150 αναρχικοί/ές-αντιεξουσιαστές/τριες δήλωσαν παρουσία σήμερα από τις 6 έως τις 7 το απόγευμα στην πλατεία αγ. παντελεήμονα μοιράζοντας κείμενα και παρεμβαίνοντας στις απογευματινές ρατσιστικές παρελάσεις των φασιστοειδών της “επιτροπής κατοίκων” ενάντια στους μετανάστες της περιοχής τις τελευταίες μέρες. Επιπλέον, οι διαδηλωτές “απήγηγαν” την πόρτα της παιδικής χαράς, την οποία οι μισάνθρωποι είχαν κλειδώσει με λουκέτο για να αποκλείσουν την πρόσβαση των μεταναστών και των παιδιών τους. Να σημειώσουμε ότι μέχρι και ο δεξιός αντιδήμαρχος του δήμου αθήνας προπηλακίστηκε από την “επιτροπή” σε μια του προσπάθεια να ανοίξει την συγκεκριμένη πόρτα πρόσφατα…

[kaltura-widget wid=”zapmbahue8″ width=”410″ height=”364″ addpermission=”2″ editpermission=”2″ /]

φαίνεται πόσο φρόνιμη ήταν η γειτονιά σήμερα, η γειτονιά που τις άλλες μέρες είτε επιχαίρει είτε ανέχεται τους τραμπουκισμούς της “επιτροπής” της σε βάρος των μεταναστών….

[kaltura-widget wid=”v17tswlgc3″ width=”410″ height=”364″ addpermission=”2″ editpermission=”2″ /]

η πόρτα της παιδικής χαράς που λείπει… με φόντο μια διμοιρία

[kaltura-widget wid=”cjpzl2rlvs” width=”410″ height=”364″ addpermission=”2″ editpermission=”2″ /]

το πανώ…

[kaltura-widget wid=”dpsm3ke5vc” width=”410″ height=”364″ addpermission=”2″ editpermission=”2″ /]

…και η πόρτα καθώς ανηφορίζει προς την Πατησίων.

Το σκίσιμο του Κορανίου την Τετάρτη 20 Μαΐου ήταν η κορυφή του παγόβουνου που χρόνια τώρα γιγαντώνεται:

Με την εξευτελιστική αντιμετώπιση των μεταναστών από τους ρατσιστικούς μηχανισμούς του κράτους,
Με τις άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας τους,
Με τις απανωτές επιχειρήσεις – σκούπα στις γειτονιές και τις πλατείες,
Με τους εξευτελισμούς και τις δολοφονίες στην ουρά της Πέτρου Ράλλη,
Με τους εργάτες γης στη Μανωλάδα,
Με τους χιλιάδες πνιγμένους στα νερά του Αιγαίου και τους χιλιάδες στοιβαγμένους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Με το ποδοπάτημα του Κορανίου την Τετάρτη 20 Μαΐου το παγόβουνο αυτό έγινε ηφαίστειο. Οι μετανάστες βγήκαν στο προσκήνιο, όπως και σε άλλες δυτικές πόλεις τα προηγούμενα χρόνια, συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής της δημοκρατίας, διεκδίκησαν πίσω την καταπατημένη τους αξιοπρέπεια.
Σ’ αυτόν τον αγώνα των μεταναστών και σε κάθε τους αγώνα για αξιοπρέπεια και χειραφέτηση στεκόμαστε δίπλα τους αλληλέγγυοι/-ες.

Πέρα από εθνικούς και θρησκευτικούς διαχωρισμούς,

Αλληλεγγύη στους μετανάστες!

Πρωτοβουλία μεταναστών/-στριών, προσφύγων και αλληλέγγυων

*Από το μπλογκ της πρωτοβουλίας
http://filoxenoi.wordpress.com

Στον Ιό αυτής της Κυριακής (24/05/09), φιλοξενήθηκε ένα ρεπορτάζ της ομάδας επανένταξης “εν δράσει” του ΚΕΘΕΑ με θέμα την Πέτρου Ράλλη. Τίτλος του άρθρου είναι “Εφιάλτης στην “Οδό Ονείρων”” και όσοι/ες ενδιαφέρονται να το διαβάσουν ιδού η ιστοσελίδα του Ιού:

http://www.iospress.gr/

Για να προϊδεαστείτε, το άρθρο αυτό σχηματίζει μία άνευρη, αντιδραστική και ελλειπέστατη παρουσίαση του σκηνικού στην Π. Ράλλη, σε συνεργασία με το Ελληνικό Συμβούλιο Προσφύγων. Παρόλο που δημοσιεύονται δηλώσεις πολλών μεταναστών και παρόλο που παρουσιάζεται σε ικανοποιητικό βαθμό η όλη κοροϊδία της διαδικασίας έκδοσης ασύλου, το κείμενο δεν έχει καμία σχέση με τον τίτλο του (εννοώ ειδικότερα τη λέξη “εφιάλτης”). Φανταστείτε ότι όχι μόνο δε γίνεται καμία αναφορά στις διαμαρτυρίες, τις πορείες και τους αποκλεισμούς της Π.Ράλλη (πάει στο καλό, σιγά την εκπληξη θα πει κανείς…), αλλά δε γίνεται ούτε μία αναφορά στους νεκρούς και τους τραυματίες των τελευταίων μηνών, στις φυλακές, στα βασανιστήρια, στα καπρίτσια και στα στρατηγικά σχέδια διαχείρισης του πλήθους τόσο από τους μπάτσους, όσο και από το υπουργείο εσωτερικών. Οι μπάτσοι παρουσιάζονται ως δέσμιοι των “κακών πολιτικών επιλογών”, με την επιβεβαίωση κιόλας από κάποιες δηλώσεις μεταναστών!!! Ενώ κάποια νούμερα που παρουσιάζονται (όπως το ότι κάθε μέρα οι μπάτσοι επιλέγουν για ραντεβού 300 άτομα) είναι ελαφρώς αμφισβητίσιμα. Τέλος, με την ίδια διαστρεβλωτική προσέγγιση παρουσιάζονται και οι κοινότητες των μεταναστών. Αυτά και άλλα πολλά θα δείτε και θα θαυμάσετε…

Με λίγα λόγια, το άρθρο είναι κατάπτυστο και αποσκοπεί στην καταγγελία της διαχείρισης του όλου ζητήματος μοναχά από τους μπάτσους και προτείνει την εμπλοκή κι άλλων φορέων/θεσμών για την επίλυση του προβλήματος της π. ράλλη.

