Είναι γεγονός ότι ο Γ. Μηλιός δυσκολεύει με τις αναλύσεις του τις ομάδες διαφώτησης του ΚΚΕ μια και δομιστής μαρξιστής ων έχει απέναντί του γιαλαντζί μαρξιστές μικροαστούς. Αυτά, ωστόσο, αφορούν τις έριδες της αριστεροσύνης. Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι ότι στο πλασίο της αντιπαλότητάς τους ο Ριζοσπάστης έγραψε:
“Πού βρήκαν οι Μηλιοί το ανάστημα να κατηγορούν το ΚΚΕ για έλλειψη επαναστατικότητας; Κι όμως έχουν αυτό το θράσος! Κι ας είναι βέβαιο ότι με τέτοιες τοποθετήσεις σαν του Μηλιού, θα είναι σύμφωνες και οι υπηρεσίες που κατευθύνουν τους κουκουλοφόρους να σπάζουν βιτρίνες για να νιώθει καλά η αστική εξουσία. Οι δήθεν αντιεξουσιαστές λουστραδόροι του συστήματος. Το πρόβλημα, λέμε και πάλι, βρίσκεται στην ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Επαίρεται, που χαϊδεύει τα αφτιά των κουκουλοφόρων”.
Αυτά γράφει το θλιβερό ΚΚΕ. Στη σημερινή “Αυγή”, ωστόσο, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διατυπώνει:
“Και με τη βία; Τί γίνεται με τη βία; Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον ερώτημα, διότι η βία του Δεκέμβρη έγινε αφορμή για τη μητέρα όλων των σπεκουλών. Τον Δεκέμβρη λοιπόν είχαμε δυο είδη βίας. Από τη μια τη βία των παιδιών που πέταγαν νεράτζια (άντε και καμιά πετρούλα) στα όργανα της τάξης που είχαν μόλις δολοφονήσει το συμμαθητή τους, των παιδιών που αμύνονταν νομίμως απέναντι στα ίδια όργανα που τα χτύπαγαν αλύπητα με τα γκλομπ και τα ψέκαζαν σαν τη μικρή Τερέζα. Κι από την άλλη τη βία της φωτιάς και της βαριοπούλας, η οποία εκδηλώθηκε από ομάδες που θεωρούσαν ότι σπάζοντας και καίγοντας θα αφυπνήσουν τις μάζες και τελικά το μόνο που κατόρθωσαν ήταν να βλάψουν, εκόντες άκοντες, την υπόθεση του Δεκέμβρη. Οι δυνάμεις του νόμου και της τάξεως, του ΚΚΕ συμπεριλαμβανομένου, έκαναν που λέτε την εξής λουμπινιά. Πήραν την εύλογη βία των μαθητών και των φοιτητών, την ταύτισαν αυθαίρετα με την τυφλή βία των οργανωμένων ομάδων και ζήτησαν από τις πολιτικές δυνάμεις να καταδικασουν τη βία οπόθεν κι αν προέρχεται, να καταδικάσουν εντέλει τους μαθητές και τους φοιτητές. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε να τσουβαλιάσει δικαίους και αδίκους και ευτυχώς, παρά την ανυπόφορη πίεση, δεν το έκανε.”
Θα μπορούσε να είναι απλά διασκεδαστικό το να γινόμαστε, ως αναρχικοί και αντιεξουσιαστές, το απόλυτο κακό που προσπαθεί να αποποιηθεί σύσσωμη η αριστερά, ευθυγραμμισμένη με τις επιταγές του Καρατζαφέρη και του Μαρκογιαννάκη. Πρόκειται, ωστόσο, για μια επικίνδυνη χυδαιότητα. Η συμπύκνωση μιας πολιτικής αντίληψης στην “κουκούλα”, χωρίς την παραμικρή αναγωγή ας πούμε στο παράδειγμα των Ζαπατίστας (ούτε ο Βελόπουλος δεν τους κατηγορεί για την “κουκούλα”; περίεργο δεν είναι;), τα ιδεολογικά ψεύδη και οι φτηνές συκοφαντίες ενάντια στις “οργανωμένες ομάδες” των αναρχικών, η αριστερή πάλη για την περιχαράκωση μιας πολιτικής αντίληψης δεν σημαίνει τίποτε άλλο από απόπειρα περιθωριοποίησης και ποινικοποίησής της. Οι ανύπαρκτοι τον Δεκέμβρη, οι άθλιοι χειραγωγοί, οι ποδηγέτες κάθε εξεγερσιακής ευαισθησίας διαγκωνίζονται για το ποιός θα χριστεί ο καλύτερος αμύντωρ της μικροαστικής κανονικότητας. Φυσικά, αυτές οι τακτικές έχουν κάνει πολλούς ανθρώπους να απηυδήσουν με μια αριστερά που προσπαθεί με κάθε τρόπο να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα στο βωμό των άθλιων εκλογικών παιχνιδιών και των δημοσκοπήσεων. Γι’ αυτό τόσες χιλιάδες άνθρωποι κατεβαίνουν στους δρόμους μαζί με τους “κουκουλοφόρους” και τις “οργανωμένες ομάδες τυφλής βίας”…
Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι ο ιδεολογικός πόλεμος σύσσωμης της αριστεράς πρόκειται να μένει αναπάντητος.
