αξιόποινο”.  Μία κατάλυση του ασύλου χωρίς καν προσχήματα.

Όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη έχει χαράξει, από την αρχή της θητείας του, την κατασταλτική του στρατηγική.  Οι λωρίδες ΜΑΤάδων γύρω από το άσυλο στα Προπύλαια κάθε φορά που πραγματοποιείται πορεία στο κέντρο, ο αποκλεισμός των πανεπιστημιακών κτιρίων σε περιόδους όπως η 17 Νοέμβρη και η 6η Δεκέμβρη, η εισβολή μπάτσων στο αναρχικό Ρεσάλτο μια μέρα πριν τις 6 Δεκέμβρη 2009 και η μετέπειτα εκκένωση του Δημαρχείου Κερατσινίου, όλα αυτά τα γεγονότα συναντιούνται σε μια κοινή βάση απόλυτα συνδεδεμένη με την περίοδο που διανύουμε. Η δυνατότητα κατάλυσης κάθε προσωπικού και κοινωνικού χώρου από τις δυνάμεις καταστολής είναι απαραίτητη προϋπόθεση για το ξερίζωμα των κοινωνικών αντιστάσεων.
Υπάρχει μια δεδομένη κοινωνική συνθήκη. Μια συστημική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη και τα αποτελέσματα της οποίας, σε κοινωνικό επίπεδο, δεν έχουν ακόμη εμφανιστεί. Η Κυριαρχία μη μπορώντας να αποτρέψει την κοινωνική έκρηξη που διαφαίνεται στο άμεσο μέλλον, επιχειρεί να θωρακίσει τα σημεία εκείνα που ανέκαθεν σε παρόμοιες συγκυρίες αποτέλεσαν θύλακες αντίστασης και τροφοδότησης των αγώνων με ρηξιακά περιεχόμενα. Κι όμως! Υπάρχει ένας αστάθμητος παράγοντας που δεν λογαριάζει ο Χρυσοχοϊδης στα επικοινωνιακά τρικ του. Κι αυτός δεν είναι άλλος από την γενικευμένη οργή του κόσμου ενάντια σε αυτό που ο ίδιος εκπροσωπεί. Κι όταν αυτή η οργή θα ξεσπάσει, θα βρει και τους τρόπους και τους τόπους για να εκδηλωθεί…

Αυτή ήταν η επική κραυγή του μπάτσου δολοφόνου όταν γάζωσε τον υδραυλικό στο Βύρωνα. Τον γάζωσε τον πούστη! Εκείνον τον 25χρονο «πούστη» που προσπαθούσε να προστατευτεί από τα διασταυρούμενα πυρά μεταξύ αστυνομίας και διωκόμενων αλλά μάταια… Και όπως είναι φυσικό τα τελευταία χρόνια αντί να συμμαζευτούν οι πάντα «ανεκπαίδευτοι» ένστολοι δολοφόνοι ανακοινώνεται από το υπουργείο «προστασίας του πολίτη» ότι όχι μόνο θα πληθύνουν αλλά ότι θα ξεχυθούν και στους δρόμους! Και με μια θαυμάσια αντιστροφή αντί να κινδυνεύει η κοινωνία από τις ένστολες συμμορίες διαχέονται οι ευθύνες στους «κακοποιούς». Ο Χρυσοχοϊδης στην συγκεκριμένη περίπτωση ανακοινώνει ότι βλέπει «στρατούς αλβανών» μεταθέτοντας την ευθύνη από τους βασανιστές της δημοκρατίας σε μεγεθυμένους εχθρούς για να αποπροσανατολίσει τις έλλογες απορίες. Ανακοινώνει μάχες μετά το Πάσχα και αναφωνεί στις συμμορίες του: Όλοι στους δρόμους! Πόσο αίμα «περαστικών» πρέπει να χυθεί για να τραφούν τα προσχήματα της νέας χυδαίας κατασταλτικής στρατηγικής; Στρατηγικής όχι βέβαια ενάντια στο Έγκλημα που συστέλλεται και διαστέλλεται ως έννοια για να αφήνει πάντα απέξω τους κρατικούς υπάλληλους και τα αφεντικά. Αλλά στρατηγικής που έχει στόχο τους αντιστεκόμενους στα ανελέητα κυριαρχικά σχέδια.
Όλοι στους δρόμους λοιπόν! Και θα είναι μια ωραία συνάντηση…