Άδικα κουράστηκαν τα παιδιά του ρεπορτάζ. Θα μπορούσαν να πάνε κατευθείαν στο Ελληνικό Συμβούλιο Προσφύγων και να το γράψουν με την ησυχία τους εκεί όλοι μαζί…

Με σημείο αναφοράς την επίδοξη”αξιοποίηση” του Μπαρουτάδικου από “ιδιώτες επενδυτές” και με δεδομένη την παρουσία “ιδιωτών επενδυτών” ήδη στο Μπαρουτάδικο παραθέτουμε δείγμα της υπάρχουσας “αξιοποίησης” του άλσους από μεριάς τους. Πρόκειται για μια απόδειξη για δυό καφέδες -έναν φρέντο καπουτσίνο γλυκό και έναν φραπέ γλυκό- στην καφετέρια “Αλέα” που βρίσκεται εδώ και χρόνια μέσα στο Μπαρουτάδικο και την “αξιοποιεί”… Δυό καφέδες 8,20 ευρώ! Οι τιμές υπερβαίνουν ακόμη και αυτές της πλατείας Κολωνακίου…

Καλάααααα…

Διαβάσαμε μόλις σήμερα:
“Στην αξιοποίηση νέου πακέτου 30 ακινήτων του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των ασφαλιστικών Ταμείων προχωρά η ΚΕΔ, με σκοπό την εξοικονόμηση εσόδων για το Δημόσιο ύψους 100 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με δημοσίευμα της Καθημερινής.

Το νέο πακέτο περιλαμβάνει στρατόπεδα, παραλίες, οικόπεδα, κτίρια ασφαλιστικών Ταμείων και βουνοπλαγιές, τα οποία θα παραχωρηθούν προς αξιοποίηση σε ιδιώτες με συμβάσεις μακροχρόνιας μίσθωσης – παραχώρησης, και θα μετατραπούν σε τουριστικά θέρετρα, χιονοδρομικά κέντρα, αναψυκτήρια, εστιατόρια κλπ.”

Και από τον κατάπτυστο αυτό κατάλογο των υπό “αξιοποίηση” ακινήτων του δημοσίου δεν λείπει βέβαια το Μπαρουτάδικο!

Το άλσος του Μπαρουράδικου εκείνο που δεν χρειάζεται είναι η “αξιοποίησή” του από την εξουσία. Οι δημόσιοι χώροι αφήνονται σκόπιμα να ρημάξουν, εγκαταλείπονται από τα ενδιαφέροντα των καρεκλοκένταυρων αρχοντίσκων και των καφενόβιων δημοτικών συμβούλων για να εμφανιστούν ως σωτήρες οι διάφοροι “ιδιώτες” επενδυτές και να αναλάβουν “δράση”. Δράση επαίσχυντη στη βάση της λεηλασίας των τοπίων για τα συμφέροντα της τσέπης τους. Οι δημόσιοι χώροι είναι δικοί μας. Δεν είναι για τα δόντια ούτε θλιβερών “αρμοδίων” ούτε τυχοδιωκτών ιδιωτών.
Αλλά το θράσος της κεντρικής και τοπικής εξουσίας δεν έχει όρια! Το μίσος τους για τους ανθρώπους και τη φύση τους έχει τυφλώσει.
Για μια ακόμη φορά λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο…
Τους περιμένουμε πώς και πώς!

Πηγή:
http://www.skai.gr/articles/news/greece/Προςαξιοποίηση30ακίνητατουΔημοσίου/

Τι είναι αυτό που κάνει τους μετανάστες να ανέχονται τρεις νεκρούς στην Πέτρου Ράλλη και να μην εξοργίζονται; Τι είναι αυτό που τους κάνει να στέκονται σε μια ουρά ατέλειωτες ώρες υφιστάμενοι τα πάνδεινα, κρύο και ζέστη, προσβολές και ξύλο για ένα κουρελόχαρτο και να μην εξοργίζονται; Τι είναι αυτό που κάνει τους μετανάστες να ζουν μέσα στο πρώην Εφετείο της Σωκράτους χωρίς νερό, τουαλέτες, κινδυνεύοντας να πεθάνουν από βαριές αρρώστιες και να μην εξοργίζονται; Τί είναι αυτό που τους κάνει να ανέχονται καθημερινές ασκήσεις ρατσισμού και να μην εξοργίζονται;

Είναι γιατί δεν τους φαίνεται παράξενο να τους συμπεριφέρονται σαν ξένους. Γιατί καταλαβαίνουν -χωρίς να δικαιολογούν βέβαια- ότι θεωρούνται φόρτωμα. Γιατί έχουν συνηθίσει την ασχήμια. Γιατί ο πόλεμος γι’ αυτούς δεν σταμάτησε ποτέ να βρίσκεται παντού μέσα στη ζωή τους.

Υπάρχει, όμως, ένας χώρος μέσα στην συνείδηση των ανθρώπων αυτών που τους συνέχει και γι’ αυτούς είναι ιερός. Υπάρχει ένα πεδίο μέσα τους όπου αναγνωρίζουν την ανθρωπινότητα, το πρόσωπό τους και το πρόσωπο της κοινωνίας τους, ένα άβατο που θωρακίζεται όλο και πιο πολύ, όσο περισσότερο εκτίθενται στη λεηλασία της ζωής τους. Και ενισχύεται η ιερότητά του. Γι’ αυτούς αυτός ο χώρος είναι το «κοράνι». Είναι το δικό τους άβατο που ποδοπατήθηκε από δυο ασπόνδυλα της αστυνομίας κεφαλαιοποιώντας την κρατική χυδαιότητα σε μια και μόνο κίνηση. Δεν είναι το «κοράνι» η αιτία. Το «κοράνι» ήταν το όριο πέρα από το οποίο σταματάει η ανοχή, η θυματοποίηση και η προσβλητική συνήθεια του ρατσισμού από τους μετανάστες.

