Και πάλι χτες επεισόδιο με τους δημοτόμπατσους και έναν Σενεγαλέζο μικροπωλητή στο σταθμό του Μετρό Αιγάλεω. Κατάσχεσαν την πραμάτεια του μετανάστη και στη συνέχεια κατέφθασε ο μπάτσος του Μετρό που θέλησε να δρομολογήσει τη διαδικασία σύλληψης. Και πάλι μια παρεμβατική συμμετοχή στην άθλια αυτή πρακτική απέτρεψε την “φυσιολογική” της εξέλιξη. Οι λογαριασμοί με τη δημοτική αστυνομία είναι ανοιχτοί και οι ισχυρισμοί ότι οι έμποροι “παραπονιούνται” για διαφυγόντα κέρδη από τους μετανάστες στο μετρό μόνο γέλια προκαλούν. Οι ίδιοι οι έμποροι εξάλλου μόλις πέρσι είχαν βγάλει ανακοίνωση διαπόμπευσης των τακτικών της δημοτικής αστυνομίας σύμφωνα με τις οποίες κάθε αυτοκίνητο που σταματούσε για λίγο για να ψωνίσει έξω από ένα μαγαζί εισέπραττε κλήση για παράνομη στάθμευση. Οι ίδιοι οι έμποροι δηλαδή έχουν δηλώσει ότι το βασικό πρόβλημα το έχουν με τη δημοτική αστυνομία κι όχι με τους Σενεγαλέζους μετανάστες. Ας αφήσουμε όμως τα προσχήματα. Οι “καθαρές” πλατείες, η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων χώρων, η αποστείρωση και οι υγειονομικές ζώνες είναι ένα μέλλον που δρομολογείται από τους κεντρικούς σχεδιασμούς και που, φυσικά,  θα παραμείνει στους σχεδιασμούς. Η κοινωνία ελέγχου, εκπειθάρχησης και καταστολής θα επιστρέφεται στα μούτρα των εμπνευστών της σε κάθε ευκαιρία.

ΥΓ1. Να σημειώσουμε ότι την ώρα που οι δημοτόμπατσοι τραβολογούσαν τον μετανάστη σε απόσταση αναπνοής μέλη του ΚΚΕ Αιγάλεω κρεμούσαν ένα πανώ για τα έργα στην πλατεία. Κρίνοντας πως δεν τους αφορά το γεγονός έκαναν τη δουλίτσα τους κι αποχώρησαν…

ΥΓ2.  Οι Σενεγαλέζοι είχαν κάτσει στα σκοτεινά, στα παγκάκια του εσταυρωμένου. Μένουν στο σταθμό Αττικης και ήταν πρώτη μέρα που ήρθαν στο Αιγαλεω λόγω του μετρό και της σχετικής κίνησης που παρατηρείται γύρω από το σταθμό. Δεν θα ξανάρθουν “επειδή έχει πολύ αστυνομία  και δεν αγοράζει ο κόσμος “. Θα πάνε πάλι στο κέντρο…

Και πάλι χτες επεισόδιο με τους δημοτόμπατσους και έναν Σενεγαλέζο μικροπωλητή στο σταθμό του Μετρό Αιγάλεω. Κατάσχεσαν την πραμάτεια του μετανάστη και στη συνέχεια κατέφθασε ο μπάτσος του Μετρό που θέλησε να δρομολογήσει τη διαδικασία σύλληψης. Και πάλι μια παρεμβατική συμμετοχή στην άθλια αυτή πρακτική απέτρεψε την “φυσιολογική” της εξέλιξη. Οι λογαριασμοί με τη δημοτική αστυνομία είναι ανοιχτοί και οι ισχυρισμοί ότι οι έμποροι “παραπονιούνται” για διαφυγόντα κέρδη από τους μετανάστες στο μετρό μόνο γέλια προκαλούν. Οι ίδιοι οι έμποροι εξάλλου μόλις πέρσι είχαν βγάλει ανακοίνωση διαπόμπευσης των τακτικών της δημοτικής αστυνομίας σύμφωνα με τις οποίες κάθε αυτοκίνητο που σταματούσε για λίγο για να ψωνίσει έξω από ένα μαγαζί εισέπραττε κλήση για παράνομη στάθμευση. Οι ίδιοι οι έμποροι δηλαδή έχουν δηλώσει ότι το βασικό πρόβλημα το έχουν με τη δημοτική αστυνομία κι όχι με τους Σενεγαλέζους μετανάστες. Ας αφήσουμε όμως τα προσχήματα. Οι “καθαρές” πλατείες, η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων χώρων, η αποστείρωση και οι υγειονομικές ζώνες είναι ένα μέλλον που δρομολογείται από τους κεντρικούς σχεδιασμούς και που, φυσικά,  θα παραμείνει στους σχεδιασμούς. Η κοινωνία ελέγχου, εκπειθάρχησης και καταστολής θα επιστρέφεται στα μούτρα των εμπνευστών της σε κάθε ευκαιρία.