Αυτή ήταν η επική κραυγή του μπάτσου δολοφόνου όταν γάζωσε τον υδραυλικό στο Βύρωνα. Τον γάζωσε τον πούστη! Εκείνον τον 25χρονο «πούστη» που προσπαθούσε να προστατευτεί από τα διασταυρούμενα πυρά μεταξύ αστυνομίας και διωκόμενων αλλά μάταια… Και όπως είναι φυσικό τα τελευταία χρόνια αντί να συμμαζευτούν οι πάντα «ανεκπαίδευτοι» ένστολοι δολοφόνοι ανακοινώνεται από το υπουργείο «προστασίας του πολίτη» ότι όχι μόνο θα πληθύνουν αλλά ότι θα ξεχυθούν και στους δρόμους! Και με μια θαυμάσια αντιστροφή αντί να κινδυνεύει η κοινωνία από τις ένστολες συμμορίες διαχέονται οι ευθύνες στους «κακοποιούς». Ο Χρυσοχοϊδης στην συγκεκριμένη περίπτωση ανακοινώνει ότι βλέπει «στρατούς αλβανών» μεταθέτοντας την ευθύνη από τους βασανιστές της δημοκρατίας σε μεγεθυμένους εχθρούς για να αποπροσανατολίσει τις έλλογες απορίες. Ανακοινώνει μάχες μετά το Πάσχα και αναφωνεί στις συμμορίες του: Όλοι στους δρόμους! Πόσο αίμα «περαστικών» πρέπει να χυθεί για να τραφούν τα προσχήματα της νέας χυδαίας κατασταλτικής στρατηγικής; Στρατηγικής όχι βέβαια ενάντια στο Έγκλημα που συστέλλεται και διαστέλλεται ως έννοια για να αφήνει πάντα απέξω τους κρατικούς υπάλληλους και τα αφεντικά. Αλλά στρατηγικής που έχει στόχο τους αντιστεκόμενους στα ανελέητα κυριαρχικά σχέδια.
Όλοι στους δρόμους λοιπόν! Και θα είναι μια ωραία συνάντηση…

Σήμερα στις 12.30μμ η αστυνομία έκανε έφοδο στην πλατεία Εσταυρωμένου μπροστά στην είσοδο του μετρό προκειμένου να ελέγξει τα χαρτιά των μεταναστών μικροπωλητών που βρίσκονταν εκεί και να κατάσχει την πραμάτεια τους. Ένας μετανάστης αντέδρασε στην κατάσχεση με αποτέλεσμα την συμπλοκή με την αστυνομία και τον τραυματισμό του στο κεφάλι.Οι άλλοι μικροπωλητές έφυγαν τρέχοντας και μια ομάδα Δέλτα που εμφανίστηκε σάρωσε στη συνέχεια τους δρόμους της περιοχής για να τους εντοπίσει. Αυτή την ώρα [3μμ] η πλατεία είναι ήσυχη με τους μετανάστες να κυκλοφορούν ανενόχλητα.

Το συγκεκριμένο σημείο αποτελεί “θερμό σημείο” εφαρμογής της αντιμεταναστευτικής πολιτικής στην περιοχή με τις ένστολες συμμορίες κάθε είδους να επιδίδονται σε ασκήσεις ρατσισμού και χυδαιότητας πάνω στους μετανάστες. Με την θεσμική αναδιάρθρωση της “προστασίας του πολίτη”, τα “σώματα ασφαλείας” έχουν διαστείλει το ρόλο τους για να υποκαταστήσουν κοινωνικά την παρακρατική φασιστική βία που διοχετεύεται πια σε “νυχτερινές αποστολές”. Στο φως της μέρας τραμπουκίζονται μετανάστες σε πλατείες  στην Αθήνα από ένστολους, στο σκοτάδι της νύχτας δέχεται επίθεση η κατάληψη Υφανέτ στη Θεσσαλονίκη από φασιστοειδή.

