Η είδηση:

Σε απεργία πείνας οδήγησαν χθες τους περίπου 20 κρατούμενους μετανάστες στο Αστυνομικό Τμήμα Αιγάλεω οι απάνθρωπες συνθήκες κράτησης. Οι ίδιοι κατήγγειλαν ότι οι αστυνομικοί τους είχαν απαγορέψει την πρόσβαση στην τουαλέτα και δεν τους άφηναν να πλυθούν… το κρατητήριο είναι υπόγειο και έχει μόνο δύο παράθυρα για εξαερισμό. Οι αστυνομικοί μάλιστα δεν κατεβαίνουν και κανείς δεν βρίσκεται εκεί για να τους ανοίξει όταν ζητούν να πάνε στην τουαλέτα, καθώς –όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος ο διοικητής του Α.Τ.- οι αστυνομικοί δεν αντέχουν να βρίσκονται εκεί.

Η ουσία:

Κλασσική τακτική των ναζί: συλλαμβάνω, εγκλείω σε συνθήκες απάνθρωπες, εγκαταλείπω για μέρες και μήνες τους διωκόμενους σε αυτές τις συνθήκες, τους εξαναγκάζω σε αυτοαπαξίωση και αν χρειαστεί τους φέρνω στην επιφάνεια σε άθλια κατάσταση με σκοπό να τους διασύρω ως "βρωμιάρηδες", "μιαρούς", "κατώτερους"…

Κι όταν επιτίθεσαι σε αυτούς "που δεν αντέχουν να βρίσκονται εκεί" όπου εξαναγκάζουν Άλλους να είναι, σου απαντάνε με μια άλλη κλασσική ναζιστική ατάκα: εγώ απλά εκτελώ εντολές…

Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.

Τις τελευταίες μέρες, τα κομάντο της δημοτικής αστυνομίας πραγματοποιούν νέα σχέδια και αναδιατάσσουν τις κινήσεις τους. Δεν υπάρχει το καθιερωμένο κρυφτούλι με το περιπολικό τους γύρω απο την πλατεία εσταυρωμένου, αλλά αντιθέτως, έρχονται και κάθονται πεζή πάνω στην πλατεία χωρίς να κυνηγάνε τους μετανάστες μικροπωλητές. Οι μικροπωλητές από τη μεριά τους αδρανοποιούνται και κρατάνε την πραμάτεια τους μαζεμένη καθ’ όλη τη διάρκεια της παρουσίας των δημοτόμπατσων (η οποία ειναι μεγάλη, σήμερα για παράδειγμα έμειναν τουλάχιστον 40 λεπτά…). Όταν η ώρα πάει 21:00, η ώρα που τα μαγαζιά κλείνουν, αποσύρονται…
Το γεγονός ότι η παρουσία τους την προηγούμενη Παρασκευή συνοδευόταν από αντιδήμαρχο ή δημοτικό σύμβουλο (απροσδιόριστη μεν, τοπικοπαραγοντική δε η κουστουμάτη ιδιότητα) που συντόνιζε την “επιχείρηση” δηλώνει το ενδιαφέρον του δήμου, εν όψει των επερχόμενων δημοτικών εκλογών, να προστατεύσει το περιώνυμον ψηφοδεέες πλήθος του εμπορικού κόσμου…
Ωραία κόλπα! Μεταβλητή μεταναστών εναντίον δημόσιας τάξης σημειώσατε 2.

ΥΓ. Α! Και μην ξεχνάμε ποτέ εκείνο το σύντομο ανέκδοτο: οι δημοτόμπατσοι επιτελούν “κοινωνικό έργον”!
Άξιος ο μισθός!

Σήμερα στις 12.30μμ η αστυνομία έκανε έφοδο στην πλατεία Εσταυρωμένου μπροστά στην είσοδο του μετρό προκειμένου να ελέγξει τα χαρτιά των μεταναστών μικροπωλητών που βρίσκονταν εκεί και να κατάσχει την πραμάτεια τους. Ένας μετανάστης αντέδρασε στην κατάσχεση με αποτέλεσμα την συμπλοκή με την αστυνομία και τον τραυματισμό του στο κεφάλι.Οι άλλοι μικροπωλητές έφυγαν τρέχοντας και μια ομάδα Δέλτα που εμφανίστηκε σάρωσε στη συνέχεια τους δρόμους της περιοχής για να τους εντοπίσει. Αυτή την ώρα [3μμ] η πλατεία είναι ήσυχη με τους μετανάστες να κυκλοφορούν ανενόχλητα.

Το συγκεκριμένο σημείο αποτελεί “θερμό σημείο” εφαρμογής της αντιμεταναστευτικής πολιτικής στην περιοχή με τις ένστολες συμμορίες κάθε είδους να επιδίδονται σε ασκήσεις ρατσισμού και χυδαιότητας πάνω στους μετανάστες. Με την θεσμική αναδιάρθρωση της “προστασίας του πολίτη”, τα “σώματα ασφαλείας” έχουν διαστείλει το ρόλο τους για να υποκαταστήσουν κοινωνικά την παρακρατική φασιστική βία που διοχετεύεται πια σε “νυχτερινές αποστολές”. Στο φως της μέρας τραμπουκίζονται μετανάστες σε πλατείες  στην Αθήνα από ένστολους, στο σκοτάδι της νύχτας δέχεται επίθεση η κατάληψη Υφανέτ στη Θεσσαλονίκη από φασιστοειδή.