ΥΓ1. Να σημειώσουμε ότι την ώρα που οι δημοτόμπατσοι τραβολογούσαν τον μετανάστη σε απόσταση αναπνοής μέλη του ΚΚΕ Αιγάλεω κρεμούσαν ένα πανώ για τα έργα στην πλατεία. Κρίνοντας πως δεν τους αφορά το γεγονός έκαναν τη δουλίτσα τους κι αποχώρησαν…

ΥΓ2.  Οι Σενεγαλέζοι είχαν κάτσει στα σκοτεινά, στα παγκάκια του εσταυρωμένου. Μένουν στο σταθμό Αττικης και ήταν πρώτη μέρα που ήρθαν στο Αιγαλεω λόγω του μετρό και της σχετικής κίνησης που παρατηρείται γύρω από το σταθμό. Δεν θα ξανάρθουν “επειδή έχει πολύ αστυνομία  και δεν αγοράζει ο κόσμος “. Θα πάνε πάλι στο κέντρο…

Η +ΤΕΧΝΙΑ-,  ένα εγχείρημα που εδώ και χρόνια έχει εστιάσει στην σημασία των εμπορευματικών σχέσεων και της δύναμης της εικονικότητας στο βάθεμα της αλλοτρίωσης στην καθημερινή ζωή, ένα εγχείρημα που επιχειρεί μια ανάλυση των ιδεολογικών και υλικών μηχανισμών της λεγόμενης “Κοινωνίας του Θεάματος” αλλά και ταυτόχρονα μια  σύνθεση εναντιωματικών δράσεων, καταθέτει την άποψή της μέσα στην συγκυρία. Μια άποψη τόσο θεωρησιακή όσο και “αισθητική”.  Σημείο θεωρησιακής αναφοράς δεν θα μπορούσε παρά να είναι η εξέγερση του περασμένου Δεκέμβρη, η εστίαση στην επιθετικότητα ενάντια στο Εμπόρευμα και το Θέαμα, πόσο “μοιάζει”  με άλλες εξεγέρσεις στις αντίστοιχες στοχεύσεις και τις ποιότητές της, ποιές είναι οι ιδιοτυπίες της, πώς αντιμετωπίστηκε από τους μηχανισμούς χειραγώγησης. Η “αισθητική” πρόταση εκφράζεται από μουσικά σχήματα, ινσταλέισον, διαδραστικό βίντεο… Η έκδοση δύο βιβλίων από την +τεχνία- συνιστά και μια περαιτέρω πρόταση για οργανωμένες συλλογικές αυτοεκδόσεις, πρόταση που μαζί με τα περιεχόμενα των βιβλίων θα παρουσιαστεί στο τριήμερο. Κι όλα αυτά στο πλαίσιο είτε της ριζοσπαστικής χαριστικότητας είτε της ελεύθερης οικονομικής συνεισφοράς ως εμπράγματων αμφισβητήσεων των κυρίαρχων εμπορευματικών σχέσεων.