Σημασία έχει στο προκείμενο, ότι στο “θερμό σημείο” αυτό, στο μετρό Αιγάλεω, οι μετανάστες δεν είναι και δεν θα είναι μόνοι τους…

Ήρθαν λοιπόν και στο Αιγάλεω οι “αστυνόμοι της γειτονιάς”. Κυκλοφορούν ανά δύο και μοιράζουν τις καρτούλες τους με μια ευγένεια που ξεπηδάει από αρπαχτά μαθήματα φτηνών δημοσίων σχέσεων. Την ίδια στιγμή που ο καπιταλισμός ξερνάει τις συνέπειες της τυχάρπαστης και κυνικής του αισχροκέρδειας πάνω στα μούτρα των μουδιασμένων υπηκόων (ναι, αυτό που αποκαλούν κρίση και θέλουν να την κοινωνικοποιήσουν) η γειτονιά μπορεί να απολαύσει τους διαλόγους των μπάτσων με τους διάφορους καλοθελητές για τα τεκταινόμενα στα σοκάκια… Ποιός περίεργος μπήκε σε εκείνο το σπίτι, πόσοι μετανάστες μαζεύονται σε εκείνο το διαμέρισμα, πόσοι από αυτούς ακούγεται ότι δεν έχουν χαρτιά, πόση φασαρία κάνουν σε κείνον τον όροφο, ο περιπτεράς πίνει χασίς, πότε πέρασε τρεκλίζοντας ο τάδε έφηβος του γείτονα που πάνε να τον μπλέξουνε, αυτός είναι ο αριθμός του αυτοκινήτου εκείνου που περνάει συχνά από τη γειτονιά κοιτάζοντας περίεργα… Θαυμάσια εκδούλευση που επιδιώκει να μετατρέψει τη ρουφιανιά σε κοινωνική αρετή. Η κοινωνία του ελέγχου την ίδια στιγμή που επιθετικά κατασκευάζει συναινέσεις, αποπροσανατολίζει συνειδήσεις και τις συγκροτεί μέσα σε καθεστώς θεσμικής εκπειθάρχησης, στήνει και τους χαφιέδες έξω από την πόρτα μας…

Πέρα από την παντελή αδιαφορία ή την απλή απέχθεια πρέπει να ετοιμαζόμαστε για δημόσια διαπόμπευση αυτής της κατάστασης σε κάθε ευκαιρία.

Η ιστορία του συντρόφου Κ.Μ. (http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1119177) πρέπει να γίνει γνωστή. Κυνήγησε και ακινητοποίησε «υπάλληλο» της ΕΥΠ την ώρα που τον παρακολουθούσε και έφτασε να τον μηνύσει προκειμένου να μάθει ποιος είναι αλλά και να αντιμετωπίσει  ενδεχόμενα εκ των υστέρων δίωξης.  Αμέσως μετά την ιστορία αυτή δημοσιεύτηκαν στα ΜΜΕ απίθανα σενάρια που ενέπλεκαν τον σύντροφο σε ιστορίες βασισμένες στο μονότονο μοτίβο των τελευταίων καιρών. Μοτίβο που επιδιώκει την ταύτιση εγκλήματος και αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου στην κοινωνική συνείδηση. Μοτίβο που έρχεται από τα παλιά αλλά συνοδεύει επιφατικά όλες τις κατασταλτικές πρακτικές της νεότευκτης «σοσιαλιστικής» κυβέρνησης. Στη βάση της επίκλησης «ειδικών συνθηκών», «έκτακτης ανάγκης» και διάφορων άλλων ρητορικών ευτράπελων,  οι διωκτικές αρχές -με την επικουρία των εργολάβων της ενημέρωσης- νομοθετούν μέσα σε ένα υποτιθέμενο θεσμικό αδρανές γεμίζοντας τις φυλακές και τα εδώλια με εκνευριστική ευκολία. Έχουμε γίνει μάρτυρες απίστευτων ιστοριών τους τελευταίους μήνες με συλλήψεις και διώξεις ανθρώπων χωρίς να υπάρχουν πειστήρια, αποδείξεις, μαρτυρίες… Άνθρωποι στη φυλακή ή την δικονομική ομηρεία στη βάση εικασιών… Ποινικοποιούνται σχέσεις και δρομολογείται ένα ιδιώνυμο που αντλεί την φιλοσοφία του από άλλες εποχές ιστορικού ζόφου.