Σημασία έχει στο προκείμενο, ότι στο “θερμό σημείο” αυτό, στο μετρό Αιγάλεω, οι μετανάστες δεν είναι και δεν θα είναι μόνοι τους…

Στο πρόσφατο τεύχος της 20 Γενάρη της αιγαλιώτικης εφημερίδας «Η πόλη μας» και στην τελευταία σελίδα «φιλοξενείται» ο πανελλήνιος σύλλογος ασσυρίων που έχει έδρα στο αιγάλεω. Για όσους/ες δεν γνωρίζουν παραθέτουμε -με κάθε επιφύλαξη- την κυρίαρχη αφήγηση για την περίπτωσή τους:

«Το αρχαίο κράτος των ασσυρίων βρισκόταν στο σημερινό Ιράκ και είχε πρωτεύουσα τη Νινευί, σημερινή Μοσούλη, την αρχαιότερη πόλη στο κόσμο. Έγιναν χριστιανοί τον 1ο αιώνα μ.Χ. και η γλώσσα τους είναι η Αραμαϊκή, η ίδια γλώσσα που μιλούσε και ο Χριστός. Μάλιστα η Μοσούλη είναι η πόλη του προφήτη Ιωνά. Το 1914 κατοικούσαν εκεί 4-5 εκατομμύρια Ασσύριοι. Οι Ασσύριοι, λόγω της άρνησής τους να αλλαξοπιστήσουν είχαν την ίδια τύχη με τους Ποντίους και τελικά εκδιώχθηκαν από τους Οθωμανούς. Με την άδεια του Τσάρου της Ρωσίας μετανάστευσαν σε διάφορες πόλεις της Ρωσίας, όπου μετά την Ρωσική επανάσταση του 1917 και μέχρι το 1922 πολλοί είχαν συγκεντρωθεί στη πόλη Νοβροσίνσκι, ελπίζοντας στον επαναπατρισμό τους. Το ίδιο έτος, για το λόγο αυτό, ξεκίνησαν ένα ταξίδι από τη Ρωσία με τελικό προορισμό τη Μοσούλη. Το ταξίδι αυτό στάθηκε αδύνατο να ολοκληρωθεί και μετά από στάσεις που έκαναν στη Μακρόνησο, το Κερατσίνι και τη Καλαμάτα, έφτασαν στην Αθήνα, όπου τελικά εγκαταστάθηκαν στο Αιγάλεω και το Μοσχάτο. Οι ελληνοασσύριοι σήμερα απαριθμούν πάνω από 300 οικογένειες».

Οι ασσύριοι λοιπόν έχουν εγκατασταθεί εδώ και πολλά χρόνια στον άγιο σπυρίδωνα και αυτός είναι και ο λόγος που η συγκεκριμένη συνοικία του αιγάλεω είναι παραδοσιακός θύλακας ιρακινών προσφύγων και μεταναστών.

Ως εδώ καλά. Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στις πρόσφατες δηλώσεις του Κυριάκου Μπατσάρα, προέδρου του συλλόγου ασσυρίων, στην συγκεκριμένη εφημερίδα για την πρόταση του τελευταίου νομοσχεδίου με θέμα την ιθαγένεια και τους μετανάστες:

«…εγώ δεν μπαίνω στη λογική ότι θα αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια και εγκληματικά στοιχεία, αυτό είναι δεδομένο. Από την άλλη, με την εμπειρία που έχω σαν πρόσφυγας τρίτης γενιάς θα πρέπει να υπάρξουν αυστηρότερα κριτήρια…

Είναι καλό γιατί δίνεις στον άλλο κάποιον αέρα… του δίνεις μια ταυτότητα και σου λέει δεν ντρέπομαι να πω ότι είμαι αυτός. Από την άλλη, ποιοι θα την πάρουνε; Μην την πάθουμε όπως την άλλη φορά. Είχε έρθει θυμάμαι καλοπροαίρετα, συγκινημένος κάποτε ο Αντώνης Σαμαράς και είπε ανοίξτε τα σύνορα γιατί οι έλληνες καταπιέζονται στην αλβανία. Παράλληλα όμως, μια μέρα πριν ανοίξουνε τα ελληνοαλβανικά σύνορα, είχαν ανοίξει τις φυλακές της αλβανίας. Εγώ ως έλληνας για να ανοίξω μια επιχείρηση πρέπει να έχω καθαρό το ποινικό μου μητρώο. Ποιος από αυτούς που θα αποκτήσουν την ταυτότητα αυτή, θα έχουν φέρει και το ποινικό τους μητρώο;…»

Δεν χρειάζεται κάποιος να θυμίσει στον Μπατσάρα ότι και οι ασσύριοι πρόγονοί του όταν ξεμπάρκαραν στο Κερατσίνι δεν είχαν τα ποινικά τους μητρώα στο στόμα…

Δεν χρειάζεται να θυμίσει κανείς το ρατσισμό που βίωσαν οι πρόγονοί του στα μέρη μας με ακριβώς την ίδια προσχηματική επιχειρηματολογία με τη δική του από τους ντόπιους έλληνες…