στο πρωτοσελιδο του ο αδεσμευτος γραφει για 7 φασιστοσυναξεις αυριο εκ των οποιων μια στο αιγαλεω.ξερετε τιποτα;
Το πόσο καλά ένοιωσε στο σύνολό της η αστική εξουσία το Δεκέμβρη φάνηκε από όλες τις συνιστώσες της, ανεξαιρέτως. Όπως πολύ καλά φάνηκε και η ενορχηστρωμένη προσπάθεια από κόμματα, θεσμικούς φορείς και ΜΜΕ να αναδείξουν τις ήσυχες, άνευρες, καθιστές ή μη, με κεράκια ή με λουλούδια συγκεντρώσεις (οι οποίες έτσι κι αλλιώς αποτέλεσαν εξαιρέσεις) ως τον “σωστό τρόπο διαμαρτυρίας”.
Οι άνθρωποι του Δεκέμβρη δεν πρόκειται να δεχτούν ούτε αξιολογήσεις ούτε μαθήματα εξεγερσιακών συμπεριφορών και επαναστατικής ηθικής. Και ειδικά από τους υπερασπιστές των σταλινικών “εσωτερικών διευθετήσεων”.
Όπως επίσης δεν πρόκειται να δεχθούν γελοίους και νηπιακούς διαχωρισμούς εύλογης και τυφλής βίας από τη μία, και καλών και κακών εξεγερμένων από την άλλη. Και ειδικά από τους ψηφοθήρες επαίτες της πολιτικής υπεραξίας στις πλάτες των αγωνιζόμενων.
Το σκύλεμα των νεκρών το έχουμε γνωρίσει ουκ ολίγες φορές. Επιπλέον, η αποκύρηξη και η δαιμονοποίηση αντιεξουσιαστικών πολιτικών αντιλήψεων δεν αποτελεί και καμία φοβερή πρωτοτυπία.
Αυτό που αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον σημείο όμως είναι η παραποίηση, ο εξευτελισμός και η προσπάθεια χειραγώγησης των κινητοποιήσεων των εφήβων.
Με το κκε να τους/τις αποκαλεί ευθαρσώς πράκτορες του ιμπεριαλισμού, το σύριζα να τους/τις κατακερματίζει σε χίλιες δυο ασαφείς κατηγορίες (τη στιγμή μάλιστα που μία από τις πιο δυναμικές κραυγές τους προήλθε από τη συνεχή καταπίεση των αμέτρητων κατηγοριοποίησεων τις οποίες αναγκάζονται να βιώνουν), το χουντικό ΛΑΟΣ να τους βαφτίζει με όλες τις ονομασίες της λίστας του μισανθρωπισμού (μετανάστες, αλβανοί, αλήτες κλπ) να αποτελούν μερικά από τα παραδείγματα.
Αυτή η αυτοπεποίθηση που διακρίνει αυτές τις θέσεις θα γίνει πολύ σύντομα γυαλια καρφιά. Παρά τα γεγονότα του δεκέμβρη εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τους έφηβους με περισσεια υπεροψίας.
Όταν τους ξανάρθει όμως ο ουρανός στο κεφάλι ας μην είναι τόσο σίγουροι ότι θα πρόκειται για μία μπόρα που θα περάσει…
Εκείνο που εννοεί ο “αδέσμευτος” είναι ότι 7 περιοχές καλούν (δεν διαδηλώνουν στην περιοχή τους αλλά) στην κεντρική τους μισανθρωπική σύναξη στην Ομόνοια. Μάλλον θα εννοεί από τα ιστολόγια και τις ιστοσελίδες τους… Άλλου τύπου κάλεσμα δεν υπάρχει στην περιοχή μας…
ΥΓ. Τώρα αν περιμένεις λογική σύνταξη από τον “αδέσμευτο” θα πρέπει να πιστεύεις πολύ σε θαύματα που αφορούν τους περιορισμένους διανοητικούς ορίζοντες.