26 Σεπτέμβρη, μετά τα μεσάνυχτα, για ασήμαντη αφορμή 15 αστυνομικοί εισβάλλουν σε σπίτι πακιστανών μεταναστών στη Νίκαια και ξυλοφορτώνουν όσους βρίσκουν μπροστά τους. Παίρνουν μαζί τους τον Μοχάμεντ Καμράν 25 χρονών. Μεταφέρεται με απίστευτη βιαιότητα στο τμήμα της περιοχής και βασανίζεται επί τρεις μέρες. Ξυλοδαρμοί, κρέμασμα πισθάγκωνα, ηλεκτροσόκ. Απελευθερώνεται αλλά δεν πάει στο νοσοκομείο καθώς δεν έχει χαρτιά.

9 Οκτώβρη, ο Μοχάμεντ πεθαίνει. Η πρώτη ιατροδικαστική έρευνα συγκαλύπτει τα αίτια του θανάτου. Μετά από αίτημα των συγγενών και με την δεύτερη ιατροδικαστική έρευνα έρχονται στο φως τα καταφανή σημάδια των βασανιστηρίων στο σώμα του Μοχάμεντ.

17 Οκτώβρη, το πρωί μια πορεία 400 ατόμων καλεσμένη από αναρχικούς της περιοχής επιτίθεται στο τμήμα Νίκαιας με πέτρες και χρώματα. Εξαπολύεται άγριο κυνηγητό από την αστυνομία και συλλαμβάνονται 11 άτομα. Από αυτά κρατούνται τα 8 . Αμέσως καταλαμβάνεται το Δημαρχείο Νίκαιας με απαίτηση την απελευθέρωση των συλληφθέντων.

18 Οκτώβρη, εισαγγελέας και ανακριτής ενεργοποιούν την προσχηματική χυδαιότητα του «κουκουλονόμου» και απαγγέλουν κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος σε 5 από τους συλληφθέντες.

Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. Η βαρβαρότητα στα αστυνομικά τμήματα που εδώ και καιρό έχει αρχίσει να ξεχειλίζει και να περισσεύει σε όλες τις καθημερινές μας διαδρομές, η συγκάλυψη των ένστολων εγκλημάτων, ο επιθετικός κρατικός ρατσισμός, η ποινικοποίηση των κοινωνικών αντιστάσεων, η επιβολή μιας κοινωνίας όπου η υποταγή θεωρείται αρετή.

Το ξερίζωμα των «εστιών ανομίας» γίνεται δείγμα γραφής της νέας σοσιαλιστικής κυβέρνησης. Και μη φανταστεί κανείς ότι αφορά τις μεγάλες ομάδες συμφερόντων που λεηλατούν τα πάντα, τραπεζίτες, εφοπλιστές, εργολάβους, μεγαλοπαπάδες, τσιφλικάδες… «Εστίες ανομίας» είναι τα Εξάρχεια, διάφορες πλατείες σε συνοικίες, αυτοοργανωμένοι κατειλημμένοι χώροι, αυτοδιαχειριζόμενα  στέκια σε γειτονιές, κοινότητες μεταναστών ανά την επικράτεια.

Και οι κυρίαρχοι κάνουν ό,τι μπορούν για να υπερασπιστούν τις επιλογές τους. Είναι αποφασισμένοι να επιβάλλουν τους όρους τους που όσο περνάει ο χρόνος γίνονται όλο και πιο ανυπόφοροι για τους υπηκόους. Γι’ αυτό εξοπλίζουν όλο και περισσότερο τις δυνάμεις καταστολής, αυταρχικοποιούν το νομικό τους οπλοστάσιο, χτίζουν νέες φυλακές, αποστειρώνουν τις γειτονιές, εκβιάζουν στους χώρους δουλειάς, ακρωτηριάζουν τις επιθυμίες μας.

