26 Σεπτέμβρη, μετά τα μεσάνυχτα, για ασήμαντη αφορμή 15 αστυνομικοί εισβάλλουν σε σπίτι πακιστανών μεταναστών στη Νίκαια και ξυλοφορτώνουν όσους βρίσκουν μπροστά τους. Παίρνουν μαζί τους τον Μοχάμεντ Καμράν 25 χρονών. Μεταφέρεται με απίστευτη βιαιότητα στο τμήμα της περιοχής και βασανίζεται επί τρεις μέρες. Ξυλοδαρμοί, κρέμασμα πισθάγκωνα, ηλεκτροσόκ. Απελευθερώνεται αλλά δεν πάει στο νοσοκομείο καθώς δεν έχει χαρτιά.
9 Οκτώβρη, ο Μοχάμεντ πεθαίνει. Η πρώτη ιατροδικαστική έρευνα συγκαλύπτει τα αίτια του θανάτου. Μετά από αίτημα των συγγενών και με την δεύτερη ιατροδικαστική έρευνα έρχονται στο φως τα καταφανή σημάδια των βασανιστηρίων στο σώμα του Μοχάμεντ.
17 Οκτώβρη, το πρωί μια πορεία 400 ατόμων καλεσμένη από αναρχικούς της περιοχής επιτίθεται στο τμήμα Νίκαιας με πέτρες και χρώματα. Εξαπολύεται άγριο κυνηγητό από την αστυνομία και συλλαμβάνονται 11 άτομα. Από αυτά κρατούνται τα 8 . Αμέσως καταλαμβάνεται το Δημαρχείο Νίκαιας με απαίτηση την απελευθέρωση των συλληφθέντων.
18 Οκτώβρη, εισαγγελέας και ανακριτής ενεργοποιούν την προσχηματική χυδαιότητα του «κουκουλονόμου» και απαγγέλουν κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος σε 5 από τους συλληφθέντες.
Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. Η βαρβαρότητα στα αστυνομικά τμήματα που εδώ και καιρό έχει αρχίσει να ξεχειλίζει και να περισσεύει σε όλες τις καθημερινές μας διαδρομές, η συγκάλυψη των ένστολων εγκλημάτων, ο επιθετικός κρατικός ρατσισμός, η ποινικοποίηση των κοινωνικών αντιστάσεων, η επιβολή μιας κοινωνίας όπου η υποταγή θεωρείται αρετή.
Το ξερίζωμα των «εστιών ανομίας» γίνεται δείγμα γραφής της νέας σοσιαλιστικής κυβέρνησης. Και μη φανταστεί κανείς ότι αφορά τις μεγάλες ομάδες συμφερόντων που λεηλατούν τα πάντα, τραπεζίτες, εφοπλιστές, εργολάβους, μεγαλοπαπάδες, τσιφλικάδες… «Εστίες ανομίας» είναι τα Εξάρχεια, διάφορες πλατείες σε συνοικίες, αυτοοργανωμένοι κατειλημμένοι χώροι, αυτοδιαχειριζόμενα στέκια σε γειτονιές, κοινότητες μεταναστών ανά την επικράτεια.
Και οι κυρίαρχοι κάνουν ό,τι μπορούν για να υπερασπιστούν τις επιλογές τους. Είναι αποφασισμένοι να επιβάλλουν τους όρους τους που όσο περνάει ο χρόνος γίνονται όλο και πιο ανυπόφοροι για τους υπηκόους. Γι’ αυτό εξοπλίζουν όλο και περισσότερο τις δυνάμεις καταστολής, αυταρχικοποιούν το νομικό τους οπλοστάσιο, χτίζουν νέες φυλακές, αποστειρώνουν τις γειτονιές, εκβιάζουν στους χώρους δουλειάς, ακρωτηριάζουν τις επιθυμίες μας.
-Η απάντηση δεν είναι άλλη από την αντίσταση κάθε στιγμή της καθημερινής μας ζωής,
-την αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη μας σε κάθε καταπιεσμένο, διωκόμενο και στοχευμένο από την Εξουσία
-την αδιάκοπη προσπάθεια να πάρουμε τη ζωή μας στα δικά μας χέρια
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ 17/10 ΣΤΗ ΝΙΚΑΙΑ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης Πέμπτη 22/10 στις 9πμ, Δικαστήρια Πειραιά
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
Πρωτοβουλία Αναρχικών Αιγάλεω
http://anarxikoiaigaleo.squat.gr
Καμμία αλληλεγύη σε κανέναν που τα έσπασε και τα ρήμαξε γιατί έτσι του την καρφωσε.
Σφαλιάρες και νερό στη μαπα. Καλα κ΄΄ανανε και συλλαβανε όσους συλλάβανε. Μηπως εχετε μπερδέψει τα μπουτια σας ? Για δαβλαστε καλά τη θεωρία του αναρχισμού. Δεν λεει πουθενα ότι 5 τσογλανια μπορουν να τα σπανε και να μενουν ατιμώρητοι.
Όταν οι μπάτσοι με σέρνανε από τα πόδια και το κεφάλι μου χτυπούσε δυνατά στα σκαλοπάτια της πολυκατοικίας μου, ένιωθα το αίμα να τρέχει από τα αυτιά μου. Φοβόμουν πολύ. Όταν με κρέμασαν πισθάγκωνα μέχρι το πρωί από την οροφή του κελιού μου δεν φανταζόμουν ότι το πρωί θα έρχονταν έτσι όπως είμαι να με χτυπήσουν. Φοβόμουν πολύ. ‘Οταν έφεραν αυτή τη συσκευή με το ρεύμα και μου έκαναν ηλεκτροσόκ στα χέρια και τα πόδια δεν το πίστευα ότι σύντομα θα πέθαινα. 25 χρονών; Φοβόμουν πολύ. Με άφησαν “ελεύθερο”, ματωμένο και κομματιασμένο, ψυθυρίζοντας στο αυτί μου κάτι βρισιές. Και να μην πω σε κανένα τιποτε. Πέθανα λοιπόν. Όλες εκείνες τις δύσκολες ώρες ζητούσα ένα ευλογημένο πλήθος να έρθει να τσακίσει τους βασανιστές μου, να με πάρει στην αγκαλιά του και να τρέξουμε ελεύθεροι μαζί μέχρι τα πέρατα του σύμπαντος. Για πάντα. Το πλήθος δεν ήξερε αλλά όταν έμαθε ήρθε. Ευλογημένο. Πώς λέγονταν; Αναρχικοί; Αυτή λοιπόν την ευλογία ας την λέμε αναρχία…
Μοχάμεντ Καμράν
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΥ ΝΑ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ‘ΤΙΜΩΡΙΑ’ ΟΥΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΤΑ ΣΠΑΕΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΤΣΙ ΤΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΦΩΝΕΙ. ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ‘ΣΤΟΛΗ’ ΝΑ προκαλει τον τρομο,να καταπιεζει και να επιβαλει. δεν ξερω ποια θεωρια διαβασες αλλα δεν περιμενω τον κοσμο να αλλαξει με προσευχες…