Ο μαρασμός της εμπειρίας και η κρίση της συλλογικής μνήμης, η απώθηση των λαϊκων τάξεων από τα ιστορικά κέντρα αλλά και η αποξένωση των κατοίκων της πόλης με την ιστορία και το χώρο της, αποτελούν δομικά χαρακτηριστικά του σύγχρονου πολιτισμού.
(Ε. Πορτάλιου, η αποξένωση από τον χώρο της πόλης και η κρίση της συλλογικής μνήμης, 1997)
“Σήμερα σάββατο στις 5.05 το ξημερώματα κάποια σαΐνια έβαλαν γκαζάκια στη σιδερένια κεντρική είσοδο της κατάληψης Φάμπρικα υφανέτ. Τοποθέτησαν τσάντα που περιείχε 6 γκαζάκια, 1 τετράλιτρο μπιτόνι και ένα κουτί προσανάματα.
Η έκρηξη έγινε αντιληπτή από κόσμο που ήταν μέσα στην κατάληψη και βρίσκεται σε επιφυλακή μετά τις τελευταίες απειλές για καταστολή των κατειλημένων χώρων. Αμέσως βγήκαμε στην είσοδο και με τη βοήθεια γειτόνων που είδαν τη φωτιά τη σβήσαμε ενώ ζημιές δεν προκλήθηκαν.
Εντύπωση μας έκανε η “γρήγορη κινητοποίηση” της αστυνομίας αφού 6′ μετά την έκρηξη 3 περιπολικά, 1 ασφαλίτικο και ένα τζιπάκι άρχισαν να κόβουν βόλτες σε κοντινή απόσταση. Μάλιστα το τζιπάκι κάποια στιγμή σταμάτησε και οι μπάτσοι άρχισαν να προκαλούν..
Μετά από 20′ δύο διμοιρίες ανέβηκαν στη γωνία κατσιμίδη με εγνατία και συνέχισαν να προκαλούν. Άλλος κόσμος ειδοποιήθηκε με τηλέφωνα και ήρθε γρήγορα.
Είναι η δεύτερη επίθεση μέσα σε 4 μέρες που δέχεται κατειλημένος χώρος στη θεσσαλονίκη ( η πρώτη ήταν στο κατειλημένο βαγόνι radio revolt μέσα στα πανεπιστήμια).
Τίποτα δεν θα μας κάμψει από το να υπερασπιστούμε με αποφασιστικότητα τους χώρους όπου ζούμε και αναπνέουμε.”
Η πολύμορφη αγαστή συνεργασία κράτους και παρακρατικών συνεχίζεται με αμείωτη ένταση σε όλα τα θερμά κοινωνικά πεδία όπου η κατασταλτική στρατηγική έχει οριοθετήσει τον ¨εσωτερικό εχθρό”. Μέσα σε μια συνθήκη ενός ανελέητου πολέμου ενάντια στους μετανάστες και τους πρόσφυγες, στην αλυσίδα των “περίεργων” εμπρησμών ανοιχτών αυτοοργανωμένων-αντιεξουσιαστικών-αναρχικών κοινωνικών χώρων προστέθηκε και η Υφανέτ με δύο απόπειρες τον τελευταίο καιρό. Όσον αφορά τη στάση της αστυνομίας και στο προκείμενο, εμείς, ως πρωτοβουλία αναρχικών αιγάλεω, δεν ξεχνάμε ότι πέρσι στις 13 Γενάρη αμέσως μετά από επίθεση φασιστών σε σπίτι πακιστανών στην περιοχή μας, όταν προστρέξαμε για συνδρομή αλληλεγγύης στους μετανάστες, η αστυνομία αντί να ασχοληθεί με την επίθεση των φασιστών προσπάθησε να διαλύσει εμάς προτάσσοντας τα όπλα της απειλητικά! Δεν χρειάζονται και τρανταχτές τεκμηριώσεις όταν, κρίνοντας εκ του πανομοιότυπου αποτελέσματος διαφορετικών διαδοχικών διαχρονικών γεγονότων, η συνεργασία κράτους και παρακρατικών είναι κάτι παραπάνω από εξόφθαλμη. Ο ιδιότυπος εμφύλιος που έχει κηρυχτεί τα τελευταία χρόνια με σημαντικές αιχμές, μεταξύ αυτών και τα Δεκεμβριανά, απ’ ό,τι φαίνεται θα συνεχίσει να εκπλήττει… Όχι όμως εμάς! Η επιπολαιότητα της κατασταλτικής στρατηγικής να επαναλαμβάνει διαρκώς τα ίδια λάθη είναι αυτή που μας “καταδικάζει” να είμαστε εμείς οι απρόβλεπτοι. Να είμαστε εμείς αυτοί που θα πανηγυρίζουν…
Εκκενώθηκε τελικά χθες το παλαιό Εφετείο στη Σωκράτους. Η διαδικασία εκκένωσης είχε ξεκινήσει πολύ καιρό πριν με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις επί 24ώρου να απαγορεύουν την είσοδο στο κτίριο, έτσι ώστε όσοι έβγαιναν από μέσα να μην μπορούν να ξαναμπούν.
