Μετά από 4 περίπου χρόνια δράσης στην περιοχή, η Πρωτοβουλία Αναρχικών Αιγάλεω προχώρησε στην κατάληψη δημοτικού χώρου στις παλιές εργατικές πολυκατοικίες στο Κάτω Αιγάλεω. Η γειτονιά στην συντριπτική της πλειονότητα αγκάλιασε το εγχείρημα πολύ εγκάρδια και η κίνηση της κατάληψης πλαισιώθηκε από καινούργιους ανθρώπους παρ’ ότι δεν είχε ακόμη επίσημα δηλώσει την παρουσία της. Με δεδομένη την μεγάλη επιθυμία την Πρωτοβουλίας να δημιουργήσει μια ακόμη περισσότερο διευρυμένη συλλογική πολιτική υποδομή στην περιοχή και στο πλαίσιο του αδιάκοπου αγώνα ενάντια στην κυριαρχία, επιλέγει να αυτοδιαλυθεί μέσα στην συνέλευση της κατάληψης «Σινιάλο». Φυσικά, το σχεσιακό αξιακό σύστημα της Πρωτοβουλίας περνάει στα αδιαπραγμάτευτα χαρακτηριστικά της κατάληψης που αποτελούν ένα εφαλτήριο για το εγχείρημα, το προχώρημα από ένα σημείο και μετά: από τον Δεκέμβρη του 2008. Έτσι κι αλλιώς, θεωρούμε την εξεγερσιακή εμπειρία του Δεκέμβρη σημείο αναφοράς για την συγκρότηση πειραματικών συλλογικών υποκειμένων πάνω σε μια συγκεκριμένη πολιτική και κοινωνική βάση που αποκλείει : τη θεσμική συνδιαλλαγή με το καθεστώς, τη νομιμοποίηση της πολιτικής και κοινωνικής διαμεσολάβησης, τις χειραγωγικές και ποδηγετικές τεχνικές στο πλαίσιο των όποιων συλλογικών διαδικασιών,  τους πλαστούς διαχωρισμούς μεταξύ των καταπιεσμένων, την αυτονόητη αναπαραγωγή των εμπορευματικών σχέσεων , την κοινωνική ιεραρχία και τα κυριαρχικά στερεότυπα. Θέλουμε το «σινιάλο» να αποτελέσει μια πολιτική υποδομή για την συλλογικοποίηση όλων αυτών των ανθρώπων της περιοχής μας που αναγνωρίζου&nu
; τον εαυτό τους στα ανατρεπτικά χαρακτηριστικά της δεκεμβριανής εξέγερσης.

Στην ουσία, η Πρωτοβουλία Αναρχικών Αιγάλεω επιλέγει την κοινωνική διαστολή του εγχειρήματος του «σινιάλου»  χωρίς να υποστέλλονται ούτε στο ελάχιστο τα προτάγματα της αναρχικής αντίληψης. Είμαστε πλέον άτομα που δρουν μέσα στη συνέλευση της κατάληψης κι όχι ομάδα που λειτουργεί ως συγκροτημένη συνιστώσα της. Συνεχίζουμε διαστέλλοντας διαρκώς την συλλογική ταυτότητα όχι με σκοπό να χάσουμε την αναρχική μας προταγματική αλλά να εμπλουτίσουμε το όμορφο παιχνίδι της ανατροπής αυτού του παρηκμασμένου πολιτισμού. Από τη γειτονιά ως το σύμπαν.

Το μπλογκ της Πρωτοβουλίας Αναρχικών θα παραμείνει ανοιχτό για αρχειακούς λόγους και στο εξής θα βρισκόμαστε και πάλι σε κινηματική ψηφιακή υποδομή στο μπλογκ της κατάληψης «σινιάλο»:

http://sinialo.espiv.net

email: sinialo@espiv.net

Ακολουθεί το ιδρυτικό κείμενο της κατάληψης και η αφίσα δήλωσης παρουσίας:

«Η κόλαση των ζωντανών δεν είναι κάτι που θα υπάρξει. Αν υπάρξει μία, είναι αυτή που βρίσκεται ήδη εδώ, η κόλαση που κατοικούμε κάθε μέρα, που φτιάχνουμε με το να ζούμε μαζί. Δύο τρόποι υπάρχουν για να γλιτώσεις από το μαρτύριό της. Ο πρώτος είναι εύκολος σε πολλούς: δέξου την κόλαση και γίνε μέρος της έτσι που να μην την βλέπεις πια. Ο δεύτερος είναι επικίνδυνος και απαιτεί διαρκή επαγρύπνηση και γνώση: ψάξε και μάθε να αναγνωρίζεις: ποιος και τι, στη μέση της κόλασης, δεν είναι κόλαση, κι αυτά κάνε να διαρκέσουν,  δώσ’ τους χώρο»

Ιτάλο Καλβίνο, «Οι αόρατες πόλεις»

Θέλουμε να δώσουμε χώρο στην γνώση, την επαγρύπνηση, σε όποιον και οτιδήποτε δεν είναι κόλαση στη μέση της κόλασης που κατοικούμε κάθε μέρα.

Κι έτσι παίρνουμε ένα χώρο από μόνοι μας χωρίς να τον ζητήσουμε από αυτούς που επιβεβλημένα θέλουν να διαχειρίζονται τις ανάγκες, τις επιθυμίες, τη ζωή μας
…από αυτούς που κάθε σκέψη και θέλω μας τα βάζουν στο προκρούστειο κρεβάτι των  κρατικών νόμων, της κυρίαρχης ιδεολογίας και της ανυπόφορης αστικής ηθικής

Δεν έχουμε ούτε αρχηγούς ούτε αντιπροσώπους, δεν είμαστε ούτε κομματικά γραφεία ούτε μη κυβερνητική οργάνωση ή μαζικός φορέας