Μετά ξεδιπλώνει η οργή τα επιχειρήματά της…

Ο αρχιασφαλίτης του Αιγάλεω λοιπόν, ο γνωστός και μη εξαιρετέος Χρήστος Μπουράνης, εμπλέκεται στη ιστορία με το νταβαντζιλίκι στο ΤΕΙ Αθήνας. Για μια ακόμη φορά, οι αναρχικοί αποτελούν, την μεγάλη “αιτία και αφορμή” για την οποία το σκουλήκι αυτό δικαιολογεί τις χυδαίες του μίζες, τους φτηνούς εκβιασμούς, το γλοιώδες του σούρσιμο ανάμεσα στους ανθρώπους.
Θαυμάστε τον! http://www.zougla.gr/news.php?id=40853
Τον θυμόμαστε από το 2004 να παρακολουθεί επισταμένως και ασυστόλως, αδιάκριτα και ενοχλητικά συντρόφους και συντρόφισσες και με το σκυλολόι του να τους προσάγει από κάθε σημείο της Δυτικής Αθήνας, έξω από στέκια, μετά από εκδηλώσεις, μετά από θεατρικές και μουσικές πρόβες, πότε νύχτα και πότε μέρα στην ασφαλίτικη φωλιά της Μαρμαρά. Τί μαθήματα εθνικοηθικής… τί “κουβεντούλες” για τα πολιτικά… τί ύπουλες προτάσεις για “συνεργασία”… τί “εξυπνάδες” και “φιλοσοφίες”… τί φτηνή ταλαιπωρία για δεκάδες συντρόφους και συντρόφισσες…
Δεν είναι όμως προσωπικό. Δεν πρόκειται πάλι για ένα από τα γνωστά “μεμονωμένα περιστατικά”. Ο άνθρωπος αυτός είναι επικεφαλής των ασφαλιτών στην ευρύτερη περιοχή των δυτικών προαστείων. Έχει εμπεδώσει μια χαρά την “παραδοσιακή” αλλά και τη “σύγχρονη” κουλτούρα του ελέγχου, της καταστολής, έχει “συνεργάτες” που χάνονται βαθιά μέσα στα βάθη του αστυνομικού διευθυντηρίου, βαθιά μέσα στην αγωγή των ανθρώπων με τα “πολιτικά” και τις “ταυτότητες στο χέρι”.
Έπεσε στα αδηφάγα θηρία της “ζούγκλας” του θεάματος, όμως, και θα τον κάνουνε κομματάκια πριν τον αναλάβει η συναδελφική θωπεία των “εσωτερικών υποθέσεων” της υπηρεσίας του.
Σημασία έχει από πού πιάνεται λοιπόν για να μην τον λιώσουν τα δημοσιογραφικά κοράκια. Μα, φυσικά, από την διαδεδομένη “ανάγκη” να θυσιάσει η κοινωνία ελευθερίες και αξιοπρέπειες εν ονόματι της ασφάλειας. Μιας ασφάλειας με το αζημίωτο βέβαια…
Γιατί τα έκανε όλα αυτά; Για να αντιμετωπιστούν οι αναρχικοί, οι αντιεξουσιαστές, οι “παρατάξεις”, τα πολιτικά νοήματα στις αφίσες, στα πανό, στα τραπεζάκια, …ο εσωτερικός εχθρός, η ασύμμετρη απειλή!
Σύρσου τώρα αποδιοπομπαίε τράγε του ασφαλίτικου ζόφου, ξέπλυμα της κατασταλτικής στρατηγικής για να σε δούνε κι άλλοι όπως σε βλέπαμε κι εμείς στη Μαρμαρά…

Αυτό λοιπόν είναι το αντίπαλο κρατικό δέος στη δική μας ανιδιοτελή πολιτική, κοινωνική και προσωπική ζωή. Τους ξέρουμε χρόνια τώρα, αιώνες τώρα, βαθιά μεσα στην ιστορία…
Πού και πού τους λυπόμαστε αλλά συνήθως μισούμε τον μισανθρωπισμό τους.
Πάντα όμως έχουμε το νου μας στους Χρήστους…

Στου Λιούμη λοιπόν, στην Αγία Τριάδα, για γέλια και για κλάματα…

Σκηνές από τα μέσα μαζικής μεταφοράς

Πέμπτη πρωί
Σε μεγάλη γραμμή στη Ιερά οδό λίγο πριν τον Ελαιώνα μπαίνουν ελεγκτές σε λεωφορείο και προχωράνε στον έλεγχο των εισιτηρίων. Το λεωφορείο φτάνει στην στάση του μετρό ελαιώνα όπου μια μεγάλη κυρία και μια νεαρή κοπέλα ζητάνε να κατέβουν. Οι ελεγκτές δηλώνουν ότι δεν θα κατέβει κανείς αν δεν δείξει προηγουμένως το εισιτήριο του. Έτσι, προσπερνάει την στάση ο οδηγός και τα δύο αυτά άτομα πιάνονται “στα πράσα” χωρίς εισιτήριο. Αν βέβαια είχαν κατέβει στη στάση που ήθελαν αυτό δεν θα το μάθαιναν ποτέ οι ελεγχτές. Έλα μου όμως που οι ελεγκτές είναι τζιμάνια και από κάτι τέτοια κόλπα δεν μασάνε! Με την διεισδυτική τους ματιά εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι εντόπισαν αμέσως τους δύο “εγκληματίες”…
50 ευρώ και 30 ευρώ πρόστιμα λοιπόν σε μια ηλικιωμένη συνταξιούχα και σε μια φοιτήτρια. Προφανώς αδιάφοροι για τον λόγο (…σε πολλές στάσεις ας πούμε δεν υπάρχει τρόπος να προμηθευτείς εισιτήριο), χωρίς φυσικά να τους νοιάξει πόση ανάγκη μπορεί να υπάρχει γι’ αυτά τα χρήματα. Κι αυτοί λοιπόν”τη δουλειά τους κάνουνε”. Και η δουλειά τους δεν είναι ούτε να αναρωτιούνται , ούτε να νοιάζονται για τους συνανθρώπους τους αλλά να τσιμπάνε ποσοστά και συνάμα να μαζεύουν λεφτά για το κράτος και τους εργολάβους. Τι είναι οι άνθρωποι, κοινωνικοί λειτουργοί; Αλοίμονο!
Τί να πούμε; «Η αυτοοργάνωση των επιβατών θα φέρει το τέλος (και) των (μικρών) αφεντικών!»
Και το νου μας: τα εισιτήρια δεν τα πετάμε άν δεν έχουν λήξει, τα προσφέρουμε στους επόμενους !