Το Εφετείο είχε υπάρξει αρκετές φορές τον τελευταίο καιρό σημείο τριβής. Μόλις πριν λίγους μήνες, στις 9 Μαϊου χρυσαυγίτες και μπάτσοι είχαν επιτεθεί στους μετανάστες του Εφετείου με πέτρες, ξύλα και δακρυγόνα, σε μια ακόμη επιχείρηση συνεργασίας των δυνάμεων καταστολής με τα φίδια του φασισμού. Τα ΜΜΕ είχαν αφιερώσει ουκ ολίγες ώρες προκειμένου να φιλοξενήσουν τις ρατσιστικές κραυγές κάποιων “αγανακτισμένων κατοίκων” της περιοχής (μετέπειτα κάτοικοι του Αγ. Παντελεήμονα). Καθημερινά το Εφετείο πολιορκούταν από μπάτσους και φασιστοειδή που επιδίδονταν σε ασκήσεις μισανθρωπισμού πάνω στους μετανάστες, χτυπώντας τους και συλλαμβάνοντάς τους.
Από τους εκατοντάδες μετανάστες που ζούσαν στο Εφετείο πολλοί έχουν συλληφθεί και θα οδηγηθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης -χώρους υποδοχής μεταναστών όπως αποκαλούνται στη Δημοκρατία- σαν κι αυτό του Ασπροπύργου που φαίνεται στις παρακάτω εικόνες…
.
Η επιθετικότητα της Εξουσίας ενάντια στους μετανάστες συνεχίζεται.
Μένει κι εμείς να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας…
Η Αλληλεγγύη θα περάσει πάνω από το ρατσισμό και την καταστολή.
*Οι φωτογραφίες από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ασπροπύργου αναδημοσιεύονται από το blog της Κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
“Όπου ακούς “τάξη”, ανθρώπινο κρέας μυρίζει…”
Οδ. Ελύτης
Διαβάζουμε σε χθεσινό άρθρο της Καθημερινής:
“Στην εποχή της ηλεκτρονικής παρακολούθησης εισήλθε (και επισήμως) η χώρα μας, με την υιοθέτηση των διατάξεων για τη χρήση καμερών και τη δημιουργία τράπεζας DNA, με εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες να θεωρούνται πια δυνητικά υποψήφιοι «να καταθέσουν» αποτύπωμα του γενετικού τους υλικού στις διωκτικές αρχές. […] Πλέον, με τη νέα νομοθεσία περνάμε σε ένα στάδιο καθολικής λειτουργίας όλων των καμερών, ενώ ανοίγει ο δρόμος για τον πολλαπλασιασμό των κλειστών κυκλωμάτων στους δημόσιους χώρους, χωρίς επί της ουσίας να υπάρχει δικαστική εγγύηση. […] Με τη δεύτερη ρύθμιση δημιουργείται τράπεζα DNA, που επιτρέπει την επεξεργασία και ανάλυση του γενετικού υλικού και την τήρηση σχετικού αρχείου στην ΕΛ.ΑΣ. για πρόσωπα που βαρύνονται ακόμη και με πλημμελήματα.”