Νοέμβρης 1973 -0 Νοέμβρης 2009. Εντυπωσιακή χρονική απόσταση κι όμως μπορεί να γίνει μια διαπίστωση: Τίποτε δεν έχει αλλάξει. Οι δυνάμεις καταστολής βρίσκονται παντού, όπως και τότε… Ακόμη κι αν ισχυρίζονται ότι “περιφρουρούν τη δημοκρατία” ή ακόμη πιο κυνικά ότι “περιφρουρούν το μήνυμα του πολυτεχνείου” δεν παύουν να αποτελούν ένα μισητό εχθρό. Από την πλατεία Εσταυρωμένου μέχρι τα Εξάρχεια κι από την Ομόνοια μέχρι τους Αμπελόκηπους ένα Σύστημα που καμώνεται τα κόλπα του Μεγάλου Αδελφού, ιδρύει υπουργείο “Προστασίας του Πολίτη” και προσπαθεί με γελοίες μετονομασίες να αλλάξει την ουσία των πραγμάτων, ανήμερα μιας εξεγερτικής μνημοσύνης, δεν μπορεί να κρύψει κάτι, ότι ΦΟΒΑΤΑΙ. Όπως και τότε. Και όπως και τότε, το Σύστημα δεν γλιτώνει. Οι κοινωνικές ανισότητες, οι κοινωνικοί αποκλεισμοί, η χυδαία εκμετάλλευση, ο εξανδραποδισμός του πληθυσμού, η τηλεοπτική δικτατορία, το βάθεμα των εξουσιών μέσα στα σώματα και τις ψυχές των “υπηκόων” μεγεθύνουν τις μεγάλες αιτίες των εξεγέρσεων. Το “φάντασμα” του Δεκέμβρη δεν συχνάζει σε επετείους, ούτε σε μνημόσυνα. Στοιχιώνει την κάθε στιγμή του καθεστώτος.

Οι εξεγέρσεις είναι το αντίδοτο στα εξουσιαστικά δηλητήρια.

Είναι η ανασαιμιά του ανθρώπινου γένους.

Το ξέρει το κράτος, το ξέρουμε εμείς, ας το μάθει και η κοινωνία

Παρασκευή 13/11 μετά τα μεσάνυχτα, ομάδα ασφαλιτών στημένη στη συμβολή Πατησίων και Ηπείρου. Στην κατάληψή μας (μόλις 50 μέτρα από το παραπάνω σημείο ) πραγματοποιείται πάρτυ γενεθλίων με εκατοντάδες ανθρώπους. Τέσσερις εξ αυτών αποχωρούν τα ξημερώματα για τα σπίτια τους και φτάνοντας στη συμβολή Πατησίων και Ηπείρου απαγάγονται από τους ασφαλίτες, που τους βάζουν μέσα σε αυτοκίνητα με τύπους της «αντι»τρομοκρατικής με κουκούλες. Την επόμενη ημέρα το μεσημέρι, οι 3 από τους απαχθέντες αφήνονται ελεύθεροι, ενώ μια συντρόφισσα (η Αντιγόνη) κρατείται βάσει εντάλματος σύλληψης, που εκδόθηκε εναντίον της την Πέμπτη 12/11 για συμμετοχή στη «ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ».

Ενοχοποιητικό στοιχείο σε βάρος της ένα αποτύπωμά της σε κινητό αντικείμενο που βρέθηκε στην περιβόητη «γιάφκα» του Χαλανδρίου. Μια «γιάφκα» που δεν αποτελεί τίποτε άλλο από το σπίτι ενός από τους 3 προφυλακισμένους από τα τέλη Σεπτέμβρη, που κατηγορούνται για μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης. Ένα σπίτι, δηλαδή, που μετονομάστηκε σε «γιάφκα» για να «ευσταθεί» το σενάριο ότι κάθε επισκέπτης του σπιτιού ενοχοποιείται ως «μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης» βάσει του τρομονόμου. Αυτό, εξάλλου, είναι εξαρχής το πλαίσιο της κατασταλτικής μεθόδευσης,  από  τις 4 αρχικές συλλήψεις, την προφυλάκιση των 3 και την άμεση έκδοση 6 ενταλμάτων σύλληψης, μέχρι την πρόσφατη έκδοση άλλων 5 ενταλμάτων και τη σύλληψη της Αντιγόνης: ποινικοποίηση των διαπροσωπικών, κοινωνικών και συντροφικών σχέσεων και δημιουργία ολοένα και περισσότερων  «ομήρων» για την επίδειξη «αντι»τρομοκρατικού έργου, με την περιφορά των συλληφθέντων  στα κανάλια ως τρόπαια μιας κάποιας αστυνομικής επιτυχίας.