Δεν είμαστε ούτε «ντόπιοι» ούτε «ξένοι», ούτε έλληνες ή μετανάστες, ζούμε στο Αιγάλεω των σερραίων, των πακιστανών, των βλάχων, των αλβανών, των σαρακατσαναίων, των ιρακινών, των κρητικών, των κούρδων, των ηπειρωτών, των ασσυρίων, των ρωσοπόντιων, των αφγανών, των ανθρώπων που γεμίζουν τα σπίτια, τις γειτονιές και τις πλατείες από την Καβάλας μέχρι την Πέτρου Ράλλη κι από την Αγίας Άννης μέχρι την Πλαταιών, των ανθρώπων που δεν έχουν να χωρίσουν τίποτε πέρα από τους ψεύτικούς διαχωρισμούς που δημιουργεί η εξουσία ανάμεσά μας

Απεχθανόμαστε τις έμφυλες διακρίσεις μεταξύ των ανθρώπων όχι γιατί πρεσβεύουμε γενικά κι αόριστα την ισότητα των φύλων αλλά γιατί επιδιώκουμε πολύ συγκεκριμένα την καταστροφή των ρόλων, επιθυμούμε το ξερίζωμα της πατριαρχίας, εναντιωνόμαστε στην χειραγώγηση της σεξουαλικότητας

Δεν έχουμε ούτε χορηγούς ούτε πάτρωνες, λειτουργούμε με την ελεύθερη οικονομική συνεισφορά καλύπτοντας τις συλλογικές μας ανάγκες με τις δικές μας δυνατότητες, αγωνιζόμαστε για την αποδόμηση των εμπορευματικών σχέσεων που δυναστεύουν την καθημερινή ζωή

Πιστεύουμε στην αυθόρμητη κι ανιδιοτελή δημιουργία κι όχι στην «τέχνη» που φτιάχνεται για να πουληθεί, στηρίζουμε την προσωπική και συλλογική έκφραση που βγαίνει στους δρόμους για να δοκιμάσει και να δοκιμαστεί κι όχι στην αργυρώνητη δεξιοτεχνία που μαντρώνεται στις γκαλερί, προωθούμε μια τέχνη που δεν διαχωρίζεται με κανέναν τρόπο από την καθημερινή ζωή

Θεωρούμε αυτονόητο ότι σε αυτόν τον χώρο μπορεί να στεγαστεί κάθε πρόταση για την ανατροπή αυτού του κόσμου χωρίς να χρειάζεται ιδεολογικό διαβατήριο. Κάθε εξεγερμένος ή αμφισβητίας, κάθε αναζητητής ή οδοιπόρος για το πέρασμα σε μιαν ελεύθερη κοινωνία είναι ευπρόσδεκτος. Και αντιθέτως, κάθε κομματική συνταγή ή ιδεολογικός αυταρχισμός είναι ανεπιθύμητα. Ως καταληψίες έχουμε θέσει τα βασικά χαρακτηριστικά του εγχειρήματος ως έναν αδιαπραγμάτευτο τρόπο, έναν καταλυτικό προσανατολισμό για να επιλύονται οι αντιφάσεις και οι συλλογικές αντιθέσεις χωρίς να προσδιορίζονται ή να επιβάλλονται επ’ ουδενί οι κατευθύνσεις και οι αποφάσεις του εγχειρήματος. Έχουμε θέσει το «πώς» κι όχι το «τί».

Αυτό που επιδιώκουμε είναι να φτιαχτεί ένα συλλογικό εργαστήρι
-για την καταστροφή όλων των κοινωνικών σχέσεων που βασίζονται στην αγωγή της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, στην αγωγή των διακρίσεων και των διαχωρισμών, στην αγωγή της ιεραρχίας και των κοινωνικών αποκλεισμών
-για την πειραματική οικοδόμηση νέων κοινωνικών σχέσεων, ελεύθερων και αυτόνομων, ισότιμων και ανεξάρτητων, ανοιχτών και ανιδιοτελών, αυθεντικών και αλληλέγγυων

Δεν θεωρούμε την κατάληψη νησίδα ελευθερίας, αυτάρκειας και αυτοκατανάλωσης αλλά ανοιχτή πρόταση που ξεκινά από το έδαφος της κατάληψης και διεκδικεί όλον τον κλεμμένο από την εξουσία χωρόχρονο της καθημερινής μας ζωής, επιτίθεται σε ό,τι περιορίζει της ανάγκες και τις επιθυμίες των εκμεταλλευόμενων και καταπιεζόμενων αυτού του κόσμου

Το Αιγάλεω, ένα μητροπολιτικό προάστιο που είναι από καταβολής του ταξικά προσδιορισμένο, θα εισπράξει  και αυτό τα ποσοστά που του αναλογούν ως απότοκα της τρέχουσας συστημικής κρίσης.  Η λεηλασία που θα ακολουθήσει την χυδαία επίθεση των καπιταλιστικών μηχανισμών θα είναι απάνθρωπη. Η επιλογή μας να καταλάβουμε έναν χώρο είναι η απαρχή μιας σειράς προτάσεων που έχουν σαφώς να κάνουν και με την τρέχουσα δυσμενή κοινωνική συνθήκη και που θα κατατεθούν ανοιχτά στην περιοχή για την αντίσταση, την ανατροπή και την αντιστροφή των συνεπειών αυτής της λεηλασίας. Πρέπει να δρομολογήσουμε τόσο πράξεις συλλογικής άρνησης στην επιβολή των νέων «μέτρων» όσο και κινήσεις κοινωνικής αλληλεγγύης και αλληλοστήριξης στις γειτονιές μας. Θα είναι μια απάντηση στον κοινωνικό κανιβαλισμό που προωθούν οι κυρίαρχοι μηχανισμοί με σημείο αναφοράς την κουλτούρα της εξατομίκευσης και του διάχυτου φόβου.