Δεν χρειάζεται να θυμίσει τίποτε κανείς στον Μπατσιάρα, πρόεδρο του συλλόγου των εν ελλάδι ασσυρίων, γιατί είναι έλληνας. Και φαίνεται…

Στο πρόσφατο τεύχος της 20 Γενάρη της αιγαλιώτικης εφημερίδας «Η πόλη μας» και στην τελευταία σελίδα «φιλοξενείται» ο πανελλήνιος σύλλογος ασσυρίων που έχει έδρα στο αιγάλεω. Για όσους/ες δεν γνωρίζουν παραθέτουμε -με κάθε επιφύλαξη- την κυρίαρχη αφήγηση για την περίπτωσή τους:

«Το αρχαίο κράτος των ασσυρίων βρισκόταν στο σημερινό Ιράκ και είχε πρωτεύουσα τη Νινευί, σημερινή Μοσούλη, την αρχαιότερη πόλη στο κόσμο. Έγιναν χριστιανοί τον 1ο αιώνα μ.Χ. και η γλώσσα τους είναι η Αραμαϊκή, η ίδια γλώσσα που μιλούσε και ο Χριστός. Μάλιστα η Μοσούλη είναι η πόλη του προφήτη Ιωνά. Το 1914 κατοικούσαν εκεί 4-5 εκατομμύρια Ασσύριοι. Οι Ασσύριοι, λόγω της άρνησής τους να αλλαξοπιστήσουν είχαν την ίδια τύχη με τους Ποντίους και τελικά εκδιώχθηκαν από τους Οθωμανούς. Με την άδεια του Τσάρου της Ρωσίας μετανάστευσαν σε διάφορες πόλεις της Ρωσίας, όπου μετά την Ρωσική επανάσταση του 1917 και μέχρι το 1922 πολλοί είχαν συγκεντρωθεί στη πόλη Νοβροσίνσκι, ελπίζοντας στον επαναπατρισμό τους. Το ίδιο έτος, για το λόγο αυτό, ξεκίνησαν ένα ταξίδι από τη Ρωσία με τελικό προορισμό τη Μοσούλη. Το ταξίδι αυτό στάθηκε αδύνατο να ολοκληρωθεί και μετά από στάσεις που έκαναν στη Μακρόνησο, το Κερατσίνι και τη Καλαμάτα, έφτασαν στην Αθήνα, όπου τελικά εγκαταστάθηκαν στο Αιγάλεω και το Μοσχάτο. Οι ελληνοασσύριοι σήμερα απαριθμούν πάνω από 300 οικογένειες».

Οι ασσύριοι λοιπόν έχουν εγκατασταθεί εδώ και πολλά χρόνια στον άγιο σπυρίδωνα και αυτός είναι και ο λόγος που η συγκεκριμένη συνοικία του αιγάλεω είναι παραδοσιακός θύλακας ιρακινών προσφύγων και μεταναστών.

Ως εδώ καλά. Ας ρίξουμε όμως μια ματιά στις πρόσφατες δηλώσεις του Κυριάκου Μπατσάρα, προέδρου του συλλόγου ασσυρίων, στην συγκεκριμένη εφημερίδα για την πρόταση του τελευταίου νομοσχεδίου με θέμα την ιθαγένεια και τους μετανάστες:

«…εγώ δεν μπαίνω στη λογική ότι θα αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια και εγκληματικά στοιχεία, αυτό είναι δεδομένο. Από την άλλη, με την εμπειρία που έχω σαν πρόσφυγας τρίτης γενιάς θα πρέπει να υπάρξουν αυστηρότερα κριτήρια…

Είναι καλό γιατί δίνεις στον άλλο κάποιον αέρα… του δίνεις μια ταυτότητα και σου λέει δεν ντρέπομαι να πω ότι είμαι αυτός. Από την άλλη, ποιοι θα την πάρουνε; Μην την πάθουμε όπως την άλλη φορά. Είχε έρθει θυμάμαι καλοπροαίρετα, συγκινημένος κάποτε ο Αντώνης Σαμαράς και είπε ανοίξτε τα σύνορα γιατί οι έλληνες καταπιέζονται στην αλβανία. Παράλληλα όμως, μια μέρα πριν ανοίξουνε τα ελληνοαλβανικά σύνορα, είχαν ανοίξει τις φυλακές της αλβανίας. Εγώ ως έλληνας για να ανοίξω μια επιχείρηση πρέπει να έχω καθαρό το ποινικό μου μητρώο. Ποιος από αυτούς που θα αποκτήσουν την ταυτότητα αυτή, θα έχουν φέρει και το ποινικό τους μητρώο;…»

Δεν χρειάζεται κάποιος να θυμίσει στον Μπατσάρα ότι και οι ασσύριοι πρόγονοί του όταν ξεμπάρκαραν στο Κερατσίνι δεν είχαν τα ποινικά τους μητρώα στο στόμα…

Δεν χρειάζεται να θυμίσει κανείς το ρατσισμό που βίωσαν οι πρόγονοί του στα μέρη μας με ακριβώς την ίδια προσχηματική επιχειρηματολογία με τη δική του από τους ντόπιους έλληνες…

Δεν χρειάζεται να θυμίσει τίποτε κανείς στον Μπατσιάρα, πρόεδρο του συλλόγου των εν ελλάδι ασσυρίων, γιατί είναι έλληνας. Και φαίνεται…