Η επιλογή σύλληψης της συντρόφισσας έξω από την κατάληψη και όχι σε οποιοδήποτε άλλο σημείο της πόλης (πχ, στο σπίτι της ή στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής της, στο οποίο ήταν υποχρεωμένη 1η και 15 κάθε μήνα να παρουσιάζεται μετά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2006/07) δεν είναι διόλου τυχαία. Το σενάριο που έχει παιχτεί και άλλες φορές και ξαναπαίζεται -έστω και ήπια- και στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ότι οι απελευθερωμένοι κατειλημμένοι χώροι αποτελούν καταφύγια διωκόμενων και ορμητήρια εμπρηστικών και ένοπλων ενεργειών. Ένα σενάριο που -μαζί με πολλά άλλα- αξιοποιείται στο μέτρο του πολέμου ενάντια στον αναρχικό-αντεξουσιαστικό χώρο και σε ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια, που αντιστέκονται και δεν ενσωματώνονται στις επιταγές της κυρίαρχης ιδεολογίας. Πρόκειται για τον προληπτικό πόλεμο-εκστρατεία απέναντι στον κόσμο που εξεγέρθηκε τον περασμένο Δεκέμβρη και συνεχίζει, είτε μέσα από οργανωμένες συλλογικότητες είτε ως άτομα, να αποτελεί απειλή για τη συγκρότηση της κοινωνικής συναίνεσης στους σχεδιασμούς κράτους και κεφαλαίου για τη συντήρηση της κοινωνικής ειρήνης και των εκμεταλλευτικών εξουσιαστικών σχέσεων.

Εμείς από την πλευρά μας επιφυλασσόμαστε για το άμεσο μέλλον σχετικά με μια σφαιρική τοποθέτηση για την εξελισσόμενη κατασταλτική μεθόδευση και τις ευρύτερες επιδιώξεις της μέσα στο συνολικό πλαίσιο της κατασταλτικής στρατηγικής του κράτους από τη νέα πολιτική διαχείριση και δίνουμε ραντεβού για την Τετάρτη το πρωί μαζί με όλους τους υπόλοιπους αλληλέγγυους/ες στα δικαστήρια της Ευελπίδων, όπου η Αντιγόνη θα περάσει από ανακριτή.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

το κράτος είναι ο μόνος τρομοκράτης

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

*από το μπλογκ της κατάληψης http://pat61.squat.gr

Το ξέρει το κράτος, το ξέρουμε εμείς, ας το μάθει και η κοινωνία

Παρασκευή 13/11 μετά τα μεσάνυχτα, ομάδα ασφαλιτών στημένη στη συμβολή Πατησίων και Ηπείρου. Στην κατάληψή μας (μόλις 50 μέτρα από το παραπάνω σημείο ) πραγματοποιείται πάρτυ γενεθλίων με εκατοντάδες ανθρώπους. Τέσσερις εξ αυτών αποχωρούν τα ξημερώματα για τα σπίτια τους και φτάνοντας στη συμβολή Πατησίων και Ηπείρου απαγάγονται από τους ασφαλίτες, που τους βάζουν μέσα σε αυτοκίνητα με τύπους της «αντι»τρομοκρατικής με κουκούλες. Την επόμενη ημέρα το μεσημέρι, οι 3 από τους απαχθέντες αφήνονται ελεύθεροι, ενώ μια συντρόφισσα (η Αντιγόνη) κρατείται βάσει εντάλματος σύλληψης, που εκδόθηκε εναντίον της την Πέμπτη 12/11 για συμμετοχή στη «ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ».