Απλά και ξεκάθαρα! Χωρίς ιδιαίτερα προσχήματα. Άλλωστε το σύστημα έχει χάσει τα προσχήματά του προ καιρού. Ξεδιπλώνεται μπροστά μας μια εποχή όπου τα χαμερπή βελάσματα των διάφορων φασιστοειδών και νοσταλγών της Χούντας διεκδικούν τη δική τους θέση στη χάραξη των νέων κατασταλτικών στρατηγικών. Και η θέση αυτή τους δίνεται απλόχερα. Η Δημοκρατία ανοίγει την αγκαλιά της για να σφίξει ζεστά μέσα της τους υμνητές της ανελευθερίας. Ο μέχρι τώρα εμπαιγμός περί “δημοκρατικών ελευθεριών” δίνει τη σκυτάλη στα νέα δόγματα… “Τάξη και Ασφάλεια”… “Μηδενική Ανοχή”…
Το μεγάλο διακύβευμα είναι αν εμείς θα καταφέρουμε να στήσουμε αναχώματα Αλληλεγγύης, Αξιοπρέπειας και Αντίστασης απέναντι στις διαρκείς επιθέσεις της Εξουσίας ενάντια στην Ελευθερία.
Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος, ο τελευταίος φυλακισμένος για τα γεγονότα του περασμένου Δεκέμβρη (μαζί με έναν ακόμη πολωνό μετανάστη που εκκρεμεί σε βάρος του ένταλμα έκδοσής του στην Πολωνία), διανύει ήδη την 3η μέρα απεργίας πείνας, μετά από μία ακόμη απόρριψη αίτησης αποφυλάκισής του.
Ο Θοδωρής συνελλήφθη στην πανεκπαιδευτική πορεία της 18ης Δεκέμβρη, κρατείται στις φυλακές Κορυδαλλού και κατηγορείται για «απόπειρα βαρείας σκοπούμενης σωματικής βλάβης» με ένα στημένο κατηγορητήριο που βασίζεται αποκλειστικά σε καταθέσεις μπάτσων. Ο ίδιος αρνείται τις κατηγορίες και προχωρά σε απεργία πείνας από τις 10 Ιουλίου μετατρέποντας το σώμα του σε ένα ζωντανό προπύργιο αξιοπρέπειας και ελευθερίας.
Σε αυτό τον αγώνα ο Θοδωρής δεν θα είναι μόνος.
Σε κάθε αγώνα για ελευθερία και αξιοπρέπεια η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη.
Το γράμμα του Θοδωρή Ηλιόπουλου με το οποίο γνωστοποιεί την απεργία πείνας:
“Σημερα, 9 Ιουλίου 2009
Στις 8 Ιουλίου , μετά από 6 1/2 μήνες φυλακή , όπου βρέθηκα για τα γεγονότα του Δεκέμβρη, κατηγορούμενος για πράγματα που δεν έκανα, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών αποφάσισε την συνέχιση της κράτησης μου .
Είναι το μόνο βούλευμα που αποφάσισε εξακολούθηση της κράτησης για μια τέτοια υπόθεση, όταν όλοι οι υπόλοιποι προφυλακισμένοι από τα γεγονότα του Δεκέμβρη, με ίδιες ή και άλλες κατηγορίες , έχουν όλοι αποφυλακιστεί.
Η απόφαση αυτή που αποκαλύπτει προσωπική εμπάθεια και μένος εναντίον μου , που δεν μπορούν να αιτιολογηθούν, ούτε και να εξηγηθούν είναι μια απόφαση μεροληπτική, άδικη και παράνομη έτσι κι αλλιώς, όπως κάθε προφυλάκιση .
Απέναντι στο μίσος αυτό που εκφράζεται σε βάρος μου, απέναντι στην άδικη «ποινή» που εκτίω έτσι κι αλλιώς ως προφυλακισμένος, απέναντι στην επίμονη άρνηση των δικαστων και των εισαγγελέων να δουν τα πραγματικά στοιχεία και την αλήθεια της υπόθεσης , απέναντι στην προφανή και πρωτοφανή διάκριση που γίνεται σε βάρος μου, δεν έχω άλλο μέσο να παλέψω παρά μόνον το ίδιο μου το σώμα.
Κατεβαίνω σε απεργία πείνας. Είναι το μόνο μέσο που μου έμεινε σαν κρατούμενος για να φωνάξω την αλήθεια και να καταγγείλω την τεράστια αδικία.