Παρασκευή βράδυ
Σταθμός του ΗΣΑΠ στο Μοναστηράκι. Ο σεκιουριτάς, γνωστός στον συγκεκριμένο σταθμό, έχει ξεκινήσει την δουλειά του :
Η πρώτη παρατήρηση γίνεται σε ένα παιδί :
-Σταμάτα να ενοχλείς τον κόσμο (?!)
Χωρίς βέβαια κανείς να έχει δηλώσει ότι ενοχλείται….
Η δεύτερη παρατήρηση γίνεται σε κάτι κορίτσια νεαρής ηλικίας που για πλάκα ξεκίνησαν να μιλάνε σε μία άλλη παρέα θέλοντας να μάθουν την άποψή τους για τον Σάκη. Την ίδια ώρα η μία τράβαγε με την φωτογραφική της μηχανή ένα βιντεάκι από την όλη φάση.
–Απαγορεύεται να τραβάτε με την κάμερα αν δεν έχετε άδεια από τον Ησαπ, κλείστε την κάμερα (?!)
-Μα μόνο την πλάκα αυτή τραβάμε, δεν ενοχλούμε ούτε καν τα κορίτσια.
-Απαγορεύεται !
Την βάζουν μέσα την κάμερα και σταματάνε να μιλάνε με την άλλη παρέα… χαβαλές κομμένος. Ένεκα σεκιουριτά!
Η τρίτη παρατήρηση αφορούσε μία κοπέλα που για δύο εκατοστά πατούσε την κίτρινηγραμμή.
-(με ενοχλητική προστακτική) Περάστε πίσω από την κίτρινη γραμμή !
–Καλά ντε δεν έχω σκοπό να πέσω έτσι κι αλλιώς…
Η τέταρτη και η πιο “επώδυνη” παρατήρηση ήταν όταν δύο εύσωμα αγόρια πίναν μπύρα.
Απαγορεύεται να πίνετε μέσα στον σταθμό. Πετάξτε τις μπύρες.
-Καλά θα τις πιούμε και θα μπούμε στα βαγόνια χωρίς τις μπύρες.
-Όχι δεν καταλάβατε! πετάξτε τις τώρα γιατί ούτε στις αποβάθρες επιτρέπεται.
(Ακολουθεί νταηλίκι και από τις δύο μεριές, τον φτύνουνε τα αγόρια και αυτός σπρώχνει).
Αυτό ήταν. Ξεκινάει να πέφτει ξύλο, ο κόσμος δεν αντιδράει στην αρχή αλλά μετά αρχίζει το πράγμα να εκτραχύνεται με τον σεκιουριτά να τρώει ανελέητο ξύλο. Τους μαζεύει ο κόσμος, μπαίνουμε ανάμεσά τους αλλά όταν μαζευόταν ο ένας συνέχιζε ο άλλος. Ένας άλλος σεκιουριτάς φωνάζει τους μπάτσους. Εκεί που είχαν χωρίσει και τα πράγματα είχαν ηρεμήσει, να σου και οι ένστολοι με τα πιστόλια. Ο άλλος σεκιουριτάς έδειξε τα δύο παιδιά, ο κόσμος δεν πήρε θέση παρόλο που τα παιδιά είπαν στους μπάτσους να ρωτήσουν τον κόσμο να τους πει τι έγινε. Μόνο ένα κορίτσι τελικά προσφέρθηκε κι αυτό για να υποστηρίξει τον σεκιουριτά. Το τρένο φτάνει στην αποβάθρα οι επιβάτες επιβιβάζονται και τα παιδιά οδηγούνται στο τμήμα.
Σε πόση ώρα συνέβησαν αυτά; Σε μόλις 5 ή 10 λεπτά… Ποιός προκαλεί;

Σάββατο πρωί
Μπαίνει ένας ηλικωμένος στο λεωφορείο του Αιγάλεω 856 και πιάνει κουβέντα με ένα μικρό παιδί. Διατυπώνει δυνατά τις σκέψεις του όταν το λεωφορείο μπαίνει στην ιερά οδό, στο γκάζι:
«Έργα, έργα , έργα. Και λένε το κράτος δεν έχει λεφτά….
Ας είναι καλά τα πακέτα …που μας χρεώνουν.»
Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας…

Μεσημέρι, χτες, η ουρά για την κατάθεση αίτησης ασύλου στήνεται, 16 ώρες αργότερα μεταξύ χιλιάδων ανθρώπων θα επιλεχθούν λίγες δεκάδες για την αίτηση και σχεδόν κανένας από αυτούς δεν θα πάρει άσυλο.

Νύχτα, το πίσω μέρος της ουράς, Σαλαμινίας και Κηφισού, αποκλεισμένος δρόμος, χιλιάδες άνθρωποι σε έναν περίκλειστο δρόμο, αναμονή…

Χαράματα, σήμερα, φαίνεται το τελευταίο κομμάτι της ουράς, κανείς δεν γνωρίζει πόσα τέτοια μπλόκα υπάρχουν μέσα στο 1,5 χιλιόμετρο της Σαλαμινίας, οι κρίσιμες ώρες της επιλογής, δεν αφορούν αυτούς τους τελευταίους των τελευταίων

Σήμερα, πρωί, η αστυνομία έχει απωθήσει τους μετανάστες και η ένστολη συμμορία επιστρέφει στη βάση της, στη μεγαλύτερη ελληνική φυλακή μεταναστών, στο Αλλοδαπών της Π. Ράλλη, στο Αιγάλεω…

[kaltura-widget wid=”qxj8vcjbqm” width=”410″ height=”364″ addpermission=”2″ editpermission=”2″ /]

Υπάρχουν και αυτή τη φορά μαρτυρίες για ξυλοδαρμούς μεταναστών στα μέσα (και σκόπιμα μη ορατά) μπλόκα από τα παληκάρια της ΕΛΑΣ

Ο διάλογος αυτός εξελίσσεται στη βάση μιας προηγούμενης ανάρτησης:
http://anarxikoiaigaleo.blogspot.com/2009/05/blog-post_07.html

Ο/Η Ανώνυμος είπε…

“Μια συμμορία επανδρωμένη από ανθρωπάκια -ανθυπομπάτσους- που τις περισσότερες φορές αντλούν από τη στολή και την εξουσία προεκτάσεις της μικροαστικής τους ματαιοδοξίας: δημόσιοι υπάλληλοι χωρίς ιστορική προϋπηρεσία εξουσιαστικού κύρους, που αν δεν τους σεβόμαστε θα προσπαθήσουν πολύ να τους φοβόμαστε… “