Ενοχοποιητικό στοιχείο σε βάρος της ένα αποτύπωμά της σε κινητό αντικείμενο που βρέθηκε στην περιβόητη «γιάφκα» του Χαλανδρίου. Μια «γιάφκα» που δεν αποτελεί τίποτε άλλο από το σπίτι ενός από τους 3 προφυλακισμένους από τα τέλη Σεπτέμβρη, που κατηγορούνται για μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης. Ένα σπίτι, δηλαδή, που μετονομάστηκε σε «γιάφκα» για να «ευσταθεί» το σενάριο ότι κάθε επισκέπτης του σπιτιού ενοχοποιείται ως «μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης» βάσει του τρομονόμου. Αυτό, εξάλλου, είναι εξαρχής το πλαίσιο της κατασταλτικής μεθόδευσης,  από  τις 4 αρχικές συλλήψεις, την προφυλάκιση των 3 και την άμεση έκδοση 6 ενταλμάτων σύλληψης, μέχρι την πρόσφατη έκδοση άλλων 5 ενταλμάτων και τη σύλληψη της Αντιγόνης: ποινικοποίηση των διαπροσωπικών, κοινωνικών και συντροφικών σχέσεων και δημιουργία ολοένα και περισσότερων  «ομήρων» για την επίδειξη «αντι»τρομοκρατικού έργου, με την περιφορά των συλληφθέντων  στα κανάλια ως τρόπαια μιας κάποιας αστυνομικής επιτυχίας.

Η επιλογή σύλληψης της συντρόφισσας έξω από την κατάληψη και όχι σε οποιοδήποτε άλλο σημείο της πόλης (πχ, στο σπίτι της ή στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής της, στο οποίο ήταν υποχρεωμένη 1η και 15 κάθε μήνα να παρουσιάζεται μετά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2006/07) δεν είναι διόλου τυχαία. Το σενάριο που έχει παιχτεί και άλλες φορές και ξαναπαίζεται -έστω και ήπια- και στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ότι οι απελευθερωμένοι κατειλημμένοι χώροι αποτελούν καταφύγια διωκόμενων και ορμητήρια εμπρηστικών και ένοπλων ενεργειών. Ένα σενάριο που -μαζί με πολλά άλλα- αξιοποιείται στο μέτρο του πολέμου ενάντια στον αναρχικό-αντεξουσιαστικό χώρο και σε ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια, που αντιστέκονται και δεν ενσωματώνονται στις επιταγές της κυρίαρχης ιδεολογίας. Πρόκειται για τον προληπτικό πόλεμο-εκστρατεία απέναντι στον κόσμο που εξεγέρθηκε τον περασμένο Δεκέμβρη και συνεχίζει, είτε μέσα από οργανωμένες συλλογικότητες είτε ως άτομα, να αποτελεί απειλή για τη συγκρότηση της κοινωνικής συναίνεσης στους σχεδιασμούς κράτους και κεφαλαίου για τη συντήρηση της κοινωνικής ειρήνης και των εκμεταλλευτικών εξουσιαστικών σχέσεων.

Εμείς από την πλευρά μας επιφυλασσόμαστε για το άμεσο μέλλον σχετικά με μια σφαιρική τοποθέτηση για την εξελισσόμενη κατασταλτική μεθόδευση και τις ευρύτερες επιδιώξεις της μέσα στο συνολικό πλαίσιο της κατασταλτικής στρατηγικής του κράτους από τη νέα πολιτική διαχείριση και δίνουμε ραντεβού για την Τετάρτη το πρωί μαζί με όλους τους υπόλοιπους αλληλέγγυους/ες στα δικαστήρια της Ευελπίδων, όπου η Αντιγόνη θα περάσει από ανακριτή.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

το κράτος είναι ο μόνος τρομοκράτης

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

*από το μπλογκ της κατάληψης http://pat61.squat.gr

Θα προβληθεί το βίντεο:  “οι αόρατοι της Πέτρου Ράλλη”, που έχει φτιαχτεί από την “πρωτοβουλία προσφύγων, μεταναστών/τριών και αλληλέγγυων”

και στη συνέχεια, στο πλαίσιο της εισήγησης θα αναπτυχθούν σύντομα τρεις κατευθύνσεις:

-η συγκρότηση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής

-παρουσίαση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, της αρχιτεκτονικής και της φιλοσοφίας τους  και ειδικότερα, του μεγαλύτερου στην Ελλάδα που τυχαίνει να βρίσκεται και στη γειτονιά μας, αυτό της Πέτρου Ράλλη