Θέλουμε να αξιοποιήσουμε την κατάληψη ως ένα απελευθερωμένο έδαφος των συναντήσεων και των συλλογικών πειραματισμών σε αυτές τις κατευθύνσεις. Ψυχή της κατάληψης είναι η ανοιχτή συνέλευση που λειτουργεί με το πνεύμα της αυτοοργάνωσης και της ισοτιμίας, ορίζεται κάθε φορά -είτε τακτικά είτε έκτακτα- σύμφωνα με τις επιλογές των καταληψιών και αποφασίζει όχι μόνο για τα διαχειριστικά ζητήματα αλλά και για τις δράσεις και τις στοχεύσεις του εγχειρήματος. Σκοπεύουμε να κάνουμε την κατάληψη έναν χώρο αυτομόρφωσης για όλο το φάσμα -ει δυνατόν- της γνώσης, έναν χώρο που θα καταλύει την άκριτη σχέση δάσκαλου και μαθητή, ειδήμονα και αδαή και θα αποκαθιστά την διαδικασία της μάθησης στα ανθρώπινα μεγέθη της κριτικής σχέσης και της αδιαπραγμάτευτης αυταξίας των ατόμων. Τόσο η (αντι)πληροφόρηση όσο και η δράση της κατάληψης προς τις στοχεύσεις που έχουν τεθεί έχουν ένα τοπικό βεληνεκές αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι διεκδικήσιμες  και επιθυμητές οι πολιτικές και κοινωνικές διασυνδέσεις με άλλα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα ανά την επικράτεια. Θα είμαστε στους δρόμους του Αιγάλεω αλλά δεν θα λείπουμε απέναντι από εκεί που παίρνονται οι κυριαρχικές αποφάσεις. Θα είμαστε στους δρόμους του Αιγάλεω αλλά δεν θα λείπουμε δίπλα από κάθε συλλογικότητα και άτομο στον δύσκολο αγώνα για την κατάκτηση της προσωπικής και κοινωνικής ελευθερίας.
 

Μέσα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς με τις εξουσίες να επιβουλεύονται όπως ποτέ άλλοτε την καθημερινή μας πραγματικότητα…

…Μπορεί να είμαστε θλιμμένοι αλλά δεν χάνουμε το κέφι μας. Μπορεί να είμαστε οργισμένοι αλλά δεν χάνουμε την ψυχραιμία μας. Μπορεί να είμαστε απελπισμένοι αλλά κρατάμε αποστάσεις από την απόγνωση.

Είναι «δυνατοί» αλλά εύθραυστοι
Είμαστε «αδύνατοι» αλλά άθραυστοι

Είμαστε εδώ
Και είμαστε ακόμη στην αρχή

σινιάλο

Οι χθεσινές εφημερίδες δημοσιεύουν τα στατιστικά που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο προστασίας του πολίτη για τη δράση των “αστυνομικών της γειτονιάς”, ενός θεσμού που επανενεργοποιήθηκε πριν από πέντε μήνες. Γράφει σχετικά η Καθημερινή:

Αστυνομικοί της Γειτονιάς έχουν επέμβει σε 540 περιπτώσεις και έχουν κάνει συλλήψεις σε αυτόφωρα αδικήματα. Εχουν καταθέσει 214 μηνύσεις για αδικήματα σχετικά με τη λειτουργία των καταστημάτων, την προστασία του περιβάλλοντος, την ηχορρύπανση και την οδική ασφάλεια. Κατέγραψαν 154 εστίες εγκληματικότητας, 562 περιστατικά που υποβαθμίζουν περιοχές, καθώς και 115 προβλήματα που αφορούν σχολικές μονάδες. Οι καταγραφές προωθήθηκαν σε υπηρεσίες της ΕΛ. ΑΣ. και άλλους αρμόδιους φορείς, για επίλυση. Οι πολίτες κατέφυγαν στον Αστυνομικό της Γειτονιάς για 2.116 προβλήματα από τα οποία επιλύθηκαν τα 1.576. Ακόμα, πραγματοποίησαν 6.745 επισκέψεις σε άτομα με προβλήματα υγείας για το γνήσιο της υπογραφής και άλλες διοικητικές πράξεις, ενώ επισκέφθηκαν 722 σπίτια ή άλλους χώρους όπου είχαν σημειωθεί εγκληματικές ενέργειες είτε για συλλογή στοιχείων είτε για ψυχολογική υποστήριξη των παθόντων. Προκειμένου να ενημερώσουν τους πολίτες για θέματα εγκληματικότητας, ναρκωτικών κ. ά., Αστυνομικοί της Γειτονιάς έκαναν 47.644 επισκέψεις σε συλλόγους, υπηρεσίες και άλλους φορείς. Στο ίδιο πλαίσιο, διοργάνωσαν 563 διαλέξεις.

Ωραιότατα. Πάμε τώρα να δούμε παραγωγικότητα ανά μονάδα:

Οι “αστυνομικοί της γειτονιάς” είναι 218 (σύμφωνα με την ανακοίνωση του Γενάρη) ή 222 (σύμφωνα με τη χθεσινή ανακοίνωση).  Εργάζονται δε σε ζεύγη, επιβαίνοντας σε δίκυκλο, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της ΕΛ.ΑΣ.. Ας πάρουμε τη νεότερη ανακοίνωση ως πιο έγκυρη. Άρα έχουμε 111 “έφιππα” ζεύγη. Ας δούμε ξανά το έργο τους γι’ αυτούς τους πέντε μήνες.

• 540 συλλήψεις = 4,86 συλλήψεις ανά ζεύγος.
• 214 μηνύσεις = 1,93 μηνύσεις ανά ζεύγος.
• 154 εστίες εγκληματικότητας = 1,39 ανά ζεύγος
• 562 περιστατικά υποβάθμισης = 5,06 ανά ζεύγος
• 115 προβλήματα σχολικών μονάδων = 1,04 ανά ζεύγος
• 2116 αιτήματα πολιτών = 19,06 ανά ζεύγος
• 1576 επιλυμένα αιτήματα πολιτών = 14,2 ανά ζεύγος
• 6745 διοικητικές πράξεις κατ’ οίκον = 60,77 ανά ζεύγος
• 722 επισκέψεις σε χώρους τέλεσης εγκλημάτων για συλλογή στοιχείων ή ψυχολογική βοήθεια = 6,5 ανά ζεύγος
• 47644 επισκέψεις σε συλλόγους υπηρεσίες και φορείς = 429,23 ανά ζεύγος
• 563 διαλέξεις = 5,07 ανά ζεύγος

Πέντε μήνες εργασίας ισοδυναμούν περίπου με εκατό μεροκάματα.