Κάποιες σκέψεις στο άρθρο σας. Ξεκινώ με τη φράση “τις περισσότερες φορές αντλούν από τη στολή και την εξουσία προεκτάσεις της μικροαστικής τους ματαιοδοξίας”. Η αναφορά “τις περισσότερες φορές” δείχνει ότι παραδέχεστε ότι δεν είναι πάντα έτσι. Αν κάποτε προσπαθήσετε να κάνετε σοβαρότερη προσέγγιση στο θέμα, θα δείτε ότι στην πραγματικότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ έτσι. Μικροαστική ματαιοδοξία: χαρακτηριστικό των σύγχρονων Ελλήνων εν γένει, ή ειδικό χαρακτηριστικό αυτής της ειδικής ράτσας ανθρώπων, των δημοτόμπατσων; Η στολή, και η (όποια) εξουσία: Την εξουσία την προσδίδουν οι νόμοι το κράτους, πώς θα εφαρμοστεί μια οποιαδήποτε αρμοδιότητα, χωρίς την αντίστοιχη εξουσία; Ένας ελεγκτής τρόλεϊ για να κόψει πρόστιμο σε κάποιον που δεν φέρει εισιτήριο, δεν χρειάζεται την αντίστοιχη εξουσία; Η παραπλανητική χρήση της λέξης για να ταυτιστεί με την κατάχρηση εξουσίας είναι επιτυχής.

“χωρίς ιστορική προϋπηρεσία εξουσιαστικού κύρους”: εσείς ως αναρχικοί δικαιούστε να χρησιμοποιείτε αυτό το επιχείρημα, όμως εκτεταμένη χρήση (κατάχρηση μάλλον) κάνουν και οι “δημοκράτες” συμπολίτες μας, ώστε να μειώσουν όσο μπορούν αυτή την υπηρεσία κι να δικαιολογήσουν το όποιο αδίκημα στο οποίο υποπίπτουν, και μιλάω για απλά αδικήματα όπως η αντικοινωνική στάθμευση στο πεζοδρόμιο. Το λοιπόν να βεβαιωθεί μια τέτοια παράβαση από την Τροχαία είναι ανεκτό, γιατί αυτή έχει “ιστορική προϋπηρεσία εξουσιαστικού κύρους”, το να βεβαιωθεί η ίδια ακριβώς παράβαση από τη δημοτική αστυνομία θα τύχει αντιμετώπιση του τύπου “κλήση για εισπρακτικούς λόγους”, “κλήση για να βγάλουν τα κόμπλεξ τους” κ.ο.κ. Δηλαδή θα προτιμούσατε να έχει η δημοτική αστυνομία “ιστορική προϋπηρεσία εξουσιαστικού κύρους” για να γίνει αποδεκτή η δράση της; Πιο πολύ σαν αντίφαση μου κάνει αυτό.

“αν δεν τους σεβόμαστε θα προσπαθήσουν πολύ να τους φοβόμαστε”. Ο σεβασμός είναι καθαρά θέμα παιδείας του καθενός και προσωπικής αξιοπρέπειας προπάντων. Είτε παρακινείς τον άλλον να σέβεται τον οποιοδήποτε, είτε όχι, είναι θέμα προσωπικής επιλογής. Αλλά ποιος θα προσπαθήσει να τον φοβούνται; Και γιατί; Η δημοτική αστυνομία δρα στα πλαίσια μιας τοπικής κοινωνίας κι εφαρμόζει τις όποιες αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου που εκλέγουν οι δημότες. Γιατί λοιπόν θα προσπαθήσει να εμπνέει φόβο; Υποτίθεται πως η δράση της είναι συναποφασισμένη από το σύνολο των δημοτών. Αλλά βέβαια εσείς ως αναρχικοί φαντάζομαι πως δεν θα αποδέχεστε ούτε τις δημοκρατικές διαδικασίες σε τοπικό επίπεδο.

“το αξιολύπητο λειτούργημα του να περιφέρεται και να κόβει κλήσεις σε σταθμευμένα αυτοκίνητα” Ξεχάσατε τη λέξη “παράνομα” πριν το σταθμευμένα. Ή ίσως εντέχνως την πασαλείψατε. Αξιολύπητο λειτούργημα; Αν ο αδερφός σου μείνει ανάπηρος ίσως κάποτε αλλάξεις γνώμη.

“Δεν φτάνει λοιπόν σ’ αυτά τα ανθρωπάκια μόνο το ότι η ίδια τους η παρουσία (ακόμη και όταν εποχούμενοι περνούν φευγαλέα από την κεντρική πλατεία) κάνει τους μετανάστες να μαζεύουν όπως όπως τις πραμάτειες τους και να τρέχουν φοβισμένοι. Και ας μην έχουν σκοπό να τους συλλάβουν.”
Εδώ δεν κατάλαβα. Δηλαδή ποιο είναι το απευκταίο εδώ; Έχουμε παράνομους μικροπωλητές και είναι εύλογο ότι όταν γίνεται έλεγχος/περιπολία αποχωρούν. Γιατί ο νόμος προβλέπει ότι τα εμπορεύματα τους πρέπει κατάσχονται. Θα προτιμούσατε δηλαδή να έχουμε κυνηγητά και να γίνουν ακριβώς οι ενέργειες που προβλέπει ο νόμος; Ο οποίος νόμος δεν αποφασίζεται βέβαια από τη δημοτική αστυνομία, αλλά από τη Βουλή των Ελλήνων. Ίσως εσάς το όραμα σας να είναι δρόμοι αποκλεισμένοι και πεζοδρόμια πλήρως κατειλημμένα από εμπορεύματα παράνομων μικροπωλητών… που καταφέρνουν έτσι να αποκτούν τα απαραίτητα προς το ζην. Οι συνέπειες για την τοπική αγορά απαιτούν συζήτηση, δεν μπορεί να γίνει εδώ. Το ερώτημά μου όμως είναι, αν αφεθούν ελεύθεροι να πουλάνε όλοι, δεν νομίζετε πως είναι θέμα χρόνου να πολλαπλασιαστούν και στο τέλος να είναι οι μικροπωλητές όσοι και οι δημότες που βρίσκονται στην οδό; Ποιος θα πρωτοπουλήσει και θα επιβιώσει τότε; Η μεταναστευτική πολιτική απαιτεί πολλή κουβέντα και δεν έχει καμιά σχέση με τη δημοτική αστυνομία, αλλά με την εκάστοτε κυβέρνηση. Νομίζετε ότι θέλουμε να ασχολούμαστε με μικροπωλητές; Σας αποκαλύπτω ένα μυστικό κύριοι, ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΣΧΕΣΗ. Μακάρι να αλλάξει ο νόμος. Αυτό έχει κατατεθεί και συνδικαλιστικά. Κατηγορείτε όμως τη δημοτική αστυνομία η οποία υποχρεωτικά εφαρμόζει με πολύ μαλακό τρόπο αυτή την αρμοδιότητα. Αν η αρμοδιότητα επιστρέψει στην ΕΛΑΣ, να δω ποιον θα κατηγορείτε. Θα μιλάτε τότε για “παραστάσεις τσαμπουκά”; Αλλά τότε οι παραστάσεις θα ολοκληρώνονται στις κλούβες… Κι επειδή έχετε χάσει κάποια επεισόδια (λέμε τώρα, μάλλον απλά δεν το παραλείπετε), ο πραγματικός τσαμπουκάς προέρχεται από τους αλλοδαπούς, που παρά την επίγνωση της παρανομίας τους, με την παρότρυνση κάποιων “δημοκρατικών” συμπολιτών μας προσπαθούν να βγουν και από πάνω. Δηλαδή μιλάμε για αποθράσυνση. Ο ρόλος σας είναι βέβαια να αντιστρέφετε την πραγματικότητα… βολεύει πιο πολύ τον δικό σας ρόλο αυτό.