-η αλληλεγγύη στους μετανάστες, δυνάμεις και προοπτικές και μια σχετική προσομοίωση στην περιοχή του Αιγάλεω

Θα ακολουθήσει συζήτηση στην οποία θα παρέμβουν/συμμετάσχουν  και σύντροφοι/ισσες από το Φόρουμ Αλβανών Μεταναστών

Στάση Εσταυρωμένου, Αιγάλεω, “αγγελία”…

Θα πει κανείς, γιατί να λείπει ο βλακώδης και επιθετικός μικροαστισμός από το Αιγάλεω; Υπάρχουν πολλοί λόγοι βέβαια αλλά δεν είναι μάλλον καιροί αυτοί για να εγκαλέσεις τα απολύτως αυτονόητα.  Όπως και να’ χει αυτά τα «μηνύματα» στο δρόμο είναι προκλητικά. Δεν γράφουν «χρυσή αυγή», δεν κραυγάζουν «έξω οι ξένοι», οι μοναχικοί, οι διαφορετικοί, οι φίλοι… Απλά εγκαλούν το δικαίωμα στην «επιλογή» κάποιων για τον ποιόν θα βάλουν στο «σπίτι» τους… Αναφαίρετο.

Απλά, επειδή η ζωή είναι ανελέητη και το έγκλημα δεν έχει τη μορφή που πρεσβεύουν τα ΜΜΕ και η εθνοκεντρική πλεονεξία… ο χυδαίος μικροαστισμός πληρώνει τα επίχειρα της αντιδραστικότητάς του -το συνηθέστερο-  από γραβατωμένους και οικογενειάρχες. Και καλά να πάθει!

Η κρίση επελαύνει. Τα ψίχουλα που πέφτουν από το μεγάλο τραπέζι της σοσιαλδημοκρατίας δεν φτάνουν ούτε για να κοροϊδέψουν την γενικευμένη κοινωνική δυσφορία. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι περνάνε από τον εκβιασμό της μισθωτής σκλαβιάς στην εξαθλίωση της ανεργίας ενώ καθημερινά παρελαύνουν από τις οθόνες της πλύσης εγκεφάλου εκατοντάδες καταναλωτικά μηνύματα. Μηνύματα ενός κόσμου που όσο περισσότερο σαπίζει τόσο περισσότερο θέλει να απαστράπτει. Η πραγματικότητα είναι μια ασχήμια. Κανείς δεν την θέλει. Απλώς την βιώνει. Και οι αντιστάσεις στρέφονται με μεγαλύτερη ένταση ενάντια στους χυδαίους αυτουργούς αυτής της ασχήμιας, κράτος, αφεντικά μικρά και μεγάλα, κάθε είδους εργολάβους, πολιτικούς αεριτζήδες και κομματικούς υπάλληλους. Όχι, όμως, μόνο εκεί. ΟΙ αντιστεκόμενοι/ες δεν κοιτάνε μόνο απέναντι. Κοιτάνε και προς τα μέσα.  Η αλληλεγγύη στις γειτονιές, η αλληλοϋποστήριξη στους δύσκολους καιρούς, το συλλογικό ενάντια στην θλιβερή και θανάσιμη εξατομίκευση… ανιχνεύουν διαδρομές. Κάλεσμα από το Πέραμα,το δημοσιεύουμε κι εμείς με τη σειρά μας.

το κείμενο του de stato είναι εδώ

[kaltura-widget wid=”6p28fwzbdw” width=”400″ height=”365″ addpermission=”” editpermission=”” align=”center” /]

Καταγγελία της φιλολόγου-σχολικού συμβούλου Ζωής Μπέλλα-Αρμάου:

«Ξημερώματα Παρασκευής 09/10/2009 , ώρα 12.45 π.μ., μια διμοιρία των ΜΑΤ έχει σταματήσει στη διασταύρωση Μεσολογγίου και Α. Μεταξά, στα Εξάρχεια, ακριβώς κάτω από το σπίτι μου. Ακούγονται ύβρεις και χυδαιολογίες που ανταλλάσσονται ανάμεσα σε τρεις νεαρούς που βρίσκονται στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου, στην πολυκατοικία απέναντι και στους άνδρες των ΜΑΤ. Το φραστικό επεισόδιο συνεχίζεται επί ώρα. Βγαίνω στο μπαλκόνι και βλέπω τους άνδρες των ΜΑΤ να συνοδεύουν τα λόγια τους με αντίστοιχες χειρονομίες σεξιστικού περιεχομένου (πιάνοντας με τα χέρια τους τα γεννητικά τους όργανα κ.ά.). Μιλούν δυνατά και προκλητικά, προχωρώντας κατά διαστήματα επιθετικά προς τους νεαρούς. Κόσμος βγαίνει στα παράθυρα και στα μπαλκόνια. Εμείς, οι κάτοικοι των Εξαρχείων, έχουμε ζήσει πολλές φορές παρόμοιες καταστάσεις. Αυτή τη φορά, όμως, η χυδαιότητα και η πρόκληση των ανδρών των ΜΑΤ απέναντι σε 3 μόνο νεαρούς ξεπερνούν κάθε όριο.Οργανα της τάξης
Τους λέω ότι είναι “όργανα της τάξης και δεν επιτρέπεται να απαντούν με χυδαιολογίες και προκλητικό τρόπο”. Τότε κάποιοι μου απαντούν: “Αντε πήγαινε μέσα να βάλεις κάνα πλυντήριο”, “μπες μέσα, κυρά μου”, “άι, παράτα μας” και άλλα παρόμοια, γελώντας ειρωνικά. Τους λέω ότι η συμπεριφορά τους είναι ανάρμοστη προς μια κυρία και προς την ιδιότητά τους, αυτοί συνεχίζουν τις λοιδορίες και προς εμένα και προς τους νεαρούς, κάποιος στρέφει προς το μέρος μου έναν φακό. Τους λέω ότι με προσβάλλουν ως πολίτη και τους ζητώ να μου δώσουν τον αριθμό τους. Τότε είναι που υπερβαίνουν κάθε όριο κοσμιότητας. Κάποιος μου απαντά: “Κατέβα να μου τον πάρεις”, γελούν, και κάποιος άλλος συμπληρώνει “ναι, και να μου τον μετρήσεις”, και κάποιος άλλος “ναι, με το στόμα”, προσθέτοντας και άλλα κοροϊδευτικά σχόλια.
Ως πολίτης και ως γυναίκα ένιωσα ότι είχα θιγεί αφάνταστα και ότι η συμπεριφορά τους συνιστούσε δημόσια προσβολή και υπέρβαση εξουσίας. Κατεβαίνω στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου. Η διμοιρία έχει προχωρήσει λίγο πιο πέρα από την είσοδο της πολυκατοικίας μου και στέκεται μπροστά από την πολυκατοικία στον αρ. 17, όπου μέσα έχουν κλειστεί οι 3 νεαροί (δύο αγόρια και μία κοπέλα, με τους οποίους διαπληκτίζονταν προηγουμένως). Βλέπω ότι λίγο πιο πέρα στέκονται αρκετοί ειδικοί φρουροί, οι οποίοι πλησιάζουν. Ζητώ από τους άνδρες των ΜΑΤ να μου δώσουν τους αριθμούς τους. Κανείς δεν έχει διακριτικά, ούτε μου δίνουν τα στοιχεία τους. Αντιθέτως, κάποια στιγμή, ένας απ’ όλους, μετρίου αναστήματος, στρέφει το κεφάλι (οι άλλοι δεν τον βλέπουν) και μου κάνει με το στόμα έναν μορφασμό με σεξιστικό υπονοούμενο. Στο μεταξύ κατεβαίνουν από τα σπίτια τους και άλλοι κάτοικοι, μαζεύονται και περαστικοί. Επιμένω να μου δώσουν τα στοιχεία τους, δεν μου τα δίνουν· απευθύνομαι σε κάποιον που λόγω ηλικίας υποθέτω ότι είναι ο επικεφαλής τους. Μου λέει, με τρόπο απαξιωτικό, να απευθυνθώ στην αστυνομία. Πράγματι, αυτό κάνω. Η ώρα είναι 1.17 π.