Ήτοι, κατά μέσο όρο (που δεν είναι βέβαια πάντοτε το κατάλληλο μέτρο), κάθε ζεύγος αστυνομικών της γειτονιάς:

• Εντοπίζει ένα πρόβλημα σχολικής μονάδας κάθε εκατό μέρες.
  
• Εντοπίζει μια εστία εγκληματικότητας κάθε 72 μέρες.
  
• Κάνει μια μήνυση κάθε πενήντα μέρες.
  
• Κάνει μια σύλληψη κάθε είκοσι μέρες.
• Εντοπίζει ένα περιστατικό υποβάθμισης κάθε είκοσι μέρες.
  
• Κάνει μια διάλεξη κάθε είκοσι μέρες.
• Επισκέπτεται έναν χώρο τέλεσης εγκλήματος κάθε 15 μέρες.
• Επιλύει ένα αίτημα πολιτών κάθε επτά μέρες.
  
• Δέχεται ένα αίτημα πολιτών κάθε πέντε μέρες.
• Κάνει δύο διοικητικές πράξεις κατ’ οίκον κάθε τρεις μέρες.
• Επισκέπτεται τέσσερις συλλόγους υπηρεσίες ή άλλους φορείς τη μέρα.

Δε νομίζω ότι χρειάζεται να το κουράσουμε περισσότερο για να καταλάβει ο αναγνώστης ποιος ο ρόλος των “αστυνομικών της γειτονιάς”. Το υπουργείο ΠΡΟΠΟ θα μπορούσε να προσφέρει στην κοινή γνώμη και αναλυτικότερα στοιχεία, ώστε, αν κάνουμε λάθος στην εκτίμησή μας, να την αναθεωρήσουμε. Ας βοηθήσουμε το υπροπο και με ορισμένες ερωτήσεις:

Περιλαμβάνεται ή όχι στα “αιτήματα πολιτών” κάποια από τις υπόλοιπες κατηγορίες; Πόσα απ’ αυτά τα περιστατικά αφορούν την περιοχή της Αθήνας, όπου δραστηριοποιούνται οι μισοί “αστυνομικοί γειτονιάς”; Τι διαλέξεις κάνουν οι “αστυνομικοί της γειτονιάς”; Ποιους συλλόγους υπηρεσίες ή φορείς επισκέπτονται; Τι εννοούν με τον όρο “προβλήματα σχολικών μονάδων” που, προφανώς εμπίπτουν σε αστυνομική αρμοδιότητα;

*Πρόκειται για αναδημοσίευση από την χελώνα.

Προφανώς δεν σχολιάζεται εδώ η έλλειψη "παραγωγικότητας" ούτε απαιτείται περισσότερη κοινωνική παρουσία της θεσμισμένης ρουφιανιάς στις γειτονιές. Είναι κάτι παραπάνω από προφανής ο ρόλος της επιφατικής παρουσίας των μπάτσων, η προσπάθεια νομιμοποίησης της διάχυτης ρουφιανιάς ως κοινωνικής αρετής, η επιβολή μιας κοινωνίας εκπειθάρχησης. Το "έργο" όσον αφορά την "εγκληματικότητα" αποτελεί ένα πρόσχημα…

Τροχαίο δυστύχημα με θύμα ένα κοριτσάκι 5,5 μηνών συνέβη το απόγευμα της Τρίτης, στη διασταύρωση της Ιεράς οδού με την οδό Παπαναστασίου, στο Αιγάλεω.

Το βρέφος, σύμφωνα με την αστυνομία, έπεσε στο δρόμο κάτω από άγνωστες μέχρι στιγμής συνθήκες με αποτέλεσμα να το παρασύρει διερχόμενο λεωφορείο της ΕΘΕΛ. Σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα, το ηλικίας μόλις 5,5 μηνών κοριτσάκι, έπεσε από το καρότσι του στον δρόμο ακριβώς την ώρα που διερχόταν το λεωφορείο.

Το μωρό διακομίσθηκε στο νοσοκομείο δυτικής Αττικής, πρώην λοιμωδών, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

O πασόκος υποψήφιος δημαρχος του Αιγάλεω, Xρήστος Kαρδαράς, “σηκώνει τα μανίκια και πιάνει δουλειά”…στο facebook. Κουστούμι, ξύρισμα, φρεσκάρισμα, προεκλογική φωτογραφία, θαυμαστής του Xρυσοχοϊδη και ταυτόχρονα -εγκεκριμένος προφανώς- φίλος με τον “ιερομόναχο -πρεζέμπορα -πράκτορα-μπράβο”, Aπόστολο Bαβύλη.

Απο την άλλη, ο λαϊκοδεξιός Καλογερόπουλος και η αυλή του, βλέποντας οτι το προσωπικό facebook του δημάρχου δεν πολυτραβάει, έστησαν γκρουπάκι με τίτλο “θέλω το Δημήτρη Καλογερόπουλο για δήμαρχο Αιγάλεω-τρίτη θητεία”  (http://www.facebook.com/pages/THELO-TO-DEMETRE-KALOGEROPOULO-GIA-DEMARCHO-AIGALEO-TRITE-THETEIA/278418264534?v=wall). Ανάμεσα στους φίλους εκτός απο τον θλιβερό παραδικαστικό διαπλεκόμενο Πέτρο Μαντούβαλο, το  δανδή Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη και έναν Καραθάνο,αποτυχημένο υποψήφιο βουλευτή του λα.ο.ς,υπάρχει και το κλειστό γκρούπ της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στη λίστα… Η φωτογραφία-διαφήμιση της προηγούμενης τετραετίας με τη χειραψία Καλογερόπουλου-Καραμανλή,φυσικά “αγνοείται”…