Είναι καιρός να οργανωθεί ένα πολιτικό και κοινωνικό ανάχωμα σε αυτήν την καθεστωτική ευκολία προφυλακίσεων και διώξεων. Με αυτό το πλαίσιο καλείται συζήτηση-ενημέρωση την Τετάρτη 13 Γενάρη στις 8μμ στο Πολυτεχνείο, για την ανταλλαγή απόψεων και εκτιμήσεων γύρω από την υπόθεση αυτή.

Ανακοίνωση του κατειλημμένου Αγρού (http://eleftherosagros.blogspot.com/)

Την Τετάρτη το βράδυ 23/12 ο Αγρός, το Αυτοδιαχειριζόμενο κατειλημμένο έδαφος στο Πάρκο Τρίτση δέχτηκε εμπρηστική επίθεση –στις 23:45 καλέστηκε η πυροσβεστική και λίγο αργότερα οχήματά της έσβησαν τη φωτιά. Τα φασιστοειδή περίμεναν να φύγουμε από το χώρο και λίγο αργότερα μπήκαν στα σκοτεινά και μουλωχτά, όπως μαρτυράει το σπασμένο κάγκελο που βρήκαμε στο πίσω μέρος της κατάληψης. Οι σημαντικότερες υλικές ζημιές έγιναν στο χώρο αποθήκευσης των εργαλείων και της δεξαμενής νερού –όπου βρίσκεται και το διαρρηγμένο παράθυρο. Όπως όλα δείχνουν περιέλουσαν ό,τι μπορούσαν με εύφλεκτο υγρό, ενώ στο χώρο βρέθηκαν καμένα κομμάτια μιας τσάντας πλάτης, φιτίλια, εμποτισμένα πανιά με εύφλεκτο υγρό, φελιζόλ κ.α. τυλιγμένα σε πετσέτα. Το μικρό φυτώριο στα δεξιά της κατάληψης, όπου φιλοξενούνταν κάποια φυτάκια μέχρι να φυτευτούν στο χωράφι, καταστράφηκε επίσης –χωρίς φωτιά! Οι ζημιές όπως είπαμε είναι μόνο υλικές, περιορισμένες και επισκευάσιμες.

Η επίθεση στον αγρό, συμπληρώνει μια σειρά άλλων που συνέβησαν το τελευταίο διάστημα σε στέκια και καταλήψεις, όπως στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη στην Κυψέλη στις 2/11, η επίθεση με μολότωφ στην κατάληψη Villa Amalias στις 3/11, η εμπρησμός στο σπίτι του αριστερού αγωνιστή Γ. Γιαννατσή στα Πετράλωνα στις 20/11, η επίθεση στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Buena Ventura στη Θεσσαλονίκη στις 24/11, στο στέκι μεταναστών στα Χανιά 16/12, στο στέκι της Ανοιχτής Συνέλευσης Δυτικών Συνοικιών στη Θεσσαλονίκη στις 18/12, στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Βοτανικός Κήπος στην Πετρούπολη στις 18/12.

Οι παρακρατικές επιθέσεις –ή ακροδεξιά τρομοκρατία όπως την αποκάλεσε πρόσφατα ο αρχηχός της κρατικής καταστολής Χρυσοχοΐδης καλώντας τη να ενεργοποιηθεί- δε μας τρομάζουν. Αντίθετα δυναμώνουν τη βούλησή μας να παραμείνουμε ακλόνητοι-ες στις επιλογές μας, σύμφωνα με τα προτάγματα της αυτοοργάνωσης, αντιιεραρχικά, αντιεμπορευματικά και αδιαμεσολάβητα. Και αυτά δε χτυπιούνται, γιγαντώνονται.

Από το Σάββατο 26/12 στις 11.00 το πρωί, στον Αγρό αρχίζουν οι δουλειές αποκατάστασης του χώρου.

Φωτογραφία από το κατεστραμμένο σπορείο

…και το διαρρηγμένο παράθυρο, απ’ όπου μπήκαν οι φίλοι των σωμάτων ασφαλείας.