μ. Τηλεφωνώ από το κινητό μου. Μου απαντά μια αστυνομικός. Της λέω επώνυμα ότι έχω δεχθεί λοιδορίες και προπηλακισμούς από τη διμοιρία των ΜΑΤ που εκείνη την ώρα εκτελούσε υπηρεσία στην οδό Μεσολογγίου και Μεταξά και ζητώ την προστασία της αστυνομίας. Με αφήνει να περιμένω στο τηλέφωνο, το οποίο κάποια στιγμή κλείνει. Ξαναπαίρνω σε 3′, απαντά κάποια άλλη αστυνομικός, η οποία ζητά να της διηγηθώ εκ νέου τι συμβαίνει, πράγμα το οποίο έκανα, αλλά η Αμεση Δράση δεν προσήλθε.
Παράλληλα, ανοίγει η εξώπορτα της πολυκατοικίας στον αρ. 17 και βγαίνει ένας από τους κατοίκους. Εκείνη τη στιγμή βρίσκουν ευκαιρία 3-4 ειδικοί φρουροί, εισβάλλουν στην είσοδο της πολυκατοικίας και επιτίθενται σε έναν νεαρό που βρίσκεται μέσα· τον ρίχνουν κάτω, τον χτυπούν και τον τραβούν βίαια προς τα έξω. Οι κάτοικοι φωνάζουν ότι η είσοδός τους στην πολυκατοικία τους χωρίς ένταλμα είναι παράνομη και κάποιοι προσπαθούν να προστατεύσουν τον νεαρό από τα χτυπήματα. Στη συνέχεια οι ειδικοί φρουροί μετακινούνται προς τη διασταύρωση Μεσολογγίου και Τζαβέλλα, ενώ οι δυνάμεις των ΜΑΤ και πάλι προς τη διασταύρωση Μεσολογγίου και Μεταξά, δηλαδή κάτω από το σπίτι μου. Ο κόσμος διαλύεται, επιστρέφω κι εγώ στο διαμέρισμά μου. Τους ακούω και πάλι να απαντούν κοροϊδευτικά στις ύβρεις κάποιων νεαρών και να μιμούνται με ειρωνικό τρόπο τις φωνές τους.
Εν κατακλείδι,
1. επειδή θεωρώ ότι οι άνδρες των ΜΑΤ, που την ανωτέρω ημερομηνία και ώρα εκτελούσαν υπηρεσία στη διασταύρωση των οδών Μεσολογγίου και Μεταξά, εντελώς απρόκλητα, προσέβαλαν δημοσίως και ενώπιον τρίτων την τιμή και την υπόληψή μου με σεξιστικές εκφράσεις και χειρονομίες, υπερβαίνοντας τα καθήκοντά τους και προσβάλλοντάς με βάναυσα ως γυναίκα και ως πολίτη,
2. επειδή θεωρώ ότι οι ειδικοί φρουροί που εκτελούσαν υπηρεσία στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου και Τζαβέλλα την ίδια ώρα υπερέβησαν τα καθήκοντά τους με την είσοδό τους χωρίς ένταλμα στην πολυκατοικία επί της οδού Μεσολογγίου 17 και επιτέθηκαν απρόκλητα και με βάναυσο τρόπο σε έναν νεαρό,
3. επειδή ως πολίτης ένιωσα απροστάτευτη (σημειώνω ότι την Παρασκευή, 9/10/2009 , το απόγευμα, τηλεφωνικά ενημέρωσα για το επεισόδιο και το προσωπικό Γραφείο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, από το οποίο απλώς μου απάντησαν ότι θα ενημερώσουν τον υπουργό),
4. κι επειδή θεωρώ ότι η συγκεκριμένη συμπεριφορά των ανδρών των ΜΑΤ και των ειδικών φρουρών εκθέτει το σώμα της αστυνομίας, καταθέτω τη συγκεκριμένη καταγγελία και παρακαλώ να μεριμνήσετε για τα δέοντα. Εφόσον κριθεί αναγκαίο, μπορώ να σας καταθέσω και ονόματα μαρτύρων, που ήταν παρόντες στα επεισόδια».