Όσον αφορά την πυρκαγιά στο παντοπωλείο ιρακινού μετανάστη επί της οδού Π. καβάλας 122 στον Αγ. Σπυρίδωνα στο Αιγάλεω όλα δείχνουν ότι προκλήθηκε από βραχυκύκλωμα. Ο ίδιος ο μαγαζάτορας αποκλείει τον εμπρησμό και είναι σίγουρος ότι για όλα ευθύνονται οι κακές καλωδιώσεις που έδιναν ρεύμα σε ένα μεγάλο ψυγείο μέσα στο κατάστημα. Με μια πρώτη ματιά φαίνεται ένα μεγάλο κομμάτι του ψυγείου καμμένο ακριβώς γύρω από το σημείο που εισέρχονταν τα καλώδια τροφοδοσίας ρεύματος. Επίσης από διπλανή ψησταριά που ήταν ανοιχτή λίγο μετά τα μεσάνυχτα χτες, την ώρα δηλαδή που προκλήθηκε η πυρκαγιά, οι εργαζόμενοι ούτε άκουσαν κάποιο θόρυβο να προηγείται ούτε είδαν κάποιους εκεί γύρω. Είπαν ότι το μαγαζί αυτό λειτουργεί εκεί επί χρόνια χωρίς κανένα πρόβλημα. Οι συγκεκριμένοι επίσης ήταν οι πρώτοι που αντιλήφθηκαν την πυρκαγιά και ήταν αυτοί που κάλεσαν την πυροσβεστική. Αυτή την ώρα, ο μαγαζάτορας περιμένει κάποιους από την Ασφάλεια (;) για έλεγχο προκειμένου να αρχίσει να τακτοποιεί το μαγαζί. Το ανακριτικό της πυροσβεστικής δεν έχει δώσει εν τω μεταξύ κάποια σημεία ζωής για να ενημερώσει τον ιδιοκτήτη. Εκείνο πάντως που έχει ανακοινωθεί στα Μέσα είναι πυρκαγιά κι όχι εμπρησμός.

Είχε ανακοινωθεί η παρακάτω εκδήλωση:

Η εφημερίδα «Aιγάλεω- Η πόλη μας» και η Εταιρία Ελληνο-Γαλλικής Φιλίας & Συνεργασίας σας προσκαλούν στην ημερίδα:

Ομιλητές:
Ζαβός Αλέξανδρος
Mαθηματικός, Πρόεδρος Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής (συμβουλευτικού οργάνου Υπουργείου Εσωτερικών)
Ναιμ Ελγαντούρ
Πρόεδρος Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδος
Κώστας Πικραμένος
Πρόεδρος Εταιρίας Ελληνο-Γαλλικής Φιλίας & Συνεργασίας
Ερευνητής: Σύγχρονη Τουρκία – Μουσουλμανικές Κοινότητες στην Ευρώπη

Στις 7μμ, μια ώρα δηλαδή μετά το κάλεσμα, δεν υπήρχε ψυχή στο πνευματικό κέντρο, ήταν κλειστό. Δεδομένων αφενός ότι δεν θα μπορούσε να έχει ήδη τελειώσει και αφετέρου ότι δεν υπήρχε καμία αναρτημένη ειδοποίηση για αναβολή της εκδήλωσης, λίγα πράγματα μπορεί να υποθέσει κανείς…

23.40: Οι μπάτσοι εισέβαλαν στο Δημαρχείο Κερατσινίου παρακάμπτοντας τις τυπικές αντιστάσεις της δημοτικής αρχής που απαιτούσε την απομάκρυνση των ΜΑΤ από το κτίριο.41 περίπου σύντροφοι και συντρόφισσες προσήχθησαν καταρχήν στον Πειραιά και τώρα μεταφέρονται στο Μεταγωγών της Π. Ράλλη. Μέχρι στιγμής  υπάρχει  μαρτυρία για κακοποίηση ενός εκ των 41 προσαχθέντων. Οι 3 προσαχθείσες συντρόφισσες του απογεύματος έχουν αφεθεί ελεύθερες.

21.00: Μετά την εισβολή μπάτσων στις 17.00 στο αναρχικό στέκι Ρεσάλτο στο Κερατσίνι και την προσαγωγή 21 συντρόφων/ ισών (http://anarxiko-resalto.blogspot.com/2009/12/blog-post_05.html), 100 περίπου αλληλέγγυοι/ ες συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Λαού στο Κερατσίνι και με πορεία επιχείρησαν να προσεγγίσουν το Ρεσάλτο όπου ήταν περικυκλωμένο από ΜΑΤ. Όταν η πορεία πλησίασε οι μπάτσοι κλείστηκαν μέσα στον χώρο του Ρεσάλτο και μετά από συμπλοκές ο κόσμος αποχώρησε συντεταγμένα προς την πλατεία Λαού όπου και διαλύθηκε. Παράλληλα, λίγο μετά την γνωστοποίηση της εισβολής μπάτσων στο Ρεσάλτο, σύντροφοι/ ισσες συγκεντρώθηκαν στο δημαρχείο του Κερατσινίου το οποίο και κατέλαβαν σε ένδειξη αλληλεγγύης στους συλληφθέντες. Αυτή τη στιγμή το δημαρχείο είναι περικυκλωμένο από ΜΑΤατζήδες.

Μέχρι στιγμής έχουν γίνει επιπλέον 3 πρασαγωγές.

Εκτενέστερη ενημέρωση θα υπάρξει στο indymedia όταν βρεθεί ξανά σε λειτουργία.

[kaltura-widget wid=”9cea3kuct0″ width=”400″ height=”365″ addpermission=”2″ editpermission=”2″ align=”center” /]

Όποιος κάνει μια βόλτα στο Αιγάλεω αυτές τις μέρες μπορεί να πάρει μια γεύση της ανάπτυξης που οραματίζεται ο υπουργός Προ.Πο., μια γεύση κοινωνικής ειρήνης, μια γεύση υποτέλειας στην καπιταλιστική συσσώρευση, μια γεύση από τους “μεγάλους δήμους”,  με αναμμένους φάρους περιπολικών που σαρώνουν τις γειτονιές, με μπάτσους παντού να στέλνουν το μήνυμα ότι τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει, με πυροσβέστες έτοιμους να σβήσουν ό,τι προσπαθήσει να κάψει τον ρημαγμένο τους κόσμο…

Εκεί που στεκόταν ο θλιβερός αυτός άνθρωπος τότε, στην ίδια πλατεία, στην ίδια θέση, στέκονται σήμερα, τώρα, οι φρουροί του θλιβερού αυτού κόσμου. Κάνοντας σιωπηλά πολύ συγκεκριμένη την γενικόλογη φλυαρία του.