-Η απάντηση δεν είναι άλλη από την αντίσταση κάθε στιγμή της καθημερινής μας ζωής,

-την αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη μας σε κάθε καταπιεσμένο, διωκόμενο και στοχευμένο από την Εξουσία

-την αδιάκοπη προσπάθεια να πάρουμε τη ζωή μας στα δικά μας χέρια

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ 17/10 ΣΤΗ ΝΙΚΑΙΑ

Συγκέντρωση αλληλεγγύης Πέμπτη 22/10 στις 9πμ, Δικαστήρια Πειραιά

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

Πρωτοβουλία Αναρχικών Αιγάλεω

http://anarxikoiaigaleo.squat.gr

Η πορεία ξεκίνησε υπό βροχή γύρω στη 1 και μισή το μεσημέρι του Σαββάτου με τη συμμετοχή 400 περίπου ατόμων. Ξεκίνησε από το Περιβολάκι, πέρασε από το σπίτι του δολοφονημένου μετανάστη και κινήθηκε προς το ΑΤ Νίκαιας που βρίσκεται δίπλα στο Κηποθέατρο. Η «συνοδεία» της αστυνομίας ήταν πολυάριθμη και στενή. Μόλις ο κύριος όγκος της πορείας πέρασε από το στενό στο οποίο βρίσκεται το τμήμα πολλοί σύντροφοι  της «ουράς» πέταξαν πέτρες και κόκκινες μπογιές στη διμοιρία που προστάτευε τον χώρο των βασανιστηρίων. Οι ένστολοι συμμορίτες απάντησαν με δακρυγόνα και κινήθηκαν ενάντια στους πορευόμενους.  Η πίσω αλυσίδα απάντησε τα δέοντα δίνοντας την ευκαιρία στην πορεία να μην διαπραγματευτεί την συνεκτικότητά της στο δρόμο. Υπήρξε σύγκρουση σώμα με σώμα με αποτέλεσμα δύο τραυματισμούς και κάποιες συλλήψεις. Κάποιοι σύντροφοι/ισσες έκαναν την λάθος επιλογή να αποσπαστούν από την πορεία με αποτέλεσμα, δυστυχώς, να συλληφθούν μόνοι σε παρακείμενα στενά.  Οι γειτονιές της Νίκαιας αποδείχτηκαν πολύ φιλόξενες ακυρώνοντας τόνους αρνητικής προπαγάνδας  και συκοφαντιών που συνήθως εκπέμπονται σε τέτοιες περιπτώσεις από τους μηχανισμούς   της κοινωνικής και πολιτικής χειραγώγησης.  Η πορεία συνεχίστηκε με παλμό και κατέληξε στο Περιβολάκι. Εκεί με δεδομένες τις προσαγωγές, τους τραυματισμούς διαδηλωτών αλλά και την επιθετικότητα των δυνάμεων καταστολής σε  άτομα που αποχωρούσαν από την περιοχή μετά τη λήξη της πορείας, αποφασίστηκε να καταληφθεί άμεσα το Δημαρχείο Νίκαιας ως σημείο αναφοράς για την εξέλιξη των γεγονότων, ως μέσο πίεσης προς αποτροπή των διώξεων και ως προπύργιο αντιπληροφόρησης τόσο για την υπόθεση του δολοφονημένου μετανάστη όσο και για τους συλληφθέντες της πορείας αλληλεγγύης.