“Έπειτα, με το ύφος της ευχαρίστησης που τους προσέδωσε το κραυγαλέο τους Τίποτα, περιφέρονται σε όλη την πλατεία φαντασιώνοντας, αν όχι δάφνες και χειροκροτήματα από τους περαστικούς, τουλάχιστον ένα νεύμα κοινωνικής αποδοχής.”
Μη σου πω χύν… κιόλας. Έλεος!

Εξάλλου, και οι ναζί στη δίκη της Νυρεμβέργης δήλωναν ότι «εκτελούσαν εντολές» στα κρεματόρια.
Η πιο ατυχής στιγμή στο προσεγμένο κείμενο σας. Παράταιρη σύγκριση μεταξύ στρατιωτών και δημοτικών υπαλλήλων. Μεταξύ ενός φασιστικού καθεστώτος και μιας εκλεγμένης κυβέρνησης. Μεταξύ ενός ειδεχθούς εγκλήματος κι ενός αδικήματος. Η δημοτική αστυνομία που “δυναστεύει” τους μετανάστες όπως οι ναζί σκότωναν τους εχθρούς τους. Παρομοίωση για γέλια ή για κλάματα…

“Είναι επιλογή και ως τέτοια θα αντιμετωπιστεί…”
Σαφώς και είναι επιλογή το να δουλέψεις στη δημοτική αστυνομία. Μια υπηρεσία που με τη βοήθεια των πολιτών μπορεί να προσφέρει ώστε η πόλη να γίνει πιο καθαρή, πιο ασφαλής (όχι από την άποψη της εγκληματικότητας, από την άποψη της προσβασιμότητας), πιο όμορφη, πιο ανθρώπινη. Που θα διαχειρίζεται τα θέματα που προκαλούν δυσλειτουργία στην πόλη. Θέματα όπως πρόστιμο σε όσους πετάνε μπάζα στα πάρκα επειδή έτσι γουστάρουν. Που σταθμεύουν οπουδήποτε γιατί δεν θέλουν μεν να αποχωριστούν το όχημά τους και για την παραμικρή μετακίνηση, βαριούνται δε να βρουν μια νόμιμη θέση στάθμευσης. Που ασχολείται με την ελεγχόμενη στάθμευση όπως σε όλον τον κόσμο, μια αρμοδιότητα με εισπρακτικό μεν χαρακτήρα που όμως συμβάλλει στην αποσυμφόρηση των δρόμων κι έχει βελτιώσει την κυκλοφορία, αλλά και τους χρόνους διέλευσης των ΜΜΜ. κ.ο.κ.
ΚΙ ΕΔΩ ΕΡΧΕΣΑΙ ΕΣΥ, Ο ΔΗΘΕΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟ ΣΟΥ ΡΟΛΟ. ΑΠΕΙΛΕΙΣ ΕΥΘΕΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΜΙΑΣ ΔΗΜ. ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΠΡΟΣΔΙΔΟΝΤΑΣ ΑΛΛΟΘΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟ ΡΟΛΟ ΜΑΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΕ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΛΑΣ, ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΟΠΛΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ – ΔΗΘΕΝ- ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ. Πόσες φορές πολυάριθμες ομάδες δήθεν αναρχικών έχουν επιτεθεί με ξύλα και λοστούς σε άοπλους συναδέλφους; Στην Αθήνα μόνο θυμάμαι τρεις. Με τον τρόπο σας λοιπόν συμβάλλετε κι εσείς να επικρατήσουν απόψεις που συναντάμε στους χώρους του ΛΑΟΣ, της Χρυσής Αυγής, και μικρής μερίδας κυβερνητικών βουλευτών. Αλλά γιατί να προβείτε σε μια τέτοια πράξη; Μα ακριβώς γιατί σας βολεύει: τότε μπορεί να δικαιολογηθεί πιο εύκολα ο ρόλος σας! Να πείσετε και κάναν άλλον για το στρατοκρατικό χαρακτήρα της πολιτείας μας. Στον οποίο έντεχνα έχετε συμβάλλει να δημιουργηθεί.

Υπογράφει (αν τελικά το δημοσιεύσετε) ένας “ανθυπομπάτσος” που δεν θέλει να πάρει προαγωγή σε μπάτσο. Και δεν τίθεται και θέμα να πάρει.