Με δεδομένη την κριτική που ασκείται τις τελευταίες ώρες σε σχέση τόσο με την αφίσα της πρωτοβουλίας όσο και την «διαφαινόμενη» στάση της για τις επόμενες μέρες (http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1107721,
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1107043 , https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1200231 ) έχουμε να κάνουμε μερικές επισημάνσεις.

Η πρωτοβουλία αναρχικών αιγάλεω είναι μια πρωτοβουλία που δεν έχει κατοχυρώσει την συνεκτικότητα μιας ομάδας για να αντιμετωπίζεται ως τέτοια. Στο δημόσιο λόγο της πρέπει να αποτυπώνεται κάθε φορά ο βαθμός συνεκτικότητας του συλλογικού. Σε αυτή την κατεύθυνση η αφίσα συνθέτει τις διαφορετικές απόψεις και εκτιμήσεις που έχουν κατατεθεί στο πλαίσιο των εσωτερικών της διαδικασιών. Η υπογραφή της πρωτοβουλίας είναι και πιστοποίηση ότι δεν αντανακλά την άποψη όχι μόνο όλων των αναρχικών της επικράτειας αλλά ούτε καν όλων των αναρχικών της περιοχής του Αιγάλεω. Είμαστε άτομα και φυσικοί φορείς μιας αντίληψης με αυτονόητα διακριτό βαθμό αυτονομίας στον τρόπο προσέγγισης του αξιακού της συστήματος. Δεν είμαστε στο απυρόβλητο της οποιασδήποτε κριτικής εκκινεί από το συγκεκριμένο αξιακό σύστημα και πάντα την λαμβάνουμε υπόψη.

Η διαρκής τοπική δράση επιτρέπει στις επιλογές μας την εμβάθυνση στα πολιτικά και κοινωνικά περιεχόμενα, επιτρέπει το άνοιγμα ζητημάτων από ένα σημείο και πέρα χωρίς να χρειάζεται να επαναλαμβάνουμε διαρκώς την βάση εκκίνησης, επιτρέπει την σημειολογική αποδόμηση καθώς έχουν προσδιοριστεί τα πολιτικά σημεία αναφοράς, επιτρέπει την έκθεση εκτιμήσεων, στρατηγικών και τακτικών στο βαθμό που οι θέσεις είναι εκ των προτέρων δεδομένες. Μπορεί κάποιοι/ες σύντροφοι/ισσες να θεωρούν ότι ακόμη και μια αφίσα με τρεις  λέξεις («όλοι στους δρόμους») θα έφτανε για τις 6 δεκέμβρη 2009, θα μας επιτρέψουν, ωστόσο, να έχουμε μια διαφορετική αντίληψη για τα πολλά περισσότερα που νιώσαμε την ανάγκη ότι πρέπει να ειπωθούν από τη μεριά μας για την συγκυρία.

Ο δημόσιος λόγος της πρωτοβουλίας  έχει επιλεχθεί ως αντι-ιδεολογικός ακόμη και με την τρέχουσα κοινωνική πρόσληψη του όρου. Μπορούμε να απευθύνουμε τη λέξη ξένος -χωρίς εισαγωγικά- στην μικροαστική της πρόσληψη, ούτως ώστε να προγκάρουμε την κυρίαρχη επιχειρηματολογία, από τη στιγμή που έχουμε κατοχυρώσει την άποψή μας με πολλές απευθυντικές κινήσεις βάζοντας στη λέξη εισαγωγικά. Με το ίδιο σκεπτικό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια καθαρά κοινωνιολογική ουδέτερη άποψη για τον ορισμό της εξέγερσης για να την αντιδιαστείλουμε με την επέτειο. Μέχρι εκεί. Το τι ήταν ο Δεκέμβρης αλλά και το τι είναι για μας εξέγερση περιγράφεται με σαφήνεια στην αφίσα. Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε ότι έχουν εκδηλωθεί και εξεγέρσεις με αντιδραστικό περιεχόμενο πχ. στην καμπή 19 και 20^ου αιώνα, το 1903 από φοιτητές που έκαψαν το κέντρο της Αθήνας προκειμένου να μην καθιερωθεί η δημοτική γλώσσα ως επίσημη…

Η αφίσα δεν διατυπώνει πουθενά τη θέση «όλοι στα σπίτια μας» και είναι πάντα πολύ απογοητευτική εκείνη η πρόχειρη ανάγνωση ενός κειμένου που «οφείλει» πάνω απ’ όλα όχι μόνο να μην προδίδει συγκεκριμένες προσδοκίες αλλά ούτε καν τους κώδικές τους. Στην πρωτοβουλία δεν υπήρχε η ίδια θέση για την συγκυρία και δεν χρειάζεται εδώ να αναπτυχθούν σκεπτικά που αυτές τις μέρες όλοι και όλες έχουμε ακούσει ή εκφράσει οι ίδιοι/ες. Η αφίσα έχει τη σαφήνεια που αναλογεί στην αντιδιαστολή επετείου και εξέγερσης. Δεν επενδύει σε εκείνους/ες που θα κατέβουν επετειακά -ενώ όλες τις άλλες 364 μέρες αποδέχονται την κυριαρχική συνθήκη- αλλά σε εκείνους/ες που θα καταφέρουν να διεμβολίσουν την επετειακή αντίληψη.  Το κλειδί της στρατηγικής μας διαφοροποίησης βρίσκεται στη λέξη «καταφέρουν» όπου χωράει και η περισσότερη κουβέντα…