Το Σάββατο λοιπόν το απόγευμα έγινε η πρώτη συνέλευση της κατάληψης από την οποία εκδόθηκε και η αντίστοιχη ανακοίνωση. Η κατάληψη στηρίχθηκε από πολλούς ανθρώπους που συμμετείχαν στην πορεία, από αλληλέγγυους και γείτονες. Οι συλληφθέντες ήταν 11 είχαν ήδη μεταφερθεί στην ΓΑΔΑ επί της Αλεξάνδρας, οι 3 είχαν αφεθεί ελεύθεροι και για τους 8 είχαν συνταχθεί κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος με ορισμένη την ταλαιπωρία τους για την Κυριακή στις 10πμ στην εισαγγελέα Πειραιά αλλά και την Δευτέρα στις 11πμ στον ανακριτή. Η συνέλευση της κατάληψης καλεί στα δικαστήρια για την Κυριακή το πρωί, σε συζήτηση το μεσημέρι στις 3 και συγκέντρωση στο Δημαρχείο στις 5. Το μεσημέρι ανακοινώνεται η μετατροπή των κατηγοριών σε κακουργήματα για τους 5 από τους 8 συλληφθέντες. Οι «κουκούλες», τα «καλυμμένα χαρακτηριστικά» και οι «βιαιοπραγίες» των διαδηλωτών γίνονται βλακώδη προσχήματα που επιστρατεύονται από το νομικό οπλοστάσιο του σοσιαλδημοκρατικού καθεστώτος. Ενός καθεστώτος που επισφραγίζει με αυτόν τον τρόπο το «αναφαίρετο» μονοπωλιακό δικαίωμα  στις ανενόχλητες δολοφονίες, στα ανενόχλητα βασανιστήρια, στην «απαραίτητη βία», στην θεσμισμένη χυδαιότητα…  Η παρουσία αλληλέγγυων στα δικαστήρια του Πειραιά πυκνώνει. Στο βαθμό που πρόκειται για κακουργήματα πρέπει να εμφανιστεί ο ανακριτής επιτόπου, οπότε και αλλάζει η δικονομική διαδικασία. Στο κατειλημμένο δημαρχείο Νίκαιας παραμένει πολύς κόσμος παρακολουθώντας τις εξελίξεις. Ο δήμαρχος εν τω μεταξύ βγάζει μια ανακοίνωση για την κατάληψη αλλά και τα γεγονότα σχετικά ανεκτή για τα πολιτικά μέτρα ενός στελέχους του ΚΚΕ. Η υπόθεση με τον ανακριτή κρατάει μέχρι αργά το βράδυ. Μετά το πέρας της διαδικασίας, ο κόσμος από τα δικαστήρια Πειραιά μεταβαίνει στο κατειλημμένο δημαρχείο όπου γίνεται μια συνέλευση. Αποφασίζεται η λήξη της κατάληψης του δημαρχείου εκτιμώντας σε γενικές γραμμές ότι οι διώξεις πρέπει να αντιμετωπιστούν πλέον σε κεντρικό επίπεδο με την συγκεκριμένη κατάληψη να έχει μαξιμάρει πλέον την συνεισφορά της στην υπόθεση. Χαρακτηριστική του κλίματος που επικρατεί στην περιοχή είναι η ανακοίνωση των εργαζομένων στο δημαρχείο Νίκαιας. Οι πολιτικές προεκτάσεις της υπόθεσης της δολοφονίας του Μοχάμεντ αλλά και της διαδήλωσης του Σαββάτου όσον αφορά τις τριγύρω περιοχές αναλήφθηκαν για τις επόμενες μέρες από τις συλλογικότητες που δραστηριοποιούνται εκεί και το ζήτημα των διώξεων μεταφέρεται πλέον σε κεντρικό επίπεδο μια και ανοίγει ένα μεγάλο κεφάλαιο για την φιλοσοφία της κατασταλτικής στρατηγικής.

Μια καταστολή με καινούργια χαρακτηριστικά  που απειλούν αναμφισβήτητα κάθε αντιστεκόμενο κοινωνικό και πολιτικό χώρο.