11 Μάϊος 2009 11:14 μμ

από την πρωτοβουλία είπε…

Η φράση: “τις περισσότερες φορές” που χρησιμοποιήθηκε στην ανάρτηση (καλά το κατάλαβες) προσπαθεί να είναι ακριβοδίκαιη ενάντια στη λογική της συλλογικής ευθύνης. Αναφερόμαστε, ωστόσο, -αντίθετα με σένα- σε ελάχιστες εξαιρέσεις και μάλιστα με υποθετικό χαρακτήρα μια και η σφαίρα της εμπειρίας μας είναι συντριπτικά γεμάτη από κωλοπαιδαρισμό. Η κλασσική μικροαστική ματαιοδοξία συναντάει μια ιδιότυπη επιθετική έκφραση στο ένστολο συνάφι σας. Μια αιχμηρή έκφραση… Και παρότι πιάνεις πουλιά στον άερα όταν πρέπει να δικαιολογήσεις τις επιλογές σου, κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις ότι το πρόβλημά μας είναι η ίδια η εξουσία παρότι κραυγάζει στα πολιτικά μας χαρακτηριστικά. Άσε λοιπόν στην άκρη τους ελεγκτές και τα φτηνά παραδείγματα. Είμαστε σαφείς και με το παραπάνω και δεν υπάρχει καμία παραπλάνηση…

Η φράση “χωρίς ιστορική προϋπηρεσία κύρους” δεν αναφέρεται ως μειονέκτημα ή πλεονέκτημα αλλά ως ερμηνεία κατανόησης. Η αντίφαση υπάρχει στα δικά σου επικοινωνικά εργαλεία κι όχι στα δικά μας.

Ο σεβασμός κατακτιέται… Αυτή είναι η φράση κλειδί. Και σεις υπολείπεστε κατά πολύ μιας τέτοιας αποδοχής. Διορισμένοι άνθρωποι είσαστε… Η δημοκρατία έχει πρόβλημα και μια ρηγμάτωση των δικών της δομικών προβλημάτων προβάλλεται και στην δική σας περίπτωση. Εμείς είμαστε υπέρ της ελευθερίας και όχι υπέρ της δημοκρατίας. Για τη διαφορά σε παραπέμπουμε σε κλασσικά εγχειρίδια πολιτικής ιστορίας και φιλοσοφίας.

Σωστά διαβάζεις. Το παράνομη λείπει από τη στάθμευση γιατί είναι αμφισβητήσιμο κατηγορούμενο δίπλα σε ένα μαλακισμένο ουσιαστικό. Αδέλφια μου πεθαίνουν σωρηδόν από εργολαβικές κακοτεχνίες, από εργατικά “ατυχήματα”, από έναν άρρωστο πολιτισμό του οποίου εσείς δεν επιλύετε κανένα πρόβλημα αλλά είστε φτηνοί υπηρέτες αυτών που τον διαχειρίζονται.

Παρότι είσαι έξυπνος έχεις περάσει στο να αυτοπεριορίζεις επιλεκτικά τους διανοητικούς σου ορίζοντες. Ποιά είναι η δουλειά σου; ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙΣ ΤΟ ΑΔΙΚΟ. Γι΄αυτό διατυπώνεις ασυναρτησίες για την βουλή των ελλήνων και τις αποφάσεις της την ίδια στιγμή που ζητάς -συνδικαλιστικά- να αλλάξουν αυτές οι αποφάσεις της ως εσφαλμένες. Μέχρι λοιπόν να αλλάξει ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΘΑ ΤΑ ΒΑΖΕΤΕ; Με τους δυστυχείς τους οποίους οι υψηλοί σας οι προϊστάμενοί ξερίζψωσαν από τη γή τους; Κι αυτή είναι μια απλή πιστοποίηση της αθλιότητάς σου… Επί προσωπικού πιά κι ας μην “προαχθείς” ποτέ. Δεν χρειάζεται… Τις κατάλληλες στιγμές θα κάνεις πλάτη στους “οξύθυμους” συανδέλφους σου δείχνοντας κατανόηση…

Εσύ έγραψες για νόμους που άλλοι αποφασίζουν και συ εκτελείς. Ποιά είναι η διαφορά σου από τους στρατιώτες; Ποιά είναι η διαφορά των ναζί από σένα όταν καταδιώκεις μετανάστες κραυγάζοντας ενάντια στην πρώτη κοινωνική κατακραυγή: “εγώ τη δουλειά μου κάνω”;

Εγώ λεω να σοβαρευτείς και να μην γράφεις μαλακίες για καθαρή πόλη, όμορφη και ανθρώπινη γιατί μας διαβάζει κόσμος και εκτίθεσαι. Υπηρετείς αυτούς που ρημάζουν την πόλη και φυτεύουν στις ζαρντινιέρες της Ιεράς Οδού κάνα θάμνο για το θεαθήναι. Πλάκα κάνεις; Η συμφόρηση των δρόμων στο Αιγάλεω οφείλεται καθαρά στην κρατική και δημοτική πολιτική. Είναι τυχαίο ότι όοοοολα τα λεωφορεία που περνούσαν από την Ιερά Οδό κατεβαίνουν στην Παπαναστασίου (στην ουσία έναν παράδρομο) για να εξυπηρετήσουν το ΙΚΕΑ; Η κυκλοφορία δεν έχει βελτιωθεί από την γελοία παρουσία σας. Ίσα ίσα στο Αιγάλεω σας έχει στη μπούκα ακόμη κι ο εμπορικός σύλλογος της περιοχής. Ρώτα και θα μάθεις…
Όπως πρέπει να μάθεις και μερικά πράγματα και για την κοινωνική αντιβία, για την κοινωνική διαλεκτική, για τον αγώνα της κατάκτησης της συνείδησης της ελευθερίας που περνάει από πάνω απόπ ό,τι την περιορίζει (όχι με ατομικά κριτήρια έτσι; σε προλαβαίνω: με προσωπικά και κοινωνικά)…

Η οπλοφορία σας έχει τεθεί ως απαίτηση από τους προϊσταμένους σου. Και από τους συναδέλφους σου για να αποκτηθεί επιτέλους η ευθυγράμμιση εξουσιαστικού ύφους και “υλικοτεχνικής υποδομής”.

Το πόσο δήθεν αναρχικοί είμαστε μπορείς να το διαισθανθείς από τον λόγο, τη στάση και από την έμπρακτη αγωνία που χαρακτηρίζει όλο αυτό το ιστολόγιο (αν όχι ρώτα και λίγο… τί είναι το Αιγάλεω… μια αγκαλιά τόπος είναι). Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι η δική σου “ευαισθησία” ξεπουλιέται σε λογικές τιμές ενώ η δική μας αξιοπρέπεια ανασαίνει μέσα από την ανιδιοτέλεια.