Η προηγούμενη ανάρτησή μας (https://anarxikoiaigaleo.squat.gr/?p=1651) αποτέλεσε αφορμή για να γίνουν κάποιες καίριες διαπιστώσεις πάνω στο ζήτημα των μεταναστών και της «μεταναστευτικής» πολιτικής. Μια εκδήλωση λοιπόν (29 Δεκέμβρη στο πνευματικό κέντρο του Δήμου Αιγάλεω Γ. Ρίτσος) που αφορούσε ντόπιους και μετανάστες, καλέστηκε χωρίς κανενός είδους ενημέρωση -πέρα από μια ψηφιακή ανακοίνωση σε πολύ συγκεκριμένες ιστοσελίδες- και οδηγήθηκε νομοτελειακά σε ακύρωση. Και ενώ κάποιος θα περίμενε να έχουν κυκλοφορήσει μέχρι και πολύγλωσσες αφίσες για να μπορέσουν, πέρα από ντόπιους, όσοι περισσότεροι μετανάστες ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν–για ένα ζήτημα που τους αφορά- ενημερωνόμαστε ότι διοργανωτές απέτρεψαν την μουσουλμανική ένωση ελλάδας από το να αναρτήσει την εκδήλωση στην ιστοσελίδα της! Από το σχόλιο της εκπροσώπου της μουσουλμανικής ένωσης:

«… όταν σε καλούν καλόπιστα δεν έχεις λόγο να είσαι καχύποπτος μέχρι δυστυχώς αποδείξεως του εναντίου. Δεν ξέρω για ποιο λόγο δε δόθηκε δημοσιότητα στο θέμα ώστε να βγει κάτι καλό, θα μπορούσε. Κι εμάς μας απέτρεψαν να δημοσιεύσουμε το συμβάν στη σελίδα μας καθώς έχει επισκεψιμότητα. Άλλωστε κι εμείς της Μουσουλμανικής Ένωσης είχαμε συμμετοχή στη διαδήλωση έξω από την Ισραηλινή πρεσβεία για την μαύρη επέτειο του περσινού βομβαρδισμού της Γάζα και ευτυχώς προλάβαμε έστω και λίγο να συμμετέχουμε μαζί με τους άλλους συντρόφους και δεν πήγε η ημέρα χαμένη»…

Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί που διοργανώνουν τις απαράδεκτες αυτές επιμελημένα ατημέλητες εκδηλώσεις; Τι είδους παιχνίδια παίζονται με τα μεταναστευτικά ζητήματα;

Ας έχουν υπόψη τους όλοι οι «αρμόδιοι» ότι είμαστε πολύ υποψιασμένοι και ότι δεν πρόκειται αυτά τα γελοία παιχνίδια να παιχτούν ανενόχλητα στην περιοχή μας…

Η προηγούμενη ανάρτησή μας (https://anarxikoiaigaleo.squat.gr/?p=1651) αποτέλεσε αφορμή για να γίνουν κάποιες καίριες διαπιστώσεις πάνω στο ζήτημα των μεταναστών και της «μεταναστευτικής» πολιτικής. Μια εκδήλωση λοιπόν (29 Δεκέμβρη στο πνευματικό κέντρο του Δήμου Αιγάλεω Γ. Ρίτσος) που αφορούσε ντόπιους και μετανάστες, καλέστηκε χωρίς κανενός είδους ενημέρωση -πέρα από μια ψηφιακή ανακοίνωση σε πολύ συγκεκριμένες ιστοσελίδες- και οδηγήθηκε νομοτελειακά σε ακύρωση. Και ενώ κάποιος θα περίμενε να έχουν κυκλοφορήσει μέχρι και πολύγλωσσες αφίσες για να μπορέσουν, πέρα από ντόπιους, όσοι περισσότεροι μετανάστες ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν–για ένα ζήτημα που τους αφορά- ενημερωνόμαστε ότι διοργανωτές απέτρεψαν την μουσουλμανική ένωση ελλάδας από το να αναρτήσει την εκδήλωση στην ιστοσελίδα της! Από το σχόλιο της εκπροσώπου της μουσουλμανικής ένωσης:

«… όταν σε καλούν καλόπιστα δεν έχεις λόγο να είσαι καχύποπτος μέχρι δυστυχώς αποδείξεως του εναντίου. Δεν ξέρω για ποιο λόγο δε δόθηκε δημοσιότητα στο θέμα ώστε να βγει κάτι καλό, θα μπορούσε. Κι εμάς μας απέτρεψαν να δημοσιεύσουμε το συμβάν στη σελίδα μας καθώς έχει επισκεψιμότητα. Άλλωστε κι εμείς της Μουσουλμανικής Ένωσης είχαμε συμμετοχή στη διαδήλωση έξω από την Ισραηλινή πρεσβεία για την μαύρη επέτειο του περσινού βομβαρδισμού της Γάζα και ευτυχώς προλάβαμε έστω και λίγο να συμμετέχουμε μαζί με τους άλλους συντρόφους και δεν πήγε η ημέρα χαμένη»…

Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί που διοργανώνουν τις απαράδεκτες αυτές επιμελημένα ατημέλητες εκδηλώσεις; Τι είδους παιχνίδια παίζονται με τα μεταναστευτικά ζητήματα;