Να καταγγείλω το μίσος και την εμπάθεια των μηχανισμών του «ποινικού νόμου». Να καταγγείλω την αυθαιρεσία και τη βία μιας τυφλής «δικαιοσύνης» και των ακόμη περισσότερο «τυφλών» υπαλλήλων της.
Από την Παρασκευή 10 Ιουλίου σταματώ να παίρνω τροφή και καταθέτω δήλωση γνωστοποίησης απεργίας πείνας στην διεύθυνση της φυλακής.
Αυτοί που έζησαν τα γεγονότα του Δεκέμβρη, αυτοί που γνώρισαν τη βία των μηχανισμών , αυτοί που έζησαν τη σκληρότητα του κελιού χωρίς ποινή ή και με ποινή, αυτοί που ξέρουν ότι ο μόνος δρόμος για την ελευθερία είναι η αντίσταση, αυτοί που αντιδρούν στην δικαστική αυθαιρεσία και τη φρίκη της, είναι αυτοί που με καταλαβαίνουν και θα σταθούν στο πλευρό μου.
Από τώρα τους ευχαριστώ.
Θοδωρης Ηλιοπουλος
Φυλακές Κορυδαλού”
Περισσότερα από 3.000 άτομα -ανάμεσά τους και πολλοί μετανάστες- συμμετείχαν στην προχθεσινή πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες που είχε καλεστεί από αναρχικούς/ ες, αντιεξουσιαστές/ στριες και αλληλέγγυους/ ες. Οι διαδηλωτές θέλοντας να στείλουν ένα ξεκάθαρο μύνημα στη δημοκρατία των σύγχρονων απαρτχάιντ και στους νοικοκυραίους υπερασπιστές του έθνους, πορεύτηκαν από την Ομόνοια προς τον Άγιο Παντελεήμονα, τη περιοχή όπου τον τελευταίο καίρο έχει κάνει την εμφάνισή της μια θλιβέρη “επιτροπή κατοίκων” με ξεκάθαρα ρατσιστικά και φασιστικά χαρακτηριστικά. Τα μίζερα αυτά ανθρωποειδή, οι σύγχρονοι τιμητές των εμπνευστών του Άουσβιτς, του Νταχάου και του Μπούχενβαλντ, εξαντλούν τη χυδαιότητά τους ξυλοκοπώντας μετανάστες, κλειδώντας παιδικές χαρές προκειμένου να μην μπορούν να παίξουν τα παιδιά των μεταναστών, στήνοντας τα βράδια ρατσιστικά “πογκρόμ” επιχειρώντας να αναβιώσουν μια νέα “νύχτα των κρυστάλλων”.
Λίγο πριν η κεφαλή της πορείας φτάσει στη πλατεία της φυλετικής καθαρότητας, ομάδα φασιστών κινούμενη μέσα απο τις γραμμές των μπάτσων επιτέθηκε με μολότοφ και φωτοβολίδες εναντίον των διαδηλωτών και στη συνέχεια τα ένστολα ανθρωπάρια ανέλαβαν να περατώσουν το σχέδιο διάλυσης της πορείας. Δεκάδες δακρυγόνα, ασφυξιογόνα, ξύλο συμπλήρωσαν το παζλ της επιχείρησης διαφύλαξης της πλατείας από τα “ανθελληνικά μιάσματα”. Παρ’ όλα αυτά η πορεία παρέμεινε συγκροτημένη και κατευθύνθηκε προς την Πατησίων όπου στήθηκαν οδοφράγματα και οι διαδηλωτές συγκρούστηκαν με τους μπάτσους αναγκάζοντάς τους να οπισθοχωρίσουν.
από τη συνεργασία ΜΑΤ- φασιστών
Για μια ακόμη φορά λοιπόν, γίνεται παραπάνω από προφανές ότι τα παρακρατικά τάγματα της δημοκρατίας δε λειτουργούν απλώς επικουρικά στις επιχειρήσεις των μπάτσων, αλλά αποτελούν κυρίαρχο κομμάτι που διαμορφώνει τα χαρακτηριστικά μιας συντονισμένης επίθεσης εναντίον ριζοσπαστικών κομματιών της κοινωνίας. Το πολωμένο εμφυλιοπολεμικό κλίμα που επανήλθε στην επιφάνεια μετά το δεκέμβρη, οριοθετείται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Από τη μια οι μπάτσοι, οι φασίστες, οι αμύντορες της τάξης της ασφάλειας και του τρόμου, που διεκδικούν ξανά το μονοπώλιο της βίας επιχειρώντας να μετατρέψουν τις πλατείες σε σύγχρονα κρεματόρια και από την άλλοι οι 3.000 άνθρωποι που βρέθηκαν στο δρόμο δηλώνοντας ότι το πάθος για αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη θα στήνεται διαρκώς απέναντι σε κάθε τους κίνηση.