Συνεχίζουμε…

από την πορεία

από συνέλευση της κατάληψης στο δημαρχείο Νίκαιας

Για μια ακόμη φορά δολοφονήθηκε μετανάστης στα μέρη μας από την αστυνομία. Τέταρτη φορά. Κι αυτή τη φορά όπως σε όλες τις προηγούμενες τα πράγματα είναι “θολά”…” Ίσως δεν έγιναν έτσι”, “δεν τεκμηριώνεται η εμπλοκή της αστυνομίας στο θάνατο”, ” δεν υπάρχουν στοιχεία”, “ας είμαστε επιφυλακτικοί”… Κάθε φορά δρομολογείται η συγκάλυψη της δολοφονίας, κάθε φορά οι μετανάστες είναι αδύναμοι να σπάσουν το τείχος της συγκάλυψης, κάθε φορά επιχειρείται η χειραγώγηση της κατάστασης από κάθε είδους διαμεσολαβητές. Και οι ένστολοι δήμιοι κάνουν ό,τι μπορούν για να αποποιηθούν τις ευθύνες τους, καγχάζουν τον πόνο των συγγενών και την οργή της “κοινότητας”, νοιώθουν ασφαλείς μέσα στην ομηρεία των μεταναστών, χαμογελάνε ειρωνικά με τις αριστερές μανούβρες και τα κομματικά τσαλιμάκια, σηκώνουν τα γκλομπ για να ανοίξουν τα κεφάλια των αλληλέγγυων σε κάθε ευκαιρία. Οι δολοφονίες αυτές όμως δεν είναι ούτε εκτροπές ούτε μεμονωμένα περιστατικά. Βρίσκονται στην άκρη της γενικευμένης ρατσιστικής βίας, στην άκρη των όπλων των ένστολων συμμοριών, στην άκρη της κρατικής ξενοφοβικής αγωγής. Οι μετανάστες είναι εξοικειωμένοι με τον θάνατο, από την καταγωγή τους μέχρι τις “χώρες φιλοξενίας”. Οι ντόπιοι κολασμένοι νομίζουν ότι ο θάνατος και η εξαθλίωση εκτονώνεται πάντα στους Άλλους, ότι οι “ξένοι” είναι η ασπίδα για να μην φτάσει η δυστυχία ποτέ σ’ αυτούς, ότι οι μετανάστες είναι ένα ξόρκι. Γι’ αυτό και κρατούν τις πόρτες τους κλειστές. Όμως η Ιστορία έχει δείξει πολλές φορές ότι η Εξουσία δεν φείδεται  θανάτου και  δυστυχίας για τους υπήκοους, δεν γνωρίζει διαχωρισμούς στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. Η Ιστορία έχει δείξει πολλές φορές ποιό είναι το πραγματικό συμφέρον των καταπιεσμένων: να είναι όλοι μαζί, αλληλέγγυοι, δυνατοί και αποφασισμένοι απέναντι στην επιθετικότητα του Κράτους και του Κεφαλαίου.

Κι η Ιστορία έχει πάντα δίκιο…

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ

για τη δολοφονία
του 25χρονου μετανάστη από το Πακιστάν
Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ
από ξυλοδαρμό, βασανιστήρια και ηλεκτροσόκ
στο Α.Τ. Νικαίας

και την ΠΟΡΕΙΑ
του Σαββάτου, 17/10, 12:00
από την Πλ. Δαβάκη (περιβολάκι) στη Νίκαια

Πέμπτη 15/10, 7:00μμ, Πολυτεχνείο

Εκκενώθηκε τελικά χθες το παλαιό Εφετείο στη Σωκράτους. Η διαδικασία εκκένωσης είχε ξεκινήσει πολύ καιρό πριν με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις επί 24ώρου να απαγορεύουν την είσοδο στο κτίριο, έτσι ώστε όσοι έβγαιναν από μέσα να μην μπορούν να ξαναμπούν.