Η αναφορά στη στημένη επέτειο προσδιορίζει τη μάχη σε χώρο και χρόνο που δίνεται από την κυριαρχία να απαλλοτριώσει το χώρο της κοινωνικής συνείδησης σε σχέση με την πρόσληψη των εξεγερσιακών περιεχομένων του περασμένου Δεκέμβρη. Το «επιτρεπτό» στο επίπεδο των συμπεριφορών αφορά την αστυνομία που περιφράσσει το «στημένο» στο βαθμό που θα αποτύχει η ραγδαία εξελισσόμενη διαδικασία εκμαίευσης κοινωνικής συναίνεσης. Για παράδειγμα κάθε επέτειος του Πολυτεχνείου δεν ήταν η ίδια και ο διεμβολισμός της επετείου επιτυγχανόταν κάθε φορά που εκφράζονταν δυναμικά πολιτικά και κοινωνικά εξεγερσιακά περιεχόμενα πχ. 1989 με την αθώωση του Μελίστα, 1994 με την κρατική επίθεση στις καταλήψεις, 1995 με της εξέγερση στις φυλακές και την πολυήμερη απεργία πείνας συντρόφου κ.ο.κ. Οι εξεγέρσεις δεν έχουν “αναβιώσει” μέσα σε κλίμα επετείου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το γεγονός ότι παράχθηκαν μεγάλες κοινωνικές εντάσεις, απείχε πολύ από την πραγματοποίηση μiας νέας εξέγερσης. Αυτό ακριβώς γράφουμε και στην αφίσα: ή «επέτειος» ή εξέγερση! Κι όχι: ή μνήμη ή λήθη… Επίσης, η «στημένη επέτειος» είναι που θέλει την χειραγωγημένη έκφραση μιας θλίψης με ανθρωπιστικό υπόβαθρο ενώ η εξέγερση θέτει το ζήτημα της διαλεκτικής συναισθημάτων και πολιτικής χειραφέτησης για τον δρόμο προς την ελευθερία.

Αναφορές σε ηττοπάθεια, πεσιμισμό, σύγχυση κλπ δεν θεωρούμε ότι μας αφορούν. Ούτε τις εννοούμε κάπου, ούτε τις υπονοούμε κάπου άλλού, ούτε τις νιώθουμε μέσα μας…

Μετά την ανακοίνωση Νο1, προφανώς,  θα υπάρξουν κι άλλες.

Στάση Εσταυρωμένου, Αιγάλεω, “αγγελία”…

Θα πει κανείς, γιατί να λείπει ο βλακώδης και επιθετικός μικροαστισμός από το Αιγάλεω; Υπάρχουν πολλοί λόγοι βέβαια αλλά δεν είναι μάλλον καιροί αυτοί για να εγκαλέσεις τα απολύτως αυτονόητα.  Όπως και να’ χει αυτά τα «μηνύματα» στο δρόμο είναι προκλητικά. Δεν γράφουν «χρυσή αυγή», δεν κραυγάζουν «έξω οι ξένοι», οι μοναχικοί, οι διαφορετικοί, οι φίλοι… Απλά εγκαλούν το δικαίωμα στην «επιλογή» κάποιων για τον ποιόν θα βάλουν στο «σπίτι» τους… Αναφαίρετο.

Απλά, επειδή η ζωή είναι ανελέητη και το έγκλημα δεν έχει τη μορφή που πρεσβεύουν τα ΜΜΕ και η εθνοκεντρική πλεονεξία… ο χυδαίος μικροαστισμός πληρώνει τα επίχειρα της αντιδραστικότητάς του -το συνηθέστερο-  από γραβατωμένους και οικογενειάρχες. Και καλά να πάθει!

[kaltura-widget wid=”6p28fwzbdw” width=”400″ height=”365″ addpermission=”” editpermission=”” align=”center” /]

Καταγγελία της φιλολόγου-σχολικού συμβούλου Ζωής Μπέλλα-Αρμάου:

«Ξημερώματα Παρασκευής 09/10/2009 , ώρα 12.45 π.μ., μια διμοιρία των ΜΑΤ έχει σταματήσει στη διασταύρωση Μεσολογγίου και Α. Μεταξά, στα Εξάρχεια, ακριβώς κάτω από το σπίτι μου. Ακούγονται ύβρεις και χυδαιολογίες που ανταλλάσσονται ανάμεσα σε τρεις νεαρούς που βρίσκονται στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου, στην πολυκατοικία απέναντι και στους άνδρες των ΜΑΤ. Το φραστικό επεισόδιο συνεχίζεται επί ώρα. Βγαίνω στο μπαλκόνι και βλέπω τους άνδρες των ΜΑΤ να συνοδεύουν τα λόγια τους με αντίστοιχες χειρονομίες σεξιστικού περιεχομένου (πιάνοντας με τα χέρια τους τα γεννητικά τους όργανα κ.ά.). Μιλούν δυνατά και προκλητικά, προχωρώντας κατά διαστήματα επιθετικά προς τους νεαρούς. Κόσμος βγαίνει στα παράθυρα και στα μπαλκόνια. Εμείς, οι κάτοικοι των Εξαρχείων, έχουμε ζήσει πολλές φορές παρόμοιες καταστάσεις. Αυτή τη φορά, όμως, η χυδαιότητα και η πρόκληση των ανδρών των ΜΑΤ απέναντι σε 3 μόνο νεαρούς ξεπερνούν κάθε όριο.Οργανα της τάξης
Τους λέω ότι είναι “όργανα της τάξης και δεν επιτρέπεται να απαντούν με χυδαιολογίες και προκλητικό τρόπο”. Τότε κάποιοι μου απαντούν: “Αντε πήγαινε μέσα να βάλεις κάνα πλυντήριο”, “μπες μέσα, κυρά μου”, “άι, παράτα μας” και άλλα παρόμοια, γελώντας ειρωνικά. Τους λέω ότι η συμπεριφορά τους είναι ανάρμοστη προς μια κυρία και προς την ιδιότητά τους, αυτοί συνεχίζουν τις λοιδορίες και προς εμένα και προς τους νεαρούς, κάποιος στρέφει προς το μέρος μου έναν φακό. Τους λέω ότι με προσβάλλουν ως πολίτη και τους ζητώ να μου δώσουν τον αριθμό τους. Τότε είναι που υπερβαίνουν κάθε όριο κοσμιότητας. Κάποιος μου απαντά: “Κατέβα να μου τον πάρεις”, γελούν, και κάποιος άλλος συμπληρώνει “ναι, και να μου τον μετρήσεις”, και κάποιος άλλος “ναι, με το στόμα”, προσθέτοντας και άλλα κοροϊδευτικά σχόλια.
Ως πολίτης και ως γυναίκα ένιωσα ότι είχα θιγεί αφάνταστα και ότι η συμπεριφορά τους συνιστούσε δημόσια προσβολή και υπέρβαση εξουσίας. Κατεβαίνω στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου. Η διμοιρία έχει προχωρήσει λίγο πιο πέρα από την είσοδο της πολυκατοικίας μου και στέκεται μπροστά από την πολυκατοικία στον αρ. 17, όπου μέσα έχουν κλειστεί οι 3 νεαροί (δύο αγόρια και μία κοπέλα, με τους οποίους διαπληκτίζονταν προηγουμένως). Βλέπω ότι λίγο πιο πέρα στέκονται αρκετοί ειδικοί φρουροί, οι οποίοι πλησιάζουν. Ζητώ από τους άνδρες των ΜΑΤ να μου δώσουν τους αριθμούς τους. Κανείς δεν έχει διακριτικά, ούτε μου δίνουν τα στοιχεία τους. Αντιθέτως, κάποια στιγμή, ένας απ’ όλους, μετρίου αναστήματος, στρέφει το κεφάλι (οι άλλοι δεν τον βλέπουν) και μου κάνει με το στόμα έναν μορφασμό με σεξιστικό υπονοούμενο. Στο μεταξύ κατεβαίνουν από τα σπίτια τους και άλλοι κάτοικοι, μαζεύονται και περαστικοί. Επιμένω να μου δώσουν τα στοιχεία τους, δεν μου τα δίνουν· απευθύνομαι σε κάποιον που λόγω ηλικίας υποθέτω ότι είναι ο επικεφαλής τους. Μου λέει, με τρόπο απαξιωτικό, να απευθυνθώ στην αστυνομία. Πράγματι, αυτό κάνω. Η ώρα είναι 1.17 π.μ. Τηλεφωνώ από το κινητό μου. Μου απαντά μια αστυνομικός. Της λέω επώνυμα ότι έχω δεχθεί λοιδορίες και προπηλακισμούς από τη διμοιρία των ΜΑΤ που εκείνη την ώρα εκτελούσε υπηρεσία στην οδό Μεσολογγίου και Μεταξά και ζητώ την προστασία της αστυνομίας. Με αφήνει να περιμένω στο τηλέφωνο, το οποίο κάποια στιγμή κλείνει. Ξαναπαίρνω σε 3′, απαντά κάποια άλλη αστυνομικός, η οποία ζητά να της διηγηθώ εκ νέου τι συμβαίνει, πράγμα το οποίο έκανα, αλλά η Αμεση Δράση δεν προσήλθε.
Παράλληλα, ανοίγει η εξώπορτα της πολυκατοικίας στον αρ. 17 και βγαίνει ένας από τους κατοίκους. Εκείνη τη στιγμή βρίσκουν ευκαιρία 3-4 ειδικοί φρουροί, εισβάλλουν στην είσοδο της πολυκατοικίας και επιτίθενται σε έναν νεαρό που βρίσκεται μέσα· τον ρίχνουν κάτω, τον χτυπούν και τον τραβούν βίαια προς τα έξω. Οι κάτοικοι φωνάζουν ότι η είσοδός τους στην πολυκατοικία τους χωρίς ένταλμα είναι παράνομη και κάποιοι προσπαθούν να προστατεύσουν τον νεαρό από τα χτυπήματα. Στη συνέχεια οι ειδικοί φρουροί μετακινούνται προς τη διασταύρωση Μεσολογγίου και Τζαβέλλα, ενώ οι δυνάμεις των ΜΑΤ και πάλι προς τη διασταύρωση Μεσολογγίου και Μεταξά, δηλαδή κάτω από το σπίτι μου. Ο κόσμος διαλύεται, επιστρέφω κι εγώ στο διαμέρισμά μου. Τους ακούω και πάλι να απαντούν κοροϊδευτικά στις ύβρεις κάποιων νεαρών και να μιμούνται με ειρωνικό τρόπο τις φωνές τους.
Εν κατακλείδι,
1. επειδή θεωρώ ότι οι άνδρες των ΜΑΤ, που την ανωτέρω ημερομηνία και ώρα εκτελούσαν υπηρεσία στη διασταύρωση των οδών Μεσολογγίου και Μεταξά, εντελώς απρόκλητα, προσέβαλαν δημοσίως και ενώπιον τρίτων την τιμή και την υπόληψή μου με σεξιστικές εκφράσεις και χειρονομίες, υπερβαίνοντας τα καθήκοντά τους και προσβάλλοντάς με βάναυσα ως γυναίκα και ως πολίτη,
2. επειδή θεωρώ ότι οι ειδικοί φρουροί που εκτελούσαν υπηρεσία στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου και Τζαβέλλα την ίδια ώρα υπερέβησαν τα καθήκοντά τους με την είσοδό τους χωρίς ένταλμα στην πολυκατοικία επί της οδού Μεσολογγίου 17 και επιτέθηκαν απρόκλητα και με βάναυσο τρόπο σε έναν νεαρό,
3. επειδή ως πολίτης ένιωσα απροστάτευτη (σημειώνω ότι την Παρασκευή, 9/10/2009 , το απόγευμα, τηλεφωνικά ενημέρωσα για το επεισόδιο και το προσωπικό Γραφείο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, από το οποίο απλώς μου απάντησαν ότι θα ενημερώσουν τον υπουργό),
4. κι επειδή θεωρώ ότι η συγκεκριμένη συμπεριφορά των ανδρών των ΜΑΤ και των ειδικών φρουρών εκθέτει το σώμα της αστυνομίας, καταθέτω τη συγκεκριμένη καταγγελία και παρακαλώ να μεριμνήσετε για τα δέοντα. Εφόσον κριθεί αναγκαίο, μπορώ να σας καταθέσω και ονόματα μαρτύρων, που ήταν παρόντες στα επεισόδια».