Ας έχουν υπόψη τους όλοι οι «αρμόδιοι» ότι είμαστε πολύ υποψιασμένοι και ότι δεν πρόκειται αυτά τα γελοία παιχνίδια να παιχτούν ανενόχλητα στην περιοχή μας…

Και πάλι χτες επεισόδιο με τους δημοτόμπατσους και έναν Σενεγαλέζο μικροπωλητή στο σταθμό του Μετρό Αιγάλεω. Κατάσχεσαν την πραμάτεια του μετανάστη και στη συνέχεια κατέφθασε ο μπάτσος του Μετρό που θέλησε να δρομολογήσει τη διαδικασία σύλληψης. Και πάλι μια παρεμβατική συμμετοχή στην άθλια αυτή πρακτική απέτρεψε την “φυσιολογική” της εξέλιξη. Οι λογαριασμοί με τη δημοτική αστυνομία είναι ανοιχτοί και οι ισχυρισμοί ότι οι έμποροι “παραπονιούνται” για διαφυγόντα κέρδη από τους μετανάστες στο μετρό μόνο γέλια προκαλούν. Οι ίδιοι οι έμποροι εξάλλου μόλις πέρσι είχαν βγάλει ανακοίνωση διαπόμπευσης των τακτικών της δημοτικής αστυνομίας σύμφωνα με τις οποίες κάθε αυτοκίνητο που σταματούσε για λίγο για να ψωνίσει έξω από ένα μαγαζί εισέπραττε κλήση για παράνομη στάθμευση. Οι ίδιοι οι έμποροι δηλαδή έχουν δηλώσει ότι το βασικό πρόβλημα το έχουν με τη δημοτική αστυνομία κι όχι με τους Σενεγαλέζους μετανάστες. Ας αφήσουμε όμως τα προσχήματα. Οι “καθαρές” πλατείες, η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων χώρων, η αποστείρωση και οι υγειονομικές ζώνες είναι ένα μέλλον που δρομολογείται από τους κεντρικούς σχεδιασμούς και που, φυσικά,  θα παραμείνει στους σχεδιασμούς. Η κοινωνία ελέγχου, εκπειθάρχησης και καταστολής θα επιστρέφεται στα μούτρα των εμπνευστών της σε κάθε ευκαιρία.

ΥΓ1. Να σημειώσουμε ότι την ώρα που οι δημοτόμπατσοι τραβολογούσαν τον μετανάστη σε απόσταση αναπνοής μέλη του ΚΚΕ Αιγάλεω κρεμούσαν ένα πανώ για τα έργα στην πλατεία. Κρίνοντας πως δεν τους αφορά το γεγονός έκαναν τη δουλίτσα τους κι αποχώρησαν…

ΥΓ2.  Οι Σενεγαλέζοι είχαν κάτσει στα σκοτεινά, στα παγκάκια του εσταυρωμένου. Μένουν στο σταθμό Αττικης και ήταν πρώτη μέρα που ήρθαν στο Αιγαλεω λόγω του μετρό και της σχετικής κίνησης που παρατηρείται γύρω από το σταθμό. Δεν θα ξανάρθουν “επειδή έχει πολύ αστυνομία  και δεν αγοράζει ο κόσμος “. Θα πάνε πάλι στο κέντρο…

Και πάλι χτες επεισόδιο με τους δημοτόμπατσους και έναν Σενεγαλέζο μικροπωλητή στο σταθμό του Μετρό Αιγάλεω. Κατάσχεσαν την πραμάτεια του μετανάστη και στη συνέχεια κατέφθασε ο μπάτσος του Μετρό που θέλησε να δρομολογήσει τη διαδικασία σύλληψης. Και πάλι μια παρεμβατική συμμετοχή στην άθλια αυτή πρακτική απέτρεψε την “φυσιολογική” της εξέλιξη. Οι λογαριασμοί με τη δημοτική αστυνομία είναι ανοιχτοί και οι ισχυρισμοί ότι οι έμποροι “παραπονιούνται” για διαφυγόντα κέρδη από τους μετανάστες στο μετρό μόνο γέλια προκαλούν. Οι ίδιοι οι έμποροι εξάλλου μόλις πέρσι είχαν βγάλει ανακοίνωση διαπόμπευσης των τακτικών της δημοτικής αστυνομίας σύμφωνα με τις οποίες κάθε αυτοκίνητο που σταματούσε για λίγο για να ψωνίσει έξω από ένα μαγαζί εισέπραττε κλήση για παράνομη στάθμευση. Οι ίδιοι οι έμποροι δηλαδή έχουν δηλώσει ότι το βασικό πρόβλημα το έχουν με τη δημοτική αστυνομία κι όχι με τους Σενεγαλέζους μετανάστες. Ας αφήσουμε όμως τα προσχήματα. Οι “καθαρές” πλατείες, η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων χώρων, η αποστείρωση και οι υγειονομικές ζώνες είναι ένα μέλλον που δρομολογείται από τους κεντρικούς σχεδιασμούς και που, φυσικά,  θα παραμείνει στους σχεδιασμούς. Η κοινωνία ελέγχου, εκπειθάρχησης και καταστολής θα επιστρέφεται στα μούτρα των εμπνευστών της σε κάθε ευκαιρία.

ΥΓ1. Να σημειώσουμε ότι την ώρα που οι δημοτόμπατσοι τραβολογούσαν τον μετανάστη σε απόσταση αναπνοής μέλη του ΚΚΕ Αιγάλεω κρεμούσαν ένα πανώ για τα έργα στην πλατεία. Κρίνοντας πως δεν τους αφορά το γεγονός έκαναν τη δουλίτσα τους κι αποχώρησαν…

ΥΓ2.  Οι Σενεγαλέζοι είχαν κάτσει στα σκοτεινά, στα παγκάκια του εσταυρωμένου. Μένουν στο σταθμό Αττικης και ήταν πρώτη μέρα που ήρθαν στο Αιγαλεω λόγω του μετρό και της σχετικής κίνησης που παρατηρείται γύρω από το σταθμό. Δεν θα ξανάρθουν “επειδή έχει πολύ αστυνομία  και δεν αγοράζει ο κόσμος “. Θα πάνε πάλι στο κέντρο…

Στάση Εσταυρωμένου, Αιγάλεω, “αγγελία”…

Θα πει κανείς, γιατί να λείπει ο βλακώδης και επιθετικός μικροαστισμός από το Αιγάλεω; Υπάρχουν πολλοί λόγοι βέβαια αλλά δεν είναι μάλλον καιροί αυτοί για να εγκαλέσεις τα απολύτως αυτονόητα.  Όπως και να’ χει αυτά τα «μηνύματα» στο δρόμο είναι προκλητικά. Δεν γράφουν «χρυσή αυγή», δεν κραυγάζουν «έξω οι ξένοι», οι μοναχικοί, οι διαφορετικοί, οι φίλοι… Απλά εγκαλούν το δικαίωμα στην «επιλογή» κάποιων για τον ποιόν θα βάλουν στο «σπίτι» τους… Αναφαίρετο.

Απλά, επειδή η ζωή είναι ανελέητη και το έγκλημα δεν έχει τη μορφή που πρεσβεύουν τα ΜΜΕ και η εθνοκεντρική πλεονεξία… ο χυδαίος μικροαστισμός πληρώνει τα επίχειρα της αντιδραστικότητάς του -το συνηθέστερο-  από γραβατωμένους και οικογενειάρχες. Και καλά να πάθει!

«Βρισκόμουν κοντά στο άλσος του Αιγάλεω όταν 10-12 νεαροί, γύρω στα 20,με σταμάτησαν και χωρίς να πουν τίποτε άρχισαν να με χτυπάνε ασταμάτητα. Μου πήραν 200 ευρώ και το κινητό μου και έφυγαν» διηγείται ο κ. Μαζάρ Ικμπάλ, ένας πενηντάρης βιομηχανικός εργάτης που κοντεύει να συμπληρώσει δεκαετία στην Ελλάδα.

Δίπλα του ένας νεαρός στέκεται παγωμένος με τα μάτια στο πάτωμα, ενώ το κεφάλι του είναι γεμάτο ράμματα. Είναι ο κ. Μοχάμεντ Σαντζάτ, κάτοικος Ελλάδας εδώ και λίγους μήνες που «κυνηγάει το μεροκάματο από εδώ και από εκεί». «Βρισκόμουν κοντά στο Μπαρουτάδικο όταν με σταμάτησε μια παρέα νέων και μου είπαν: “Αστυνομικοί”. Έβγαλα τα χαρτιά μου να τους τα δείξω και άρχισαν να με βαράνε με ξύλα. Όταν τελείωσαν, έφυγαν» λέει ο κ. Σαντζάτ.

Ο κ. Ζαφάρ Ουλάχ ζει στην Ελλάδα περίπου δέκα χρόνια, εργάζεται ως ελαιοχρωματιστής και μένει στο Αιγάλεω. Ο κ. Ουλάχ δέχθηκε επίθεση στο σπίτι του. «Έβγαινα από το σπίτι όταν μου επιτέθηκαν δύο άτομα. Ένας με κρατούσε από το χέρι και ο άλλος με βαρούσε. Μου πήραν τα χρήματα που είχα πάνω μου και μετά ήρθε ένα αυτοκίνητο μέσα στο οποίο υπήρχε ένα ζευγάρι και τους μάζεψε» περιγράφει τη δική του περιπέτεια ο κ. Ουλάχ, ο οποίος είχε την ατυχία να κουβαλάει πάνω του το μηνιάτικό του (850 ευρώ) εκείνη την ημέρα.

Τ ελευταίος στη σειρά κάθεται ο κ. Αμτζάντ Τζαβέντ. Στους λίγους μήνες που βρίσκεται στην Ελλάδα και δουλεύει στην οικοδομή ο νεαρός Τζαβέντ πρόλαβε να γνωρίσει και τη σκληρότητα του ρατσισμού. «Ήταν 3 Μαρτίου όταν βγήκα από το σπίτι και πήγαινα στο περίπτερο για τσιγάρα. Εκεί στην πλατεία με πλησίασαν οκτώ άτομα και άρχισαν να με βαράνε για να μου πάρουν τα λεφτά. Από ένα σημείο και μετά δεν θυμάμαι τίποτα. Μόνο ότι σε κάποια στιγμή με άφησαν και έφυγαν» διηγείται. Αν και ήδη έχουν περάσει δέκα ημέρες από την επίθεση, η μύτη του Τζαβέντ δεν έχει συνέλθει από τον ξυλοδαρμό.

Τα θύματα των επιθέσεων περιγράφουν τους δράστες ως μια ομάδα 15 ατόμων, με δύο κοπέλες ανάμεσά τους, γύρω στα 20-22. «Το μόνο που ζητάμε είναι Δικαιοσύνη. Να μη μας κυνηγούν κάθε μέρα» λένε οι Πακιστανοί. Εχθρικά δεν αντιμετωπίζουν τους μετανάστες μόνο οι ομάδες που τους επιτίθενται αλλά και η Αστυνομία, η οποία όποτε επιχειρούν να καταγγείλουν μια επίθεση εις βάρος τους είτε προσπαθεί να τους αποθαρρύνει από το να καταθέσουν μηνύσεις είτε δεν διερευνά καθόλου τις καταγγελίες τους. «Η Αστυνομία όλο μας λέει: “Ελάτε αύριο”. Δεν μας αφήνει να δώσουμε κατάθεση. Με το ζόρι κάνουμε τις μηνύσεις» σημειώνουν. «Μας έχει συμβεί στο Αιγάλεω, στον Ασπρόπυργο, στην Ελευσίνα. Οι σκοποί στο τμήμα μάς λένε ότι δεν υπάρχει αστυνομικός μέσα, ότι έχουν βγει όλοι περιπολία» σημειώνει ο πρόεδρος του Συλλόγου «Ομόνοια» κ. Αφζάλ Μπατί.

(Από το Βήμα, Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009)

Τραγικές ιστορίες και μάλιστα στη γειτονιά μας!

Ας αφήσουμε τους αστυνομικούς στην άκρη μια και ο θεσμισμένος ρατσισμός αποτυπώνεται στις θλιβερές τους φιγούρες με τον χειρότερο και πιο απεχθή τρόπο. Ας μην ασχοληθούμε λοιπόν με τα αυτονόητα. Οι μαρτυρίες αναφέρονται σε μια παρέα με κοινά χαρακτηριστικά, περίπου 15 άτομα με δυο κοπέλες ανάμεσά τους, που δρα στην ίδια περιοχή και πέραν του ότι δεδομένα ασκεί ρατσιστική βία, σε μερικές περιπτώσεις ληστεύει κιόλας. Μετά την σύλληψη και την προφυλάκιση των δύο ατόμων με κατηγορίες που αφορούν αυτές τις επιθέσεις, η συμμορία ΔΕΝ εξαφανίστηκε…

Τα δεδομένα γύρω από αυτή την υπόθεση τρέχουν και δεν θα σταματήσουν να τρέχουν μέχρι να τελειώνουμε με τη ρατσιστική τσογλανιά.

Προφυλακίστηκαν τα δύο άτομα που χτύπησαν και λήστεψαν τους πακιστανούς στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας. Η δίκη των 3 πακιστανών με την κατηγορία της οπλοκατοχής αναβλήθηκε…
Ο ρατσισμός έχοντας ρίζες στην ξενοφοβία δημιουργεί ένα κλίμα κοινωνικής νομιμοποίησης κάθε είδους αποπομπής σε βάρος των μεταναστών/τριών. Οι “ξένοι” γίνονται τα εύκολα θύματα και σε γειτονιές, ταξικά προσδιορισμένες, όπως είναι το Αιγάλεω, η εξαθλίωση και η χαμηλή παραβατικότητα βρίσκουν μια “ανώδυνη” στόχευση.
Σε αυτή τη βάση δεν έχει σημασία αν οι βάναυσες και εξευτελιστικές επιθέσεις που δέχονται οι μετανάστες/τριες είναι απότοκα μιας συγκροτημένης φασιστικής και ρατσιστικής αντίληψης των θυτών. Έχουν όλα τα χαρακτηριστικά της ρατσιστικής συμπεριφοράς και οι κοινωνικές απαντήσεις πρέπει να είναι οι δέουσες.
Από την άλλη μεριά, το κράτος διαχειρίζεται μια κατάσταση που το ίδιο προωθεί και καλλιεργεί μέσα από κάθε του δομή. Το κράτος, έτσι κι αλλιώς, αποτελεί τον βηματοδότη, αποτελεί το μεγάλο Παράδειγμα του ρατσισμού. Χτες χάϊδευε τις ρατσιστικές συμμορίες, σήμερα τις ταλαιπωρεί και αύριο θα τις χαϊδεύει και πάλι, διαστέλλοντας και συστέλλοντας τη χειραγωγική του πολιτική ανάλογα με την κοινωνική συγκυρία. Οι δύο προφυλακισμένοι είναι αυτοί που όντας πάμφτωχοι λοιπόν και χωρίς την εύνοια “μεγαλοδικηγόρων” αποτελούν τα εύκολα θύματα με τη σειρά τους της συγκυριακής συστολής της κρατικής ρατσιστικής πολιτικής.
Την περίοδο του μεσοπολέμου ο Βίλχεμ Ράιχ είχε διατυπώσει με θαυμαστή σαφήνεια στο βιβλίο του “η μαζική ψυχολογία του φασισμού” αυτήν ακριβώς τη διαδικασία. Εξαθλιωμένες μάζες δεν αγωνίζονται πάντα ενάντια σ’ αυτούς που τους προκαλούν όλα τα δεινά, αλλά μπορεί και να βρισκουν διέξοδο σε έναν ωμό φασισμό ενάντια στους εκάστοτε “ξένους”, στους εκάστοτε “εθνικούς εχθρούς”. Επιλέγουν λοιπόν έναν φυλετικό πόλεμο που στην τελική εξυπηρετεί πάντα αυτούς που διαφεντεύουν την εξαθλιωμένη τους μοίρα.
Καμία προφυλάκιση λοιπόν δεν καταφέρνει να ρίξει στάχτη στα μάτια των αντιστεκόμενων μια και οι ρίζες του φασισμού και του ρατσισμού βρίσκονται στην ίδια τη δομή του κράτους και των μηχανισμών του.

Η συγκέντρωση των 100 περίπου ατόμων σήμερα το απόγευμα ικανοποιεί στοιχειωδώς μια αντανακλαστική κίνηση που αντιστοιχεί στην περίσταση. Ένα κομμάτι κόσμου που ανεξάρτητα από τις αντίξοες καιρικές συνθήκες δηλώνει κοινωνικό παρών στην απαίτηση για αποφασιστικές απαντήσεις στην υπόθεση του ρατσισμού και του φασισμού. Ας μην παίζουμε ωστόσο με τα επιφαινόμενα. Η υπόθεση αυτή έχει πολλές πτυχές και βαθιά ιστορικότητα σε τέτοιο βαθμό ώστε να υπονομεύει επί του παρόντος την μία και καταλυτική εκείνη κίνηση που θα ξερίζωνε τις κοινωνικές της καταβολές άπαξ δια παντός. Βρισκόμαστε στη μέση της συγκεκριμένης ιστορίας, με πολύ παρελθόν πίσω μας και πολύ μέλλον μπροστά μας. Ως τοπική συλλογικότητα που έχει κατ’ επιλογήν το προνόμιο να γνωρίζει κατατόπια, πρόσωπα, καταστάσεις και ανθρώπους, διατυπώνουμε με σαφήνεια την αδιαπραγμάτευτη θέλησή μας να το χρησιμοποιήσουμε στον πόλεμο με την πιο ποταπή φιλοσοφία που γέννησε ποτέ η χειρότερη εκδοχή του ανθρώπινου γένους. Δηλώνουμε ήδη παρόντες τόσο στα “κατατόπια” μας όσο και στα οπουδήποτε ζητούμενα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας. Στους δικούς τους εσωτερικούς διαλόγους τα ανθρωποειδή είναι αυτά που δηλώνουν με απόγνωση ότι πρέπει να “ξαναπάρουν πίσω τα δυτικά προάστια“. Μια απόγνωση που, καθώς δεν έχει άλλη κατώτερη συναισθηματική βαθμίδα, ίσως προλάβει να τους οδηγήσει στην αυτοκαταστροφή…πριν τους συναντήσουμε.

Παραθέτουμε το κείμενο που μοιράζαμε στην συγκέντρωση:

NO PASARAN!

Επίθεση δέχτηκαν πακιστανοί μετανάστες χτες αργά το βράδυ από ομάδα φασιστoειδών οι οποίοι τους χτύπησαν και τους λήστεψαν στην οδό Ζωσιμάδων στη συνοικία του Λιούμη. Είναι η τρίτη στη σειρά επίθεση αυτού του είδους με τις άλλες δύο να έχουν εξελιχθεί τις αμέσως προηγούμενες μέρες στα σκοτάδια του άλσους του Μπαρουτάδικου.

Σε μια εποχή που ο κόσμος δέχεται την πιο σκληρή καπιταλιστική επίθεση σε όλα τα μέτωπα της καθημερινής ζωής, με τις απολύσεις, την ανεργία, τον κοινωνικό αποκλεισμό, μια οικονομική κρίση που επωμίζονται οι φτωχοί της ιστορίας, με την επίταση της καταστολής και του κοινωνικού ελέγχου για να επιβληθούν αυτές οι αισχρές συνθήκες, οι παρακρατικοί και φασιστικοί κύκλοι έρχονται να παίξουν τον παραδοσιακό τους ρόλο. Όπου δεν φτάνει το μακρύ χέρι του κράτους, έρχονται να πιάσουν δουλειά οι υπάνθρωποι.

Μετά τους βαρύτατους τραυματισμούς διαδηλωτών από τα δολοφονικά όπλα των μπάτσων, μετά από τις δολοφονίες και τους τραυματισμούς μεταναστών σε αστυνομικά τμήματα, μετά από την παρακρατική χειροβομβίδα (!) σε στέκι μεταναστών, έρχονται να προστεθούν ρατσιστικές επιθέσεις σε γειτονιές από συμμορίες ανθρωποειδών.

Το Αιγάλεω, μια συνοικία που έχει κτιστεί από μετανάστες, μπαίνει στο στόχαστρο των πιο αντιδραστικών δυνάμεων προκειμένου να ακυρωθεί κάθε προοπτική κοινωνικών αντιστάσεων, κάθε εκδήλωση κοινωνικής αλληλεγγύης, κάθε ίχνος κοινωνικής ανυποταξίας.

Ο γενικότερος πολιτικός στόχος είναι να επιβληθεί ένα κοινωνικό κλίμα γενικευμένου φόβου και υποταγής. Κι αυτός ο στόχος δεν θα περάσει!

Όλοι στους δρόμους

Πρωτοβουλία Αναρχικών Αιγάλεω