Το Εφετείο είχε υπάρξει αρκετές φορές τον τελευταίο καιρό σημείο τριβής. Μόλις πριν λίγους μήνες, στις 9 Μαϊου χρυσαυγίτες και μπάτσοι είχαν επιτεθεί στους μετανάστες του Εφετείου με πέτρες, ξύλα και δακρυγόνα, σε μια ακόμη επιχείρηση συνεργασίας των δυνάμεων καταστολής με τα φίδια του φασισμού. Τα ΜΜΕ είχαν αφιερώσει ουκ ολίγες ώρες προκειμένου να φιλοξενήσουν τις ρατσιστικές κραυγές κάποιων “αγανακτισμένων κατοίκων” της περιοχής (μετέπειτα κάτοικοι του Αγ. Παντελεήμονα). Καθημερινά το Εφετείο πολιορκούταν από μπάτσους και φασιστοειδή που επιδίδονταν σε ασκήσεις μισανθρωπισμού πάνω στους μετανάστες, χτυπώντας τους και συλλαμβάνοντάς τους.

Από τους εκατοντάδες μετανάστες που ζούσαν στο Εφετείο πολλοί έχουν συλληφθεί και θα οδηγηθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης -χώρους υποδοχής μεταναστών όπως αποκαλούνται στη Δημοκρατία- σαν κι αυτό του Ασπροπύργου που φαίνεται στις παρακάτω εικόνες…

.

Η επιθετικότητα της Εξουσίας ενάντια στους μετανάστες συνεχίζεται.

Μένει κι εμείς να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας…

Η Αλληλεγγύη θα περάσει πάνω από το ρατσισμό και την καταστολή.

*Οι φωτογραφίες από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ασπροπύργου αναδημοσιεύονται από το blog της Κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Περισσότερα από 3.000 άτομα -ανάμεσά τους και πολλοί μετανάστες- συμμετείχαν στην προχθεσινή πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες που είχε καλεστεί από αναρχικούς/ ες, αντιεξουσιαστές/ στριες και αλληλέγγυους/ ες.  Οι διαδηλωτές θέλοντας να στείλουν ένα ξεκάθαρο μύνημα στη δημοκρατία των σύγχρονων απαρτχάιντ και στους νοικοκυραίους υπερασπιστές του έθνους, πορεύτηκαν από την Ομόνοια προς τον Άγιο Παντελεήμονα, τη περιοχή όπου τον τελευταίο καίρο έχει κάνει την εμφάνισή της μια θλιβέρη “επιτροπή κατοίκων” με ξεκάθαρα ρατσιστικά και φασιστικά χαρακτηριστικά.  Τα μίζερα αυτά ανθρωποειδή, οι σύγχρονοι τιμητές των εμπνευστών του Άουσβιτς, του  Νταχάου και του Μπούχενβαλντ, εξαντλούν τη χυδαιότητά τους ξυλοκοπώντας μετανάστες, κλειδώντας παιδικές χαρές προκειμένου να μην μπορούν να παίξουν τα παιδιά των μεταναστών, στήνοντας τα βράδια ρατσιστικά “πογκρόμ” επιχειρώντας να αναβιώσουν μια νέα “νύχτα των κρυστάλλων”.

Λίγο πριν η κεφαλή της πορείας φτάσει στη πλατεία της φυλετικής καθαρότητας, ομάδα φασιστών κινούμενη μέσα απο τις γραμμές των μπάτσων επιτέθηκε με μολότοφ και φωτοβολίδες εναντίον των διαδηλωτών και στη συνέχεια τα ένστολα ανθρωπάρια ανέλαβαν να περατώσουν το σχέδιο διάλυσης της πορείας. Δεκάδες δακρυγόνα, ασφυξιογόνα, ξύλο συμπλήρωσαν το παζλ της επιχείρησης διαφύλαξης της πλατείας από τα “ανθελληνικά μιάσματα”. Παρ’ όλα αυτά η πορεία παρέμεινε συγκροτημένη και κατευθύνθηκε προς την Πατησίων όπου στήθηκαν οδοφράγματα και οι διαδηλωτές συγκρούστηκαν με τους μπάτσους αναγκάζοντάς τους να οπισθοχωρίσουν.

