Ένα βράδυ σαν κι αυτό, κάπως έτσι…

Το Μάη που πέρασε προσπαθήσαμε σε μια ανάρτησή μας να μεταφέρουμε το κλίμα γύρω από το Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη τα σαββατόβραδα. Αναμιχθήκαμε ένα βράδυ με το πλήθος των μεταναστών για να κατανοήσουμε τόσο την αιτία όσο και τη δυναμική της κατάστασης. Η επιθετικότητα των μπάτσων σε κάθε σημείο επαφής με τους μετανάστες ήταν χαρακτηριστική στην προσπάθειά τους να κρατήσουν το πλήθος μακριά από το κτίριο-στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ρατσιστικά μπινελίκια διανθισμένα με λαϊκοφασιστικές ατάκες σε συνδυασμό με κυνηγητό διανθισμένο με χτυπήματα αδιακρίτως. Κάποια στιγμή ανοίχτηκε διάλογος με το πλήρωμα ενός περιπολικού όπου διατυπώθηκε το παράπονο από τους μπάτσους ότι είναι ελάχιστοι, ότι κινδυνεύουν, ότι τους έχουν εγκαταλείψει, ότι τους έχουν αφαιρέσει τα γκλομπ. Τους αφήνουν μόνο με τα όπλα προφανώς για συγκεκριμένους λόγους (η Διοίκηση δεν “επιθυμεί” καμία επαφή και σε μια τέτοια περίπτωση καμία άλλη χρήση βίας πέραν της οριστικής και τελεσίδικης βίας και μόνο σε περίπτωση που κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα του οργάνου της τάξεως…).

Με κάποιον τρόπο οι μπάτσοι επανοπλίστηκαν με τα “απαραίτητα” ρόπαλά τους αλλά φαίνεται ότι η οριστική και τελεσίδικη βία που θα μπορούσαν να ασκήσουν δεν χρειάστηκε ούτε πιστόλια ούτε προσχήματα. Η είδηση; “Χτες το βράδυ μέσα σε συνθήκες κόλασης έπεσε νεκρός μετά από άγριο ξυλοδαρμό, ο Μοντασέρ Μοχάμεντ Ασράφ, 24χρονος πακιστανός μετανάστης, ενώ 15 ακόμη βρίσκονται βαριά τραυματισμένοι“. Ο ένστολος φασισμός ικανοποίησε τη λύσσα του και τα παράπονά του…

Ο μηχανισμός της συγκάλυψης του γεγονότος έχει ήδη ενεργοποιηθεί και η κρατική προπαγάνδα στήνει απίστευτα σενάρια κατασταλτικής φαντασίας που υστερούν, ωστόσο, των ζωντανών μαρτυριών από τους χτυπημένους μετανάστες. Οι μπάτσοι παίρνουν ωμά την ευθύνη των μαζικών ξυλοδαρμών αλλά προσπαθούν να αποσυνδέσουν το θάνατο του Μοχάμεντ. Πέθανε αλλού κι άλλοτε!

τραγική σημειολογία είναι τα επετειακά σημαιάκια στο φόντο των χτυπημένων

Στην αρχή η αστυνομία ανακοίνωσε ότι ο θάνατος του Μοχάμεντ επήλθε στις 9 το βράδυ του Σαβάτου ενώ οι καταδιώξεις διαδραματίστηκαν στις 6.30 τα χαράματα της Κυριακής. Στη συνέχεια αναδιαμόρφωσε το σενάριο, μετέφερε την ώρα θανάτου προς τα χαράματα μετά τις καταδιώξεις αλλά πρόσθεσε ότι υπάρχει σύμφωνη μαρτυρία δύο συγγενών του νεκρού που καταθέτουν ότι ο Μοχάμεντ πνίγηκε τη στιγμή που πήγε να κάνει την ανάγκη του στο ρέμα του Βοτανικού και όντας “μεθυσμένος” έχασε την ισορροπία του και έπεσε μέσα. Στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ αναφέρεται ότι οι συγγενείς βρήκαν τον Μοχάμεντ μετά από ώρα μέσα στο ρέμα οπότε δεν μπορούν να γνωρίζουν την αιτία του θανάτου του. Επιπλέον η αστυνομία αναφέρει ότι ο Μοχάμεντ είχε κάρτα παραμονής οπότε δεν χρειαζόταν να στηθεί στην επίμαχη ουρά αλλά είναι γνωστό ότι στην ουρά στέκονται οι μετανάστες για την ανανέωση της κάρτας τους.
Τα σενάρια της αστυνομίας φημίζονται για την ποσότητά τους αλλά καθόλου για την ποιότητα. Πολύ φτήνεια και εκνευριστικά κυνική και εξόφθαλμη προχειρότητα!
Η ανακοίνωση της πακιστανικής κοινότητας για την δολοφονία και τους τραυματισμούς

Η σημερινή δολοφονία δεν είναι παρά μία ακόμη ανάμεσα στις εκατοντάδες. Από την Πέτρου Ράλλη μέχρι την Πάτρα και από τις νάρκες του Έβρου και τις “τυχαίες” εκπυρσοκροτήσεις στα χερσαία σύνορα μέχρι τις βουλιαγμένες βάρκες στο Αιγαίο οι αποστάσεις συναντιούνται σε ένα κοινό σημείο: της ενιαίας μεταναστευτικής πολιτικής.

Η αλληλεγγύη και η σκέψη μας στης γης τους κολασμένους,

η οργή μας γυρίζει και γυρίζει και γυρίζει πάνω από τα κεφάλια των δολοφόνων