Ξανά και ξανά. Στον Αγ. Παντελεήμονα και οπουδήποτε αλλού χρειαστεί.
“Στις γυναικείες φυλακές Θηβών κρατείται από τα 15 της χρόνια η 20χρονη σήμερα τσιγγάνα Χριστίνα Κυριμοπούλου που εκτίει ποινή 8 ετών για κλοπές που διέπραξε παιδί ακόμα, σε ηλικία 14 ετών, με αποκομμένους οικογενειακούς δεσμούς και στήριξη. Τα προβλήματα που βίωνε ήδη πριν την επαφή της με το ποινικό σύστημα και τα οποία επιβάρυνε ο εγκλεισμός, σε συνδυασμό με την τοξικοεξάρτησή της, την έχουν οδηγήσει σε επανειλημμένες απόπειρες αυτοκτονίας, σε πληγές που εγγράφονται ανεξίτηλα στο κορμί και την ψυχή της .
Η τελευταία φορά που εξετάστηκε σε νοσοκομείο ήταν το 2003 στο Νταού Πεντέλης όπου και της παρασχέθηκε ιατρική βοήθεια ενώ και η κοινωνική επιμελήτρια του δικαστηρίου ανηλίκων έχει κάνει αίτηση να μεταφερθεί σε κατάλληλο περιβάλλον, προκειμένου να λάβει εκ νέου την απαραίτητη ιατρική και ψυχιατρική φροντίδα. Καθώς η διοίκηση των φυλακών δεν προέβη σε καμία ενέργεια, όλα δείχνουν ότι ο «σωφρονισμός» της νεαρής Χριστίνας Κυριμοπούλου θα επιτευχθεί δια της «τελικής λύσης», καθώς οι αυτοτραυματισμοί και οι απόπειρες αυτοκτονίας συνεχίζονται, επισύροντας πειθαρχικές τιμωρίες οι οποίες αθροίζονται στην ποινή που εκτίει. Η τελευταία απόπειρα που έκανε το περασμένο σαββατοκύριακο, όταν έμαθε για μια ακόμα καταδίκη που της είχε επιβληθεί ερήμην, της στέρησε οριστικά την δυνατότητα για την υφ’ όρον απόλυση, που θα την έβγαζε τις επόμενες ημέρες από τη φυλακή: Το Συμβούλιο της Φυλακής αποφάσισε να μην επιτρέψει την υφ’ όρων απόλυσή της και διέταξε τη μεταγωγή της σ’ άλλη φυλακή…
…Η παράταση του εγκλεισμού της Χριστίνας Κυριμοπούλου ισοδυναμεί με θανατική ποινή. Η αποτυχία της «σωφρονιστικής επιχείρησης», η οποία διέλυσε τον ψυχικό της κόσμο, θα την οδηγήσει μοιραία στο θάνατο, μέσα από ένα ακόμα «πειθαρχικό παράπτωμα», για το οποίο δεν θα υπάρχει πια η δυνατότητα να επιβληθεί «πειθαρχική ποινή”
(από κείμενο πανεπιστημιακών που κυκλοφορεί με σκοπό την συλλογή υπογραφών για την απελευθέρωσή της)
|
|
Αυτό το Σύστημα μπορεί να σέρνεται πάνω στην καθεμέρα μας για να τρέφει τις αδηφάγες ματαιοδοξίες του αλλά μερικές φορές ξερνάει τη βαρβαρότητά του με τόσο κυνισμό στα μούτρα μας που πνίγει την ψυχραιμία βαθιά μές την οργή. Η Χριστίνα είναι μια τέτοια περίπτωση. Το κυριαρχικό πρόσχημα της αδιαμφισβήτητης αξίας της ανθρώπινης ζωής αυτή τη φορά γίνεται σκόνη μέσα στην κόλαση των σωφρονιστικών κολαστηρίων.