από τη συνεργασία ΜΑΤ- φασιστών

Για μια ακόμη φορά λοιπόν, γίνεται παραπάνω από προφανές ότι τα παρακρατικά τάγματα της δημοκρατίας δε λειτουργούν απλώς επικουρικά στις επιχειρήσεις των μπάτσων, αλλά αποτελούν κυρίαρχο κομμάτι που διαμορφώνει τα χαρακτηριστικά μιας συντονισμένης επίθεσης εναντίον ριζοσπαστικών κομματιών της κοινωνίας. Το πολωμένο εμφυλιοπολεμικό κλίμα που επανήλθε στην επιφάνεια μετά το δεκέμβρη, οριοθετείται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Από τη μια οι μπάτσοι, οι φασίστες, οι αμύντορες της τάξης της ασφάλειας και του τρόμου, που διεκδικούν ξανά το μονοπώλιο της βίας επιχειρώντας να μετατρέψουν τις πλατείες σε σύγχρονα κρεματόρια και από την άλλοι οι 3.000 άνθρωποι που βρέθηκαν στο δρόμο δηλώνοντας ότι το πάθος για αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη θα στήνεται διαρκώς απέναντι σε κάθε τους κίνηση.

Ξανά και ξανά. Στον Αγ. Παντελεήμονα και οπουδήποτε αλλού χρειαστεί.

Αλληλεγγύη στους μετανάστες.

Έμπρακτη, διαρκής, αμέριστη!

«Ο ξεριζωμένος δεν θεωρεί τίποτα μόνιμο. Όμως γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, βλέπει παντού έναν δρόμο. Εκεί που οι άλλοι συναντούν τείχη ή βουνά, ακόμη κι εκεί, αυτός βλέπει έναν δρόμο. Επειδή, όμως, βλέπει έναν δρόμο παντού, είναι αναγκασμένος πάντα να αφανίζει τα πράγματα στο πέρασμά του… Επειδή βλέπει δρόμους παντού, τοποθετείται πάντα στα σταυροδρόμια. Καμία στιγμή δεν μπορεί να ξέρει τι μπορεί να φέρει η επόμενη. Ό,τι υπάρχει το κατεδαφίζει, όχι χάριν της κατεδάφισης, αλλά για το δρόμο που περνάει μέσα απ’ αυτό».

“The destructive character”, Peter Demetz, 1978

Οι εκατοντάδες χιλιάδες ξεριζωμένοι που περιφέρονται ανά την επικράτεια είναι «η εκδίκηση των θυμάτων». Οι πόλεμοι και η λεηλασία των φυσικών πόρων στους λεγόμενους «τρίτους κόσμους» που επιτελούνται με αηδιαστική αλαζονεία από τα ανεπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη της Δύσης επιστρέφουν όχι μόνο τα λάφυρά τους αλλά και τις συνέπειες. Τους ξεριζωμένους που ό,τι υπάρχει το κατεδαφίζουν χάριν του δρόμου που περνάει μέσα απ’ αυτό. Και, βέβαια, οι αστυνομίες και τα υπουργεία εσωτερικών είχαν συνηθίσει αυτές «τις κακόμοιρες φιγούρες» με τις σκαμμένες φτέρνες να σέρνονται στα φανάρια επαιτώντας, στα καταγώγια με σκυμμένο κεφάλι και την ψυχή στο στόμα, στα μπουρδέλα και τα εργοτάξια, στα φραουλοχώραφα και τους άθλιους καταυλισμούς υπάκουους και συνεσταλμένους. Ακίνδυνους. Τον τελευταίο καιρό όμως «οι κακόμοιρες φιγούρες» ξεσκίσαν τον μπερντέ του καλοστημένου θεάτρου σκιών όπως και οι κυβερνήτες αυτού του κόσμου τους ξεσκίσαν τη ζωή. Βγήκαν στο προσκήνιο φωνάζοντας: κουφάλες, ως εδώ! Και αμέσως, όπως είναι φυσικό σε μια ευνομούμενη αηδιαστική αλαζονική ρατσιστική πολιτεία, η αστυνομία και το υπουργείο εσωτερικών ανακοινώνουν ότι οι μετανάστες αναγορεύονται ως το Νο 1 πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας. Ανακοινώνουν μέτρα, βγάζουν τα σκυλιά της δημοκρατίας στο δρόμο, γέμισε η πόλη ξύλο, βρισιές, χυδαιότητα, εξευτελισμούς, προσαγωγές, ελέγχους, πογκρόμ, αηδία. Δηλώσεις ότι σε ένα μήνα θα λυθεί το «πρόβλημα» με τους μετανάστες.