Και προφανώς γράφεις Ιστορία όταν διατυπώνεις τη φράση: “…να πείσετε και κάναν άλλο για τον στρατοκρατικό χαρακτήρα της πολιτείας μας”. Εμείς να πείσουμε για τον στρατοκρατικό χαρακτήρα; Κι όχι εσύ ένα τρανταχτό υπόδειγμα; Ένας ένστολος; Μη τυχόν και είστε απελευθερωτικός στρατός; Μήπως είστε πολιτοφύλακες των επαναστατικών σοβιέτ και σας έχουμε παρεξηγήσει;

Κρίμα που δεν τίθεται θέμα να πάρεις προαγωγή. θα ήσουν χυδαίος αλλά τουλάχιστον όχι φτηνός όπως οι άλλοι…

Η χτεσινή μέρα έχει μερικά πράγματα να πει τόσο για την ελληνική ακροδεξιά πραγματικότητα όσο και για την αντιρατσιστική δράση.

Καταρχήν, 150 φασιστοειδή στην πλατεία Ομονοίας δεν πιστοποιούν ούτε το στοιχειώδες πολιτικό εκτόπισμα, στο βαθμό που υποτίθεται ότι είναι το ποσοτικό αποτέλεσμα μιας εκτεταμένης προεκλογικής προπαγάνδας της «χρυσής αυγής». Τα άτομα αυτά περιφέρονταν ελεύθερα σε οτιδήποτε επέλεγαν ως στόχο τριγύρω από την πλατεία σε αγαστή συνεργασία –για μια ακόμη φορά- με τα ΜΑΤ. Η επίθεση των φασιστών στο εφετείο από τον στενό παράδρομο της Μενάνδρου δεν θα μπορούσε να εκτυλιχτεί χωρίς την συνεργασία των διμοιριών της αστυνομίας.

Η συγκέντρωση αυτή είχε την διακριτική κάλυψη του ακροδεξιού ΛΑΟΣ με την επισήμανση ότι δεν επιθυμεί να χρεωθεί τις ακρότητες των χρυσαυγιτών ρισκάροντας τα δικά του ποσοστά. Σε επίπεδο κοινοβουλευτικής ρητορικής η διακριτική κάλυψη της συγκέντρωσης και της «δίκαιας αγανάκτησης» των «ελλήνων πολιτών» απέκτησε τα όρια της στον χαρακτήρα των επεισοδίων. Η πρόταση για την ποινικοποίηση της κουκούλας έχει κατατεθεί στην ουσία από το συγκεκριμένο κόμμα. Αρκετοί, ωστόσο, από τους «δίκαια αγανακτισμένους πολίτες» έφεραν όλη τη σημειολογία των κουκουλοφόρων, συμμετείχαν στην συγκέντρωση και συνδιαλέγονταν διαρκώς με την αστυνομία. Στην ουσία είναι εμφανές ότι δεν υπάρχει τρόπος στη βάση της νομολογίας να γίνουν διακριτά τα όρια της ελληνόψυχης αγανάκτησης. Πρόκειται για μια περίπτωση όπου η ακροδεξιά ρητορεία είναι εκτεθειμένη όσον αφορά την δημοκρατική της δημαγωγία.

Το κράτος, η πολιτική διαχείριση και η κατασταλτική της στρατηγική πήραν σαφή θέση για μια ακόμη φορά και στα χτεσινά επεισόδια στο πλάι της συμμορίας της χρυσής αυγής. Ελικόπτερο, εκατοντάδες αστυνομικοί όλων των ειδικοτήτων και ένα τείχος σιωπής για τα τεκταινόμενα διαμόρφωσαν ένα κλίμα κατευόδωσης των κατασταλτικών σχεδίων. Η κατάσταση εκτονώθηκε σχετικά γρήγορα, οι απαντήσεις από μεριάς των διαδηλωτών ήταν εκ των πραγμάτων περιορισμένες, τραυματίστηκαν μετανάστες και αλληλέγγυοι…

Η κατευόδωση των σχεδίων του Μαρκογιαννάκη βασίστηκε τόσο στις δεδομένες και προβλεπόμενες συμπεριφορές των αριστερών αντιρατσιστικών οργανώσεων όσο και στα λάθη των αναρχικών καλεσμάτων. Η αριστερή αντιρατσιστική κουλτούρα, ανεξάρτητα από τις αποχρώσεις, ακολουθεί περισσότερο την επίφαση του κοινωνικού και πολιτικού ρητορικού χαρακτήρα των αντισυγκεντρώσεων στις οποίες καλεί, παρά στην ουσιαστική αποτροπή αυτών των μισανθρωπικών φασιστικών συνάξεων. Παρά τις καταγγελίες τους κατά των αναρχικών για τον στείρο αντικρατικό χαρακτήρα του ακτιβισμού τους, οι αριστεροί στήνονται στο δρόμο (χωρίς τίποτε στα χέρια τους) με δεδομένη την αποδοχή των αστυνομικών αναχωμάτων. Θεωρούν ότι αναδεικνύοντας την αστυνομική βία ως ενισχυτική των φασιστών θα καταδείξουν την κυβερνητική πολιτική και θα εισπράξουν όση πολιτική υπεραξία αναλογεί στην κοινωνική αντιρατσιστική ευαισθησία . Γνωρίζουν, ωστόσο, κάθε φορά ότι δεν πρόκειται να συναντηθούν με τους φασίστες γι’ αυτό και δεν είναι προετοιμασμένοι ποτέ στην ουσία για ένα τέτοιο ραντεβού. Ακόμη και στο εφετείο ο πυροσβεστικός χαρακτήρας των ελάχιστων αριστερών απέναντι στους εκατοντάδες αγανακτισμένους μετανάστες ήταν καταφανής.

Οι αναρχικοί, τέλος, πληρώσαμε την αμφισβητήσιμη ανάγκη για ένα διακριτό κάλεσμα στην πλατεία Κάνιγγος, τόσο κοντά σε προβλεπόμενες κινήσεις και τόσο μακριά από τα θερμά σημεία. Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για την βιασύνη των ημερών αλλά μάλλον πρόκειται για τα εμφανή όρια κάποιων συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών. Ήταν δεδομένο ότι αυτή η διακριτότητα, με δεδομένη την έλλειψη- λόγω ελάχιστου χρόνου προετοιμασίας- του αναγκαίου ποσοτικού εκτοπίσματος, θα έδινε στην αστυνομία την ευκαιρία να χειριστεί την κατάσταση και να την χειραγωγήσει.

«Τα νερά περάσανε την ίσαλο γραμμή της καρδιάς μας»