Ας ξέρουν λοιπόν ότι η Χριστίνα δεν είναι μόνη…
Είναι αδιαμφισβήτητο το λυπηρό γεγονός ότι ανάμεσα στους ανθρώπους που υπέγραψαν πρόσφατα για να διωχθούν ασιάτες και άραβες μετανάστες από την πλατεία Αγ. Παντελεήμονα ήταν και “ενσωματωμένοι” στην ελληνική κοινωνία αλβανοί μετανάστες από την προηγούμενη δεκαετία. Συνυπέγραψαν δηλαδή αλβανοί μετανάστες μαζί με φασίστες, φασιστοειδή, ακροδεξιούς και επιθετικούς δεξιόστροφους μικροαστούς της περιοχής. Μια λυπηρή συμμαχία, ένα θλιβερό μέτωπο…Θα πει κανείς ότι εδώ οι ίδιοι οι έλληνες που στο παρελθόν έχουν θητεύσει στα μαύρα χρόνια της μετανάστευσης κάνουν σήμερα ασκήσεις ρατσισμού σε πλατείες και γειτονιές. Όπως και να’ χει ο απόηχος του “δε θα γίνεις έλληνας ποτέ αλβανέ, αλβανέ” είναι ακόμη δυνατός στις συνειδήσεις όλων για να θεωρείται παντελώς αδικαιολόγητη η σύμπραξη ελληναράδων με αλβανούς μετανάστες ενάντια σε άλλους μετανάστες.
Είναι όμως επίσης αδιαμβισβήτητο γεγονός και ότι η κίνησή τους αυτή δεν έμεινε έτσι. Απαντήθηκε άμεσα από άλλους αλβανούς/ές με αφίσα που κολλήθηκε στην περιοχή και με ανάλογα κείμενα που μοιράστηκαν. Παραθέτουμε την αφίσα που κολλήθηκε στον Αγ. Παντελήμονα από το φόρουμ αλβανών μεταναστών:
Kάτω τα χέρια από τους μετανάστες
Οι μετανάστες κυρίως από τις ασιατικές και αφρικανικές χώρες υφίστανται τις φασιστικές επιθέσεις, τον κρατικό ρατσισμό και την κρατική καταστολή
μέσα από τις επιχειρήσεις “σκούπα” και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Οι μετανάστες θηράματα στο βωμό της καπιταλιστικής βαρβαρότητας βρίσκονται στις πλατείες και στους δρόμους στις πιο άθλιες συνθήκες.
Μήπως ξεχάσαμε ότι στις ίδιες πλατείες και δρόμους βρισκόμασταν και εμείς οι Αλβανοί μετανάστες;
Μήπως έχουμε χάσει την μνήμη ηθελημένα ή μη για να αφήσουμε πίσω τα χνάρια και την σκια του “χθεσινού” μετανάστη;
Συγκέντρωση -Πορεία ενάντια στην κρατική καταστολή και τις φασιστικές επιθέσεις.
ΤΡΙΤΗ, 07 ΙΟΥΛΙΟΥ 19:00, πλ. ΟΜΟΝΟΙΑΣ – ΦΟΡΟΥΜ ΑΛΒΑΝΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ LARG DUART PREJ EMIGRANTËVE
Emigrantët kryesisht nga vendet e Azisë dhe të Afrikës gjenden nën kërcënimin e sulmeve fashiste, racizmit shtetëror
nëpërmjet operacioneve fshesa dhe kampeve të përqëndrimit.
Emigrantët të keqtrajtuar në botën kapitaliste të konkurencës dhe të përçarjes gjenden nëpër sheshe dhe rrugë në kushte të mjerueshme.
Mos vallë harruam se në të njëjtat sheshe dhe rrugë gjendeshim edhe ne emigrantët Shqiptarë?
Mos vallë kemi humbur kujtesën me dashje apo pa dashje për të lëne mbrapa gjurmët dhe hijen e emigrantit të ”djeshëm”?
Grumbullim – Protestë
kundër Racizmit Shtetëror dhe sulmeve fashiste.
të Martën 7 Korrik Ora 19:00 në sheshin Omonia
FORUMI I EMIGRANTËVE SHQIPTARË
të Martën 7 Korrik Ora 19:00 në sheshin Omonia
Είναι αδιαμφισβήτητο το λυπηρό γεγονός ότι ανάμεσα στους ανθρώπους που υπέγραψαν πρόσφατα για να διωχθούν ασιάτες και άραβες μετανάστες από την πλατεία Αγ. Παντελεήμονα ήταν και “ενσωματωμένοι” στην ελληνική κοινωνία αλβανοί μετανάστες από την προηγούμενη δεκαετία. Συνυπέγραψαν δηλαδή αλβανοί μετανάστες μαζί με φασίστες, φασιστοειδή, ακροδεξιούς και επιθετικούς δεξιόστροφους μικροαστούς της περιοχής. Μια λυπηρή συμμαχία, ένα θλιβερό μέτωπο…Θα πει κανείς ότι εδώ οι ίδιοι οι έλληνες που στο παρελθόν έχουν θητεύσει στα μαύρα χρόνια της μετανάστευσης κάνουν σήμερα ασκήσεις ρατσισμού σε πλατείες και γειτονιές. Όπως και να’ χει ο απόηχος του “δε θα γίνεις έλληνας ποτέ αλβανέ, αλβανέ” είναι ακόμη δυνατός στις συνειδήσεις όλων για να θεωρείται παντελώς αδικαιολόγητη η σύμπραξη ελληναράδων με αλβανούς μετανάστες ενάντια σε άλλους μετανάστες.
Είναι όμως επίσης αδιαμβισβήτητο γεγονός και ότι η κίνησή τους αυτή δεν έμεινε έτσι. Απαντήθηκε άμεσα από άλλους αλβανούς/ές με αφίσα που κολλήθηκε στην περιοχή και με ανάλογα κείμενα που μοιράστηκαν. Παραθέτουμε την αφίσα που κολλήθηκε στον Αγ. Παντελήμονα από το φόρουμ αλβανών μεταναστών:
Kάτω τα χέρια από τους μετανάστες
Οι μετανάστες κυρίως από τις ασιατικές και αφρικανικές χώρες υφίστανται τις φασιστικές επιθέσεις, τον κρατικό ρατσισμό και την κρατική καταστολή
μέσα από τις επιχειρήσεις “σκούπα” και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Οι μετανάστες θηράματα στο βωμό της καπιταλιστικής βαρβαρότητας βρίσκονται στις πλατείες και στους δρόμους στις πιο άθλιες συνθήκες.
Μήπως ξεχάσαμε ότι στις ίδιες πλατείες και δρόμους βρισκόμασταν και εμείς οι Αλβανοί μετανάστες;
Μήπως έχουμε χάσει την μνήμη ηθελημένα ή μη για να αφήσουμε πίσω τα χνάρια και την σκια του “χθεσινού” μετανάστη;
Συγκέντρωση -Πορεία ενάντια στην κρατική καταστολή και τις φασιστικές επιθέσεις.
ΤΡΙΤΗ, 07 ΙΟΥΛΙΟΥ 19:00, πλ. ΟΜΟΝΟΙΑΣ – ΦΟΡΟΥΜ ΑΛΒΑΝΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ LARG DUART PREJ EMIGRANTËVE
Emigrantët kryesisht nga vendet e Azisë dhe të Afrikës gjenden nën kërcënimin e sulmeve fashiste, racizmit shtetëror
nëpërmjet operacioneve fshesa dhe kampeve të përqëndrimit.
Emigrantët të keqtrajtuar në botën kapitaliste të konkurencës dhe të përçarjes gjenden nëpër sheshe dhe rrugë në kushte të mjerueshme.
Mos vallë harruam se në të njëjtat sheshe dhe rrugë gjendeshim edhe ne emigrantët Shqiptarë?
Mos vallë kemi humbur kujtesën me dashje apo pa dashje për të lëne mbrapa gjurmët dhe hijen e emigrantit të ”djeshëm”?
Grumbullim – Protestë
kundër Racizmit Shtetëror dhe sulmeve fashiste.
të Martën 7 Korrik Ora 19:00 në sheshin Omonia
FORUMI I EMIGRANTËVE SHQIPTARË
të Martën 7 Korrik Ora 19:00 në sheshin Omonia
Η σκηνή με τους αστυνομικούς να διαπραγματεύονται την προσαγωγή της 80χρονης
Πριν λίγη ώρα στην πλατεία εσταυρωμένου εξελίχθηκε και πάλι το γνωστό σκηνικό με τους θλιβερούς δημοτικούς wannabe αστυνομικούς να προπηλακίζουν μετανάστες μπροστά στην είσοδο του σταθμού του μετρό. Αυτή τη φορά, ωστόσο, η κοινωνική κατακραυγή ήταν μεγάλη, με δεκάδες ανθρώπους να βρίζουν και να απωθούν τους wannabe από την πλατεία. Προεξέχουσα φυσιογνωμία μια ηλικιωμένη γυναίκα περίπου 80 χρονών που ήταν πολύ επιθετική και απαξιωτική απέναντι στο θράσος των 4 δημοτικών υπαλλήλων με την αντιπαράθεση, συνεπικουρούντων και πολλών άλλων περαστικών, να παίρνει εκρηκτικό χαρακτήρα. Οι wannabe κάλεσαν την real αστυνομία για βοήθεια και λίγα λεπτά αργότερα στην αντιπαράθεση συμπεριελήφθησαν και άλλοι 4 αστυνομικοί. Εν τω μεταξύ, ένα μίζερος wannabe είχε ήδη περιορίσει τις κινήσεις της 80χρονης εμποδίζοντάς την με εκνευριστικά δήθεν διακριτικό τρόπο να φύγει από την πλατεία μέχρι να έρθει το περιπολικό της αστυνομίας. Είχε σκοπό, όπως φάνηκε αμέσως μετά, να προσάγει την 80χρονη στο τμήμα για εξύβριση. Φυσικά, ξεσηκώθηκε μεγάλη κατακραυγή, ξεκαρδιστικοί διάλογοι από την φτηνή, αμυντική και μισανθρωπική επιχειρηματολογία των αστυνομικών και επιπλέον προστέθηκε και μια στιγμή που θα μπορούσε να οδηγήσει σε σύρραξη. Ένας real μπάτσος προσπάθησε να τραβήξει στο περιπολικό έναν παρεμβαίνοντα και απωθήθηκε… Η κατάσταση εκτονώθηκε με την 80χρονη να φυγαδεύεται συνοδευόμενη από κόσμο και τα περιπολικά να απομακρύνονται εν μέσω οργής και απαξίας… Ελάχιστοι “αγανακτισμένοι πολίτες”, κανα-δυό για την ακρίβεια, πήγαν να υπερασπιστούν την “καθαρή πλατεία” και την αστυνομία αλλά πήραν τις απαντήσεις τους και έφυγαν βιαστικά.
Το κλίμα, γενικότερα, φαίνεται να είναι πολύ τεταμένο στην περιοχή με τις σκηνές θεσμικού ρατσισμού και μισανθρωπισμού να προσπαθούν επίμονα να γίνουν καθεστώς. Χωρίς όμως να κατορθώνουν με τίποτε να κατοχυρώσουν την ποθητή τους κοινωνική νομιμότητα. Στα μέρη μας μόνο ελάχιστοι αρρωστημμένοι έχουν πειστεί ότι για τα προβλήματά τους φταίνε οι μετανάστες. Από την κρίση, την φτώχια και την λιτότητα -ως παράγωγα των επιλογών των μεγάλων ομάδων συμφερόντων κι όχι των φτωχοδιάβολων προσφύγων-, μέχρι το σκηνικό που εξελισσόταν το συγκεκριμένο γεγονός, την ρημαγμένη και χωρίς ούτε ένα δέντρο κεντρική πλατεία, η φρουρά αυτής της αθλιότητας εισπράττει ό,τι της αναλογεί. Η υπόθεση της αλληλεγγύης στους μετανάστες προφανώς δεν αφορά μόνο το κέντρο της αθήνας και το απαρτχάιντ προσπαθεί να συγκροτηθεί σε κάθε γειτονιά ανά την επικράτεια. Η υπόθεση της αλληλεγγύης στους μετανάστες είναι ήδη υπόθεση όλων μας. Να είμαστε όλοι και όλες σε εγρήγορση!