Και επιπλέον, ότι μετά θα «ασχοληθούν» με τους αναρχικούς που, ως γνωστόν, είναι το Νο2 πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας.

“Θα μπορέσουμε άραγε κάποτε

να βγάλουμε αγνό, φυσικό μετάξι

για να ντύσουμε τους γυμνούς

από τ΄αστραφτερά φύλλα

της πελώριας μουριάς

που σκέπει

την πανανθρώπινη αυλή μας

δίχως τη διαμεσολάβηση των σκουληκιών;”

Π. Ανταίος, οι διαμεσολαβητές ή τα σκουλήκια; 1987

Και χτες εκτιλύχθηκαν σκηνές απείρου κάλλους στην πλατεία Αγίου Παντελεήμονα στην Αχαρνών. 120 σύντροφοι και συντρόφισσες επισκέφτηκαν την πλατεία για να δηλώσουν αντιρατσιστική παρουσία, να μοιράσουν κείμενα, να παρέμβουν στην φασιστική κατοχή και να ανοίξουν την παιδική χαρά της πλατείας, η οποία έχει γίνει το μεγάλο διακύβευμα των φασιστοειδών της “επιτροπής κατοίκων”.  Κατά την “άποψή” τους η συγκεκριμένη παιδική χαρά πρέπει να παραμένει κλειστή για να εμποδίζονται οι μετανάστες να φέρνουν τα παιδιά τους για να παίξουν. Η αστυνομία επιτέθηκε απρόκλητα  στους συντρόφους την ώρα που αποχωρούσαν με πλάτη διάφορα φασιστοειδή που στόλιζαν με τον ¨πλούσιο” λεκτικό τους “πολιτισμό” το όλο σκηνικό.  Η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη και οδήγησε σε τραυματισμούς εκατέρωθεν αλλά και 5 συλλήψεις. Οι συλληφθέντες πέρασαν σήμερα από το αυτόφωρο με πλημμεληματικές κατηγορίες. ορίστηκε δικάσιμος και αφέθηκαν ελεύθεροι.

Η σύμπραξη αστυνομίας και φασιστοειδών συνεχίζεται αμείωτη με την πλατεία Αγίου Παντελεήμονα να ορίζεται ως το μεγάλο κρατικό και παρακρατικό πείραμα, ένας πιλοτικός θύλακας εθνοκρατικής καθαρότητας και μοριακής αντιμεταναστευτικής πολιτικής. Αναρχικοί/αντιεξουσιαστές καλούν σε συζήτηση στο Πολυτεχνείο το Σάββατο στις 7μμ για την διοργάνωση μεγάλης κεντρικής πορείας ενάντια στους κυριαρχικούς σχεδιασμούς όσον αφορά τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.

Αυτοί οι μετανάστες δουλεύουν στα χωράφια της Μανωλάδας για ένα ξεροκόματο…

…ζώντας σε αυτα τα πανάθλια καταλύματα …

για να δεις αυτές τις φράουλες στο ράφι του Σκλαβενίτη στο Αιγάλεω