Η κρίση επελαύνει. Τα ψίχουλα που πέφτουν από το μεγάλο τραπέζι της σοσιαλδημοκρατίας δεν φτάνουν ούτε για να κοροϊδέψουν την γενικευμένη κοινωνική δυσφορία. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι περνάνε από τον εκβιασμό της μισθωτής σκλαβιάς στην εξαθλίωση της ανεργίας ενώ καθημερινά παρελαύνουν από τις οθόνες της πλύσης εγκεφάλου εκατοντάδες καταναλωτικά μηνύματα. Μηνύματα ενός κόσμου που όσο περισσότερο σαπίζει τόσο περισσότερο θέλει να απαστράπτει. Η πραγματικότητα είναι μια ασχήμια. Κανείς δεν την θέλει. Απλώς την βιώνει. Και οι αντιστάσεις στρέφονται με μεγαλύτερη ένταση ενάντια στους χυδαίους αυτουργούς αυτής της ασχήμιας, κράτος, αφεντικά μικρά και μεγάλα, κάθε είδους εργολάβους, πολιτικούς αεριτζήδες και κομματικούς υπάλληλους. Όχι, όμως, μόνο εκεί. ΟΙ αντιστεκόμενοι/ες δεν κοιτάνε μόνο απέναντι. Κοιτάνε και προς τα μέσα.  Η αλληλεγγύη στις γειτονιές, η αλληλοϋποστήριξη στους δύσκολους καιρούς, το συλλογικό ενάντια στην θλιβερή και θανάσιμη εξατομίκευση… ανιχνεύουν διαδρομές. Κάλεσμα από το Πέραμα,το δημοσιεύουμε κι εμείς με τη σειρά μας.

το κείμενο του de stato